مصطفی همت، فرزند شهید همت در یادداشتی با عنوان"صادرات گاز ایران به اروپا ، شمشیر دولبهٔ تهدیدها و فرصت ها " تلویحا از ایده عدم همکاری با غرب در موضوع خط لوله گاز به اروپا دفاع کرد.

گفتنی است حسین شریعتمداری مدیرمسئول کیهان هم اخیرا در یادداشتی با همین مضمون از حامیان  ایده جایگزینی گاز ایران به جای روسیه به شدت انتقاد کرده بود.

متن این یادداشت بدین شرح است:

این روزها زیاد میبینیم که عده ای ، خواستار رساندن گاز ایران به اروپا و به بهانهٔ انتقام از روسیه شده اند .
به نقل از پارسینه، اما باید بدانیم این امر به همین سادگی نیست و اگر بدون گرفتن امتیازات از غربیها صورت گیرد ، بخش عمدهٔ منافعش به حساب دولت های متخاصم غربی می رود . یعنی اگر احداث خط لولهٔ صادرات گاز ایران به اروپا ، بدون گرفتن امتیازات خاص از غربی ها به سرانجام برسد و یک امتیاز به حساب ایران واریز کند (پول فروش منابع زیرزمینی ایران..) ، در مقابلش دهها امتیاز به حساب دولت های اروپایی و نیز آمریکا واریز می کند . (از جمله کاهش وابستگی غربی ها به گاز روسیه و تأمین انرژی حیاتی دولت های متخاصم غربی و تضعیف موضع روسیه در مقابل دولت های غربی و در نتیجه قدرت گرفتن غربی ها و ... که هر کدام به اندازهٔ دهها امتیاز ارزش دارند ..)

در این میان انتقام از اقدامات گذشتهٔ روسیه را می توان کم اهمیت ترین دستاورد به شمار آورد ..
بنابراین دولت ایران باید کاملا حساب شده عمل کرده و امتیازات احتمالی که می تواند از دو طرف اروپایی-آمریکایی و روسی بگیرد و نیز عواقب هر تصمیمی را در کفه های ترازو بگذارد و بهترین سیاستی که در راستای منافع ملی ایران باشد را اتخاذ کند .

به عنوان مثال در یک مورد می توان از طرف آمریکایی-اروپایی در مذاکرات هسته ای امتیاز گرفت و از طرف روس هم می توان کسب فناوری های نظامی را مد نظر قرار داد . (نمونه اش سیستم دفاع موشکی دوربرد که روسیه از فروش آن به ایران و به بهانهٔ ترس از تحریم آمریکا طفره رفت . البته شاید همین الان که سیل تحریمهای غربی روانهٔ روسیه شده و رفتار غرب در مقابل روسیه خصمانه گشته ، بتوان این سیستم را خریداری کرد و نیازی به ربط دادنش به موضوع خط لولهٔ گاز نباشد . تنها برای مثال عرض کردم .)

در ادامه هم مطلبی قابل تأمل از آقای عبداللّه شهبازی را در ارتباط با همین موضوع بخوانید :
[ بحران اوکرائین، جنگ سرد جدید و منافع ملّی ایران

این نقشه خط لوله گاز ایران به اروپا است که می‌تواند ایران را در جایگاهی یگانه از نظر تأمین انرژی غرب قرار دهد :

http://www.eurasiareview.com/wp-content/uploads/2014/04/Gas-Pipelines-
Map-672x372.jpg
جایگاهی که ایران در دوران آغازین نفتی شدن ناوگان‌های بریتانیا ایفا نمود و پیروزی نیروی دریایی بریتانیا را در جنگ جهانی سبب شد ولی به بهای استیلای سیاسی بریتانیا بر ایران. یعنی، رابطه نفتی ایران با غرب برای ایران سعادت به ارمغان نیاورد. امید که این بار این رابطه سنجیده و بر پایه منافع ملّی ایران، نه منافع غرب که به هیچ عهد و پیمانی پایبند نیست، ایجاد شود