پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ایسنا: کامران باقری لنکرانی با بیان اینکه "همواره باید میان نقد یک شخصیت و تخریب وی تفکیک قائل شویم"، گفت: گاه ممکن است به اندیشههای فردی نقد داشته باشیم که میتوان این نقد را محترمانه به او اعلام کرد.
این کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری در نشست روشنگری سیاسی که از سوی بسیج دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر برگزار شد، افزود: گاه ممکن است به برنامهها و رویکردهای شخصی نقد داشته باشیم که در این مورد باید دقت کنیم نقد ما موجب نشود شخصیت وی تخریب شود، چراکه تخریب یک شخصیت کار صحیحی نیست و با اخلاق و تقوای سیاسی تناقض دارد.
وی ادامه داد: هنگامی که در انتخابات اشخاصی مختلف اعلام حضور میکنند، یا اعلام حضورشان تصنعی است یا اینکه واقعا در مبانی فکری با یکدیگر اختلاف نظر دارند. خوب است که در فضای انتخابات این اختلافها روشن شود. روشن شدن موارد اختلاف به بهتر انتخاب کردن مردم کمک میکند اما اگر بخواهیم به جای بررسی تفاوتهایی که بین کاندیداها وجود دارد اتهامی به آنها وارد کنیم فضای انتخابات را ناسالم کردیم.
این عضو جبهه پایداری همچنین خاطرنشان کرد: منظری که باید در مورد کاندیداها مورد بحث قرار گیرد، تفاوتها و تمیزهای آنهاست و طبق قانون کسی حق ندارد که از منظر وارد کردن اتهام، به بحث در مورد کاندیداها بپردازد.
لنکرانی در بخش دیگری از صحبتهایش با بیان اینکه "کار تدوین برنامه ریاست جمهوری کشوری مثل جمهوری اسلامی ایران کاری فردی نیست"، تاکید کرد: تدوین برنامه کشور باید به صورت جمعی صورت بگیرد و اینکه فردی کاری گروهی انجام دهد، نه تنها نشان از ضعف او نیست بلکه نقطه قوتی است که برای فرد به حساب میآید.
وزیر بهداشت دولت نهم ادامه داد: یکی از انتقاداتی که به روند چند سال اخیر کشور وارد است این است که گاهی اوقات دولت خود را از خرد جمعی محروم کرده است. هنگام بررسی برنامههای یک کاندیدا خوب است کارشناسها و طرفهای مشورت وی نیز مشخص شود، چراکه با بررسی جهتگیری این کارشناسها میتوان جهتگیری این کاندیداها را مشاهده کرد.
وی خاطرنشان کرد: ما افتخار داریم که در تهیه برنامههایی که به عنوان دولت یازدهم در جبهه پایدرای انجام گرفته است، از اساتید و کارشناسانی همچون آقایان داوودی و سلیمانی و همچنین اساتیدی از حوزه و دانشگاه و همچنین برخی از نمایندگان فعلی مجلس مشورت گرفتهایم.
لنکرانی با بیان اینکه "رویکرد برنامههای کاندیداها خیلی اهمیت دارد"، اظهار کرد: در فضای فعلی انتخابات چندین نوع رویکرد را شاهدیم. یکی از این رویکردها این است که عدهای میخواهند تمام مشکلات را با تعامل با خارج برطرف کنند. ما در این نوع رویکرد دو نقد داریم. ما میگوییم این رویکرد واقعگرایانه نیست، چراکه اینگونه نخواهد بود که ما لبخند بزنیم و آنها نیز به ما لبخند بزنند. باید توجه کنیم که اگر ما به آنها لبخند بزنیم، آنها با لبخند چاقویی را در سینه ما فرو میبرند.
این کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری ادامه داد: کسانی که این حرفها را میزنند دنیا را بیشتر از دریچه اروپای غربی و آمریکای شمالی میبینند در حالی که اروپای غربی و آمریکای شمالی و به خصوص دولت آمریکا همواره نشان دادهاند که بنای حل مسالمتآمیز مشکلاتشان با جمهوری اسلامی ایران را ندارد.
