انگلیس و آمریکا اشتباه عراق را با ایران تکرار می کنند؟

دیوید موریسون و پیتر اوبورن طی مقاله ای برای دیلی تلگراف که بر اساس کتاب جدیدشان «توهم خطرناک: چرا غرب در مورد ایران هسته ای اشتباه می کند» به تحلیل تصویری که انگلیس و آمریکا از ایران در غرب به وجود آورده اند پرداخته و تاکید دارند که اگر چنین تصویری درست بود (که نیست) حمله به ایران منطقی بود.

به گزارش فرارو به نقل از دیلی تلگراف، بیش از 10 سال از آغاز حمله انگلیس و آمریکا به عراق می گذرد؛ اقدامی که بیش از هر زمان دیگری یک اشتباه بزرگ تلقی می شود؛ اقدامی که ضربه شدیدی به محبوبیت این دو کشور در جهان اسلام زد. امروز انگلیس و آمریکا در آستانه اشتباه مشابهی قرار دارند، فقط این بار تصمیمات در مورد ایران گرفته می شود.

دیوید موریسون و پیتر اوبورن در ادامه آورده اند: اظهارات کذب و دروغی که یکبار 10 سال پیش درباره تسلیحات کشتار جمعی صدام حسین مطرح شده بود، بار دیگر و اینبار در مورد ایران عنوان می شوند. ایران امروزه در غرب به عنوان یک قدرت خشونت طلب، به شدت خواهان تسلیحات هسته ای و خواستار ویران کردن اسرائیل، تصویر می شود.

اگر این تصویر درست بود، تهدیدات نظامی اسرائیل، آمریکا و انگلیس علیه ایران قابل توجیه بود. اما ایران پیچیده تر، کمتر ارعاب آور و اینطور که عنوان می شود تک بعدی نیست.

موریسون و اوبورن مدعی هستند که شاید بتوان ایران را در مورد حقوق بشر متهم دانست اما استدلال اصلی در مورد اینکه ایران یک قدرت خشونت طلب و بدخواه است بر یک جهالت محض استوار است. برای مثال این ادعا که ایران یک برنامه فعال برای تولید سلاح هسته ای دارد و سیاست مداران انگلیسی و رسانه های غربی بارها آن را تکرار کرده اند را در نظر بگیرید.

سرویس اطلاعات آمریکا معتقد است که این ادعا غلط است. آنها از نوامبر سال 2007 که برآورد اطلاعات ملی خود (یک ارزیابی رسمی که اجماع عمومی 16 آژانس اطلاعاتی آمریکا در بر می گرفت) در مورد فعالیت های هسته ای ایران را منتشر کردند در این مورد موضعی آشکار داشته اند.

در این برآورد آمده است که «ما با اطمینان کامل اعلام می کنیم که تهران در پائیز سال 2003 برنامه تسلیحات هسته ای خود را متوقف کرده» و در ادامه می افزاید که «ما تشخیص دادیم که تهران از نیمه سال 2007 دیگر برنامه تسلیحات هسته ای خود را از سرنگرفته است.» سرویس اطلاعات آمریکا از آن زمان تاکنون موضع خود را تغییر نداده است. به نظر می رسد سرویس اطلاعات اسرائیل با آمریکا هم عقیده است. ژنرال بنی گانتز، رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل سال گذشته به هاآرتص گفته بود که معتقد است ایران تصمیمی برای توسعه تسلیحات هسته ای خود ندارد. و باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا در تازه ترین سفر خود به اسرائیل در مورد همکاری نزدیک سرویس اطلاعات آمریکا و اسرائیل گفتگو کرده و عنوان کرد که «تفاوت چندانی» میان ارزیابی های این دو سرویس در مورد فعالیت های هسته ای ایران وجود ندارد.

موریسون و اوبورن مدعی هستند که هیچ کس نمی تواند با اطمینان کامل بگوید که ایران در خفا به توسعه برنامه تسلیحات هسته ای نپرداخته اما چنین اقدامی برای آنها بسیار دشوار خواهد بود. زیرا ایران معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (ان پی تی) را امضا کرده و در بسیاری جهات تابع مقررات آن بود و همچنان به آن احترام می گذارد.

