آرمان نوشت:

شاید احمد دنیا مالی نام قالیباف را بر برگه رای خود بنویسد اما‌ هادی ساعی در این صورت می‌تواند جای او را پر کند، هر چند ساعی با عنوان مستقل وارد این انتخابات شد اما کیست که نزدیکی و همراهی او با اصلاح‌طلبان را نداند.
جلسه غیرعلنی روز یکشنبه شورای شهر تهران شاهد بحث‌هایی درخصوص شهردار بعدی پایتخت بود و در همان روز هم اعلام شد که جلسه علنی روز سه‌شنبه نیز برگزار نمی‌شود تا به این ترتیب مهدی چمران بتواند با خیالی آسوده راه بهارستان را در پیش بگیرد و رایزنی‌های خود را برای تعیین تکلیف شورای چهارم آغاز کند، رایزنی‌هایی که قطعا موضوع انتخاب شهردار جدید پایتخت محور آن است، هر چند هیچ اشاره مستقیمی به این موضوع نمی‌شود.
 
تعادل پیچیده در ترکیب شورای شهر
 
31 منتخب دوره چهارم شورای شهر تهران کمی بیش از دو ماه دیگر، یعنی 12 شهریور کار خود را در خیابان بهشت آغاز می‌کنند، آغازی که اولین قدم آن تعیین یک بهشت‌نشین دیگر است. شانزدهمین شهردار پس از انقلاب تهران باید بتواند نظر مساعد حداقل 16 نفر از این 31 نماینده شورای شهر را جلب کند تا صاحب کرسی شهرداری تهران شود؛ کرسی‌ای که شاید به مراتب از خیلی وزارتخانه‌ها هم مهم‌تر و حیاتی‌تر باشد.
 
این روزها همه از لزوم پرهیز از سیاست‌زدگی برای انتخاب شهردار پایتخت می‌گویند اما واقعیت این است که شهرداری تهران خیلی وقت است که از سیاسی‌ترین پست‌های کشور محسوب می‌شود، به‌خصوص بعد از آنکه تبدیل به سکوی پرش محمود احمدی‌نژاد به ساختمان پاستور شد. این‌گونه است که همان‌هایی که معتقدند برای تعیین شهردار نباید دست به سیاسی‌کاری زد، وقتی می‌خواهند ارزیابی دقیق‌تری از احتمالات پیش رو داشته باشند به اول چیزی که نظر می‌افکنند ترکیب سیاسی شورای شهر است؛ جایی که کرسی‌ها تقریبا به‌طور مساوی بین اصلاح‌طلبان و اصولگرایان تقسیم شده. اما نه آنقدر مساوی که سهم آنها دقیقا یکسان باشد؛ 14 اصلاح‌طلب در کنار 14 اصولگرا و 2 چهره مستقل شورای سوم را تشکیل خواهند داد.
 
 
قالیباف؛ مردد میان ابقا و ترک بهشت
 
طی روزهای گذشته محمدباقر قالیباف تلاش‌‌هایی برای جلب نظر اعضای شورای شهر و همچنین طیف‌های محافظه‌کاران داشته است. در مقابل اصلاح‌طلبان نیز از لزوم تغییر مدیریت در شهر تهران سخن گفته‌اند و رای ۷۰۰ هزارتایی قالیباف در تهران را نشانه ضرورت تغییر او می‌دانند و گزینه‌هایی چون محسن ‌هاشمی، محمدعلی نجفی و معصومه ابتکار را به عنوان گزینه‌های پیشنهادی خود برای رفتن به خیابان «بهشت» تهران معرفی می‌کنند. احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر تهران و سرلیست اصلاح‌طلبان درباره انتخاب شهردار در ابتدای هفته گفته بود: «شورا برای شهردار تهران تصمیم‌گیری خواهد کرد. هرچند در تهران کارهای بزرگی صورت گرفته اما برخی از اقدامات نیز بلندپروازانه بوده است.
 