وی اضافه کرد: اگر ما پیام نوروزی اوباما، رییس جمهور آمریکا را بررسی کنیم مشاهده میکنیم که نکته اصلی این پیام این است که آمریکا از اثر گذاشتن تحریمها برابر ایران خوشحال است. حال ما چگونه میتوانیم در این شرایط بگوییم که با سیاست لبخند میتوان مشکلات را حل کرد؟ آیا این سادهانگاری نیست؟
این عضو شورای مرکزی جبهه پایداری با بیان اینکه "اگر در برابر غرب با سیاست کرنش پیش برویم همواره رو به عقب خواهیم رفت"، افزود: سیاست ما در برابر غرب باید سیاسی مقاومتی و بر اساس مصالح ملیمان باشد و اگر حتی بخواهیم بر اساس عقلانیت عمل کنیم، درمییابیم که عقلانیت به ما نیز میگوید که در مقابل کسی که زیادهگو است، کرنش نباید کرد.
لنکرانی افزود: این صحبتها به این معنا نیست که ما قصد تعامل با دنیا را نداریم بلکه به این معناست که لبخند بیمورد در برابر آدمی متکبر موجب ایجاد توهماتی در او میشود که این توهمها به صلاح کشور نیست و منافع ملی ما را تهدید میکند.
وی با بیان اینکه "در بحث سیاستهای داخلی و بویژه مباحث اقتصادی باید متوجه نقاط تباین و تمایز کاندیداها باشیم"، گفت: برخی میگویند که کشور باید پیشرفت و توسعه داشته باشد. این افراد در پاسخ به این پرسش که نقطه آرمانی کشور کجاست؟ مدعی میشوند که کشور باید ساختمانهای شیک، جادههای خوب و پل داشته باشد، آیا شما با اینها مخالفید؟ چه کسی میتواند در برابر این حرفها مخالفت کند؟ حرف بر سر این است که آیا نقاطی که این افراد میگویند، نقاط آرمانی کشور است؟
این فعال سیاسی با بیان اینکه "اگر از این افراد بپرسیم که نقطه آرمانی اقتصاد کشور کجاست، میگویند نقطه آرمانی ما رشد و رونق اقتصادی است، اما رشد اقتصادی به چه قیمتی؟"، افزود: اگر مدلهای اقتصادی را که این افراد برای رشد اقتصادی در نظر گرفتهاند بررسی کنیم، مشاهده میکنیم که این مدلها موجب ایجاد شکاف طبقاتی بین افراد جامعه میشود که این امر با تعالیم و ارزشهای دینی ما مطابقت ندارد. در برنامههای اقتصادی اصل باید کاهش شکاف طبقاتی و فراهم شدن فرصتهای برابر برای جامعه باشد.
این کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری خاطرنشان کرد: ما به نقش فعال دولت در عرصه اقتصاد قائلیم و این بدان معناست که دولت باید نابرابریها را برهم بزند و فرصت رشد و ثروتآفرینی را برای همه اقشار کشور و به طور مساوی برقرار کند. ما میگوییم اقتصاد مردمی؛ دیگران نیز این صحبت را میکنند، ولی با قرائتی متفاوت. منظور آنها از اقتصاد مردمی این است که باید میدان را برای سرمایهداران آماده کنیم ولی ما میگوییم وظیفه ماست در اقتصاد مردمی این است که برای همگان فرصتی برابر برقرار کنیم.
نامزد جبهه پایداری در انتخابات ریاست جمهوری افزود: ما به این نوع نگاه اقتصادی احتیاج داریم و معتقدیم اقتصاد مردمی باید پاسخگوی نیاز مردم باشد ما معتقدیم اقتصاد باید مردمی باشد نه اینکه بگوییم باید اقتصادی دولتی و یا اقتصادی خصوصی داشته باشیم. ما معتقدیم از همه ابزارها چه بنگاههای دولتی و چه بنگاههای غیردولتی باید برای کمک به رشد و تعالی کشور باید استفاده کنیم.
