روزنامه
روسی وستی کافکازا نوشت: در مذاکرات آینده میان ایران و «گروه 1+5» باید
توافق نهایی حاصل شود که براساس آن، تهران موظف به برداشتن هفت گام عملی
است که به برنامه هسته ای اش شفافیت خواهند بخشید و به سوء ظن های کشورهای
غربی در مورد طراحی سلاح هسته ای از سوی خود، پایان خواهد داد.
به
گزارش سرویس بین الملل «تیک» Tik.ir، در این میان، امروز، چه در غرب و چه
ایران، نقطه نظرهای مربوط به برقراری ارتباط میان کشورهای غربی و تهران
همگون نمی باشد. به گفته ولادیمیر ساژین، کارمند علمی ارشد انستیتوی خاور
شناسی آکادمی علوم روسیه، در امریکا «بخشی از جمهوری خواهان و حتی بخشی از
دموکرات ها از موضع اوباما در رابطه با برنامه هسته ای ایران حمایت نمی
کنند. در ایران نیز جمعی از افراد از سیاست روحانی، رئیس جمهور این کشور،
حمایت نمی کنند و در این میان، مخالفان رئیس جمهور بسیار قوی هستند(بخشی از
اصول گرایان و بخش اعظم هواداران احمدی نژاد، رئیس جمهور سابق این کشور که
جزو مخالفان اصلی روحانی هستند)
ساژین بر این باور است که «روند حل
و فصل برنامه هسته ای ایران مثبت پیش می رود. تا لحظه حاضر، آژانس بین
المللی انرژی اتمی علیه ایران کمترین ادعایی مطرح نکرده است. امریکا نیز
مطالبات ایران را اجرا می کند. یعنی، ماهانه، از 400 تا 500 میلیون دلار از
حساب های بلوکه شده این کشور را آزاد می کند. امریکا تحریم های سنگینی که
از سال 2012 میلادی علیه ایران اعمال می شود را لغو نکرده، اما این کشور در
برابر کاهش تدریجی تحریم ها اغماض نشان می دهد. ایران صادرات نفت خود را
افزایش داده است. در ماه اوت سال گذشته، ایران توانست در شبانه روز، فقط
700 هزار بشکه نفت صادر کند و این در حالی است که در شرایط مطلوب، صادرات
نفت این کشور در شبانه روز تا 4/2 میلیون بشکه نفت می رسید. در حال حاضر،
از این ممنوعیت ها کاسته شده است و ایران توانسته درآمدهای نفتی خود را تا
10 میلیارد دلار برساند. این امر در مورد سیستم بیمه و عرصه های بانکی نیز
مصداق داشته است».
این کارشناس معتقد است که «ایران می خواهد با
فراهم شدن امکاناتی، احساس کند که راه رسیدن به مصالحه امکان پذیر است.
مورد دشوار – طراحی مکانیسم لغو تحریم ها است. «گروه 1+5» یک باره تمامی
تحریم ها را لغو نخواهد کرد و این کار را مرحله به مرحله انجام خواهد داد.
اینجا، همه چیز به آژانس بین المللی انرژی اتمی بستگی دارد و اکنون، مساله
اصلی، رسیدن به توافق بر سر متن قرارداد اصلی و نهائی در رابطه با برنامه
هسته ای ایران است، یعنی، «گنجاندن» برنامه هسته ای ایران در چارچوب
مطالبات آژانس بین المللی انرژی و شورای امنیت سازمان ملل متحد».
در
این میان، به گفته ساژین «امریکایی ها نمی خواهند در میان روسیه و ایران
رابطه ای برقرار شود. اروپایی ها نیز علاقمند تغییر رویکرد سیاست مواد
هیدروکربنی روسیه در قبال سایر کورها، از جمله ایران هستند . هر چند
ایرانیان می گویند در مورد مواد هیدروکربنی ارسالی به غرب، با روسیه رقابت
نخواهند کرد. اما تجارت، تجارت است و اینجا نیازی نیست به مانورهای خوب
اشاره ای کنیم».
