صادق خرازی ابراز عقیده کرد: دیپلماسی عرصه سیاسی و جنگ نیست بلکه عرصه چانهزنی برای کسب منافع حداکثری است. باید بپذیریم سیاست خارجی کشور در سالهای گذشته غیرسازنده بوده و زیربنای توسعه همهجانبه کشور را با ابزاری مخوف تهدید کرده است.
به گزارش خبرنگار سیاسی خارجی خبرگزار یدانشجویان ایران(ایسنا) صادق خرازی در نشست دیپلماسی ایرانی که با حضور پنج نفر از نمایندگان کاندیداهای یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری درباره سیاست خارجی کشور عصر یکشنبه برگزار شد، گفت: طی هشت سال گذشته سیاست خارجی ایران متناسب نبوده است و ساختار سیاست خارجی و رویکردها فاقد مطلوبیت لازم بوده است. آنچه در صحنه سیاست خارجی در سطح منطقه موفقیتآمیز بوده مرهون عمق نگاه استراتژیک رهبری در مسائل خاورمیانه و مسائل مربوط به اندیشههای استراتژیک کسی است که توانسته یک استراتژی واحد را طراحی کند.
وی اضافه کرد: عدم بهرهگیری از ظرفیتهای موجود نظام فرصتهای استثنایی را از بین برده و تهدیداتی را به وجود آورده است. پافشاری بر موازین اصولی نظام زمانی قابل تحسین است که با کسب منافع حداکثری د ر مقابل تهدیدات خارجی بایستیم. چرخش سیاست خارجی از اعتمادسازی و تنشزدایی به سمت دیپلماسی بازدارنده ما را گرفتار رفتار انتزاعی در محیط های پیرامونمان کرد.
سفیر پیشین کشورمان در فرانسه ادامه داد: اولویت همسایگان یا موقعیت استراتژیک اروپا، آمریکای لاتین و آفریقا تبدیل شد و سیاست خارجی که زیربنای توسعه همهجانبه بود، به ابزاری برای تهدید توسعه تبدیل شد.
این دیپلمات باسابقه کشورمان تاکید کرد: صحنه دیپلماسی صحنه کارزار و ستیز ذهنهای فعال است. نقد نگاه واقعبینانه و استراتژیک به اولویتهای جهانی نتیجهاش این شد که در اولویتسازی و اولویت آفرینی دچار سوءتفاهم شدند و اهداف سیاست خارجی با بالاترین هزینهها پیگیری شد.
خرازی تصریح کرد: در یک آسیبشناسی دقیق میتوان به نقاط قوت و ضعف موفقیتها و عدم موفقیتها پرداخت و درسهای بزرگی از آنها گرفت و پیش رو خود برای آینده قرار داد.
وی با بیان اینکه "دانش و تکنولوژی هستهای دستاورد نگاه عمیق رهبری نظام و بخشهای بالادستی کشور است"، اظهار کرد: این موفقیتها مرهون نتیجه کار یک دولت نیست اما تاریخ به ما گفته است مذاکرات فرسایشی دستاورد بزرگی نخواهد داشت.
رییس مرکز دیپلماسی ایرانی در ادامه گفت: در منطق انقلاب اسلامی، استراتژی امام و رهبری این است که مقاومت و ایستادگی رمز موفقیت است. اما باید اول فرصتها و تهدیدها را شناخت، نظام سلطه را شناخت. اینکه بیمهابا همه جهان را نظام سلطه بنامیم اشتباه بزرگی است.
وی در ادامه درباره تحریمها گفت: تحریمها اثر ذاتی و جدی خود را به شئونات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی کشور داشته است و بر روی موتور مدیریت و توسعه کشور تاثیر گذاشته است. حذف بهترین مدیران و نیروها و به کارگیری افرادی ضعیف و ناتوان، نتیجهاش جذب تهدیدهاست.
خرازی با بیان اینکه "در مصاف با نظام سلطه باید انسجام و وحدت ملی به همافزایی ملی و وحدت همهجانبه سوق داده شود"، ابراز عقیده کرد: متاسفانه مسئولان سیاسی و شخص رییسجمهور در برخی مسائل مرتبط با سیاست خارجی بیاحتیاطی کردهاند و همچنین شناخت کافی و لازم نسبت به روندهای حقوقی بینالمللی وجود نداشت و بواسطه بسیاری از رجزخوانیهای بیپشتوانه کشور به سمت تحریمها رفت، این در حالی است که همین افراد که یک روز قطعنامههای شورای امنیت را کاغذپاره میخواندند امروز به تاثیر آنها اعتراف میکنند و میگویند که این قطعنامهها تهدیدکننده است. باید بپذیریم سیاست خارجی غیرسازنده در هدایت مذاکرات هدفمند دستاوردی نخواهد داشت.
خرازی در پایان گفت: استراتژی جمهوری اسلامی حفظ دانش بومی و برخورداری از تکنولوژی هستهای است. سوال این است که آیا میتوان دانش بومی داشت و این تکنولوژی را حفظ کرد اما قطعنامه شورای امنیت نگرفت؟ معتقدم خرد سیاسی و عقل جمعی رهبران خردمند میتواند مسیر توسعه کشور را همراه با استقلال، عدالت و آزادی توام با یک ادبیات عقلانی رو به جلو پیش ببرد.