 اما در مورد اینکه از تجربه‌های جدید بتوانیم استفاده کنیم این هم یک شرط و پیش‌فرضی است برای فعالیت‌های شهردار آینده. شهردار تهران در انتخابات ریاست‌جمهوری فقط ۷۰۰‌هزار رأی را به خود اختصاص داد و این نشان‌دهنده اقبال مردم به گردش نخبگان در مدیریت شهری است. این نگرش را خود آقای قالیباف هم دارد که این ۷۰۰‌هزار رأی آقای قالیباف در تهران موید این موضوع است.» در همین حال عدم توفیق قالیباف در انتخاب ریاست‌جمهوری شاید انگیزه ادامه کار در شهرداری تهران را هم از او گرفته باشد. او 8 سال تمام در این پست خدماتی را انجام داد تا با محبوبیت ناشی از خدمات عمرانی شهرداری بتواند سبد رای خود را در انتخابات ریاست‌جمهوری پر کند، اما این‌گونه نشد. شاید از این پس انتخابات مجلس دهم و مقدمه‌چینی برای آن بتواند بیش از شهرداری تهران برای قالیباف و اطرافیان او جذابیت داشته باشد. او همین الان هم چیزی نزدیک به 150 هوادار در مجلس دارد و قطعا علاقه‌مند است که هم تعداد آنها را افزایش دهد و هم خود در زمره آنها در دوره دهم قرار بگیرد.
 
 
دو رایی که محسن ‌هاشمی را به بهشت می‌فرستد
 
در مقابل قالیباف گزینه‌ای که اصلاح‌طلبان روی میز گذاشته‌اند محسن‌ هاشمی‌رفسنجانی است. برخی اصولگرایان به‌خصوص طیف جبهه پایداری که 8 نفر از لیستشان در زمره منتخبین شورای چهارم هستند، شاید تمایلی به این موضوع نداشته باشند. اما این برای محسن‌هاشمی چندان جای نگرانی نیست. تمام این 8 نفر از نامزدهای مشترک لیست‌های اصولگرا بودند، کسانی که شاید جبهه پایداری آنها را از سر ناچاری و برای تکمیل شدن لیستش در فهرست نامزدهای خود قرار داد. پشتوانه اصلی محسن‌ هاشمی منتخبین لیست اصلاحات هستند.
 
اما اگر او در کارزار رسیدن به کرسی شهرداری تهران مجبور به رقابت با محمدباقر قالیباف باشد شاید احمد دنیا مالی نام قالیباف را بر برگه رای خود بنویسد، او هم در لیست اصلاح‌طلبان برای انتخابات شورای شهر حضور داشت و هم در فهرست پیشرفت و اعتدال، ولی نزدیکی او به قالیباف بسی بیش از نزدیکی‌اش با محسن ‌هاشمی است. اما‌ هادی ساعی در این صورت می‌تواند جای او را پر کند، هر چند ساعی با عنوان مستقل وارد این انتخابات شد اما کیست که نزدیکی و همراهی او با اصلاح‌طلبان را نداند.
 
محسن‌ هاشمی هنوز درباره این گمانه‌زنی‌ها واکنشی نشان نداده و به نظر می‌رسد که بی‌میل به کسب کرسی شهرداری تهران نیست. او تنها با متقاعد کردن دو نفر دیگر حتی درصورت رقابت با محمدباقر قالیباف می‌تواند شهردار تهران باشد. از سویی رمق شهردار کنونی بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری حکایت از آن دارد که به احتمال زیاد چنین رقابت سختی پیش روی محسن‌هاشمی نخواهد بود و او گزینه دیگری برای شهرداری تهران را مقابل خود خواهد دید. شاید نگرانی از همین موضوع است که جلسه علنی شورای شهر را به‌رغم اطلاع اعضا در روز سه‌شنبه به تعطیلی می‌کشاند تا مهدی چمران با رفتن به مجلس خواستار آغاز فعالیت هر چه سریع‌تر شورای شهر چهارم باشد. باید منتظر ماند و دید که مهدی چمران از این همه عجله برای تشکیل دور چهارم شوراها چه چیزی را دنبال می‌کند.