لنکرانی با تاکید بر اینکه در این انتخابات باید نگاهمان عمیقتر باشد، اظهار کرد: این انتخابات با دورههای قبل انتخابات گذشته تفاوتهایی دارد؛ یکی از مهمترین تفاوتها این است که متوجه تفاوتهای واقعی کاندیداها شویم. خیلی از حرفها مشابه است. ما باید در این تشابه به دنبال ریشهها، رویکردها و جهتگیریها باشیم و سعی کنیم که از این مسیر انتخابی اصلح داشته باشیم. باید تلاش کنیم به فردی که میخواهیم رای دهیم بر اساس منطق و نگاهی روشن این اقدام را انجام دهیم. در این انتخابات شرایطی به وجود آمده که تشابه گفتارها شرایط را سختتر کرده است.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که "آیا قصد شما ادامه دادن راه احمدینژاد است؟"، گفت: اینکه ما ارزیابی کنیم که در هشت سال گذشته چه اتفاقاتی افتاده است و چه تصمیماتی میخواهیم بگیریم، امری مهم است. من فکر میکنم دولت احمدینژاد شروع خوبی داشت. در ابتدای دولت نهم تغییرات کلانی در قوه مجریه به وجود آمد و پاسخگویی به مردم بیشتر شد. دولت صرفا به شهرهای بزرگ توجه نشان نداد بلکه سعی داشت که تمام کشور را به نوعی در دستور کار خود قرار دهد که سفرهای استانی نمادی از این نیت است.
این فعال سیاسی اضافه کرد: از همه مهمتر این بود که رویکرد دولت در آغاز بیشتر به اصول و مبانی تاکید داشت و اگر امروزه ما از برخی امور دولت انتقاد داریم به این جهت است که دولت به آن اصول ابتدایی خود پایداری و استقامت نداشته است. این اصول به آن معنا بود که هر تصمیمی که گرفته میشود باید منافع عموم مردم در آن بیشترین تاثیر را داشته باشد، مثلا بحث هدفمند کردن یارانهها نیز در همین راستا بود نگاه دولت به عموم کشور در بحث هدفمندی یارانههای نگاهی شایسته و قابل تقدیر است در این بحث نگاه دولت اینگونه بود که همه اقشار جامعه باید از حمایتهای یکسان دولت بهره ببرند.
لنکرانی با بیان اینکه "اصول به ما حکم میکند که نقدپذیر باشیم"، خاطرنشان کرد: امیرالمومنین نیز در نامهای به مالکاشتر متذکر شد هرکجا که از تو انتقادی شد گوش بده. باز در همان نامه آمده است که برای خودت گروه خاصی را در نظر نگیر که این گروه بشود خط قرمز تو و هرگاه شخصی به این گروه نقدی وارد کرد ناراحت شوی و به خاطر آنها کار کشور را زمین بگذاری.
وی اضافه کرد: اگر تاکید به اصول و مبانی باشد، نباید شخصی در اطراف خود خط قرمزی تشکیل دهد. این حرف خوبی نیست که مسئولی بگوید خط قرمز من اطرافیانم هستند. در دولت نهم و دهم تجارب موفق و ناموفقی داشتیم. دولت یازدهم باید تلاش کند که نقاط ضعف دولتهای گذشته را از خود دور و خود را به نقاط قوت آنها نزدیک کند. دولت آینده باید در مباحثی مثل ریشهکن کردن ویژهخواری بیشتر توجه کند.
لنکرانی با اشاره به اینکه "برخی میگویند میخواهیم دولت یازدهم را بهتر کنیم"، افزود: این افراد مدعی میشوند که از نقاط ضعف دولت قبل منحل کردن سازمان مدیریت و برنامه بوده است و قصد دارند که این سازمان را احیا کنند، اما آنهایی که در مباحث اجرایی کشور سهیم هستند میدانند که تعریف قبلی سازمان مدیریت اینگونه بود که تصمیمگیریهای بودجهای کشور در چارچوبی غیرواقعی صورت میگرفت و مدیر اجرایی در شرایطی که هیچ قدرتی در تصمیمگیری در بودجه نداشت باید پاسخگو میبود. قرار بود با منحل شدن سازمان برنامه و بودجه معاونت برنامهریزی و راهبردی جایگزین شود که اگر این اتفاق میافتاد اینگونه میشد که وزارتخانهها برنامههایشان را به صورت راهبردی پیش میبردند.
این کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری با بیان اینکه "یکی از معضلات کشور نگاه پروژهای به موضوعات است"، اظهار کرد: اگر معاونت برنامهریزی و راهبردی به نقش خودش در برنامهریزی راهبردی و نظارت عمل میکرد، امروزه کشور وضع بهتری داشت.
