اگر کسی به دنبال آرزوی قلبی مقامات آمریکایی و از جمله اوباما رئیس جمهور این کشور در مورد برنامه هسته‌ای ایران باشد، هیچ چیز به اندازه سخنان اوباما در مرکز سابان برای وی مفید نخواهد بود.
به گزارش «تابناک»، چند روز بعد از توافق ایران و 5+1 در ژنو وقتی رئیس جمهور آمریکا در مرکز مطالعاتی سابان در مورد گزینه‌های آمریکا در برخورد با ایران سخن می‌گفت، صریحا اظهار داشت که اگر می‌توانست برنامه هسته‌ای ایران را تا آخرین پیچ و مهره آن از بین می‌برد ولی اقرار کرد که این یک گزینه عملی نیست.
روند مذاکرات هسته‌ای در دولت جدید نشان داده که باز هم مثل همه سالهای گذشته، نباید و نمی‌توان به آمریکایی‌ها اعتماد کرد و به آنها خوشبین بود ولی به مرور روشن شده است که بین نیات واقعی آمریکا و آرزوهای دولت این کشور از سویی و واقعیت صحنه جهانی فاصله‌ای جدی وجود دارد.
برچیدن برنامه هسته‌ای ایران، توقف غنی‌سازی در ایران، تعطیل شدن تاسیسات ایران و هر خط قرمز دیگری که مورد نظر نظام است، نه تنها دور از واقع‌بینی است و کسی نه در این دولت و یا هر دولتی امکان تن دادن به آن را ندارد بلکه به طور قطع با مخالفت مردم ایران و همه رسانه‌های دلسوز مواجه خواهد شد.
این مساله در حالی است که علی رغم اصرار مسئولان ایرانی بر این که نباید آرزوهای غرب به عنوان نتیجه مذاکرات و با بدبینی آمیخته به اخبار دروغ و غیرواقعی به خورد مخاطبان ایرانی داده شود، همچنان بخشی از فضای رسانه‌ای ایران برای ایجاد بدبینی به مذاکرات هسته‌ای به انتشار اخبار غیرواقعی ادامه می‌دهد.
در روزهای اخیر مشخص شده است که غرب مجبور شده عملا وجود غنی‌سازی در ایران را بپذیرد. بعضی رسانه‌ها در حالی که تا پیش از این به خیال قدرت فراوان غرب در برابر دولت جدید ایران اصرار داشتند غرب هنوز به دنبال برچیده شدن کامل برنامه هسته‌ای ایران هستند، اکنون با عیان شدن غیرواقع‌بینانه بودن تحلیل‌های پیشین خود، اعترافات اخیر غرب به ادامه برنامه غنی‌سازی ایران را امری طبیعی می‌دانند.
نمونه جدیدی از این القائات غیرواقع‌بینانه بعد از سخنان اخیر رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه با بلومبرگ اتفاق افتاد. در حالی که رئیس جمهور آمریکا برای اثبات قابل بازگشت بودن تحریم‌ها علیه ایران به این نکته اشاره کرده است که اساسا 95 درصد تحریم‌ها علیه ایران بر داشته نشده است که بخواهیم آن را برگردانیم بعضی رسانه‌های ایرانی آرزوهای آمریکا را به آینده تعمیم داده و مدعی شدند که 95 درصد تحریم‌ها هرگز برداشته نخواهد شد. تفاوت این دو برای هر خواننده منصفی روشن است.
این اتفاق هر چه که نامیده شود، خواه بداخلاقی سیاسی، خواه روشی اشتباه برای فشار آوردن به غرب و یا حتی ترجمه غلط ناشی از بدبینی ، مهم این است که بیشتر از این که به نفع منافع ملی ایران باشد، به نفع موضع آمریکایی‌ها است.
و شاید هر دو