این امر بدان معنا است که تاسیسات غنی سازی و دیگر تاسیسات هسته ای ایران به روی بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی باز است. به عقیده بسیاری از کارشناسان غیرممکن است که ایران بتواند اورانیوم با غنای لازم برای ساخت بمب را به دور از چشم بازرسان آژانس تولید کند.

درست است که آژانس در حال حاضر مباحثاتی را با ایران در مورد فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی دارد اما این فعالیت ها ناقض تعهد به ان پی تی نیست و همین امر بیانگر تفاوت با هند و اسرائیل به عنوان دو متحد غرب بوده و بسیار قابل توجه است. تاسیسات هسته ای هند و اسرائیل تقریباً به روی بازرسان بین المللی بسته است و اسرائیل آشکارا با تقاضای شورای امنیت سازمان ملل برای دسترسی بازرسان مقابله می کند.

بی انصافی در این زمینه که از سوی ایران عجیب به نظر می رسد، بسیار خودنمایی می کند.

ایران که هیچ سلاح هسته ای ندارد، به هدف تحریم های اقتصادی گسترده و تهدیدات نظامی بسیار تبدیل شده و در مقابل اسرائیل (شاید با 400 بمب هسته ای و توانایی ارسال آنها به هر نقطه ای از خاورمیانه) هدف کمک نظامی 3 میلیارد دلاری آمریکا به طور سالانه قرار گرفته است.

این حقایق اساسی در مورد فعالیت های هسته ای ایران در دسترس عموم است اما با این حال رسانه ها و طبقه سیاسی انگلیس به ندرت به آنها اشاره می کنند. به همین دلیل تقریباً تمام مباحثات عمومی ما در مورد مسئله هسته ای ایران به بیراهه می رود و بخش عمده آن کاملاً اشتباه است. رسانه های غربی با پیش فرض دستیابی ایران به سلاح هسته ای، گزارشات در این خصوص را پوشش می دهند و سیاست مداران انگلیس آتش این اشتباهات را تندتر می کنند.

فیلیپ هاموند، وزیر دفاع انگلیس سال گذشته در مورد اینکه ایران در حال ساخت تسلیحات هسته ای است سخن گفت. این در حالی است که ویلیام هیگ، ویر امور خارجه انگلیس سال گذشته به دیلی تلگراف گفته بود آشکار است که ایران برنامه تسلیحات هسته ای خود را ادامه می دهد. چنین اظهاراتی از سوی اعضای کابینه انگلیس بر وزن این روایت قدرتمند که ایران باید برنامه هسته ای خود را متوقف کند، می افزاید، ایده تشدید تحریم های اقتصادی را قوت می بخشد و اگر در صورت بی نتیجه ماندن این اقدام، حمله نظامی گزینه بعدی است.

در این میان رسانه های جریان اصلی همانطور رفتار می کنند که در حمله عجولانه به عراق طی سال 2003 عمل کردند؛ زمانیکه به جای مورد سوال قرار دادن ابعاد مختلف استفاده از گزینه نظامی، مشوق اصلی آغاز جنگ شدند. همین امر ما را در آستانه بزرگترین دروغ مبنی بر اینکه ایران از همکاری منطقی با غرب سربازمی زند، قرار می دهد. ایران بارها نشان داده که آماده مذاکره است.

این امکان وجود دارد که امروز توافقی میان دو طرف شکل گیرد اما این امر نیازمند آن است که آمریکا و غرب، ایران را کشوری منفور در سطح جهانی تلقی نکنند و در عوض باور کنند که ایران کشوری سرافراز، مستقل و دارای منافع منطقه ای مشروع است. اگر غرب در این زمینه ناکام بماند، پیامدهایش غمبار خواهد بود. جهان طی چند ماه وارد دور جدیدی از جنگ و خونریزی خواهد شد و خطرات سقوط اقتصاد جهانی نیز وجود دارد. چنین پیامدی نه تنها وحشتناک که کاملاً غیرضروری است.