وی در پاسخ به این پرسش که "اصلیترین ملاک شما برای رییسجمهور شدن چیست؟" پاسخ داد: در جبهه پایداری و در بحث کاندیدای ریاست جمهوری ما این نگاه را داشتیم که کسی باید بتواند نمایندگی این گفتمان را که برای حل مشکلات کشور باید بیش از گذشته بر ارزشها پافشاری کرد، داشته باشیم. چون کسی را برای نمایندگی این گفتمان مشاهده نکردیم تصمیم بر این گرفتیم که در صحنه حاضر شویم و نمایندگی این گفتمان را بر عهده بگیریم.
وی با تاکید بر لزوم پرشور بودن انتخابات گفت: امام راحل به عنوان معمار جمهوری اسلامی ایران همواره تاکید داشتند که در نظام جمهوری اسلامی ایران مردم تصمیمگیرنده اصلی هستند. ایشان همواره تاکید داشتهاند که همه مردم یک رای دارند. مقام معظم رهبری نیز مکررا این امر را تاکید کردهاند. اینکه مقام معظم رهبری فرمودهاند در این انتخابات همه سلایق سیاسی باید به صحنه بیایند، بیش از هر چیز باعث رونق و امید آفرینی و شور و نشاط میشود و این در حالی است که عدهای تلاش دارند با اصل قرار دادن نتیجه انتخابات این امیدآفرینی و شور و نشاط را کمرنگ کنند.
لنکرانی افزود: در انتخابات 92 اصل اول حضور و مشارکت گسترده مردمی است و اینکه چه کسی در رای بیاورد در اولویت دوم است.
این کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به این سوال که "دیدگاه شما نسبت به دولت انحرافی چیست؟" اظهار کرد: در نقد دولت ما با دو موضوع روبرو هستیم. در دولت دهم به برخی از اصول و ارزشهای که باعث شد مردم به آن رای بدهند توجهی دیده نشد و این دولت عملکرد خوبی نداشت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا از دولتهای نهم و دهم شخصی در کابینه شما وجود خواهد داشت؟، گفت: از اعضای کابینه دولت دهم دو یا سه نفر در کابینهام حضور خواهند داشت من تلاش میکنم که نقطه قوتی که در دولت نهم وجود داشت و این که حلقه بستر مدیریتی کشور را شکسته شد را در دولت یازدهم تقویت و ادامه دهم.
این کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه "دلیل اخراج شما از دولت نهم چه بوده است؟"، اظهار کرد: من از دولت نهم اخراج نشدم بلکه در این دولت دوران مسئولیتم شده بود. در روزهای پایانی دولت دهم رییس جمهور به من گفت که تصمیم دارد سه وزیر زن انتخاب کند و یکی از این وزرا نیز برای وزارت بهداشت است. نظر تو چیست؟ من هم با ایشان موافقت کردم. سپس احمدینژاد به من پیشنهاد داد که در دولت باقی بمانم و در جاهای دیگر مثل سفارتخانهای در خارج از کشور حضور داشته باشم که من قبول نکردم و به ایشان گفتم من همانگونه که در دوره قبل از وزارت بهداشت به عنوان پزشک فعالیت داشتم، به همان فعالیت خودم ادامه میدهم.
لنکرانی یادآور شد: در دولت نهم میان اعضای کابینه تفاوت نگاه وجود داشت برخی از اقداماتی که در پایان دولت نهم اتفاق افتاد این نوع تفاوت فکری و نگاهی را به نمایش گذاشت که یکی از این اقدامات انتخاب رحیم مشایی به عنوان معاون اول بود. در این زمان برخی از وزرا که من نیز جزوشان بودم به مقام معظم رهبری نامهای نوشتیم و به ایشان گفتیم اگر جلسهای با ریاست مشایی برگزار شود، چون برداشتمان بر این است که شما با معاون اولی ایشان مخالفید، در این جلسه حضور پیدا نمیکنیم.
وی در پایان در برابر این پرسش که "در صورت ثبتنام جلیلی در انتخابات ریاست جمهوری چه موضعی را در پیش میگیرید؟" پاسخ داد: ما با آقایان جلیلی، فتاح و میرکاظمی تفاوت گفتمانی نداریم و آنچه اصل است، این است که در این انتخابات رقابت درون گفتمانی نداشته باشیم. اگر آقای جلیلی کاندیدا شوند ما سعی میکنیم که بر اساس هماهنگی در انتخابات حضور پیدا کنیم و برای این گفتمان با یک پرچم حضور پیدا خواهیم کرد.