سه شنبه روز تلخی بود، روز به وجد آمدن مجلسی ها با چند عکس!

درخصوص جلسه اخیر (سه شنبه) مجلس زیاد می توان سخن گفت. برخی از نمایندگان محترم دغدغه ای فی نفسه ارزشمند داشتند. نگران این بودند که برخی بانوان در سطح جامعه بدحجابند و آشکارا «ساپورت» می پوشند.

به گزارش انتخاب، اما چند تصویر منتخب(!) از ساپورت پوشان در مانیتورهای خانه ملت به نمایش درآمد. بلکه اگر احیاناً کسی تا امروز ساپورت ندیده، خوب ببیند و عمق فاجعه را دریابد!
 
شبیه اقدامی که برخی سایت ها می کنند؛ در ظاهر مدعی ارزشگرایی و دفاع از عفاف اند، اما برای اعتراض به بدحجابی، آلبوم های متعددی از بدحجابان منتشر می کنند تا به مخاطبان بفهمانند که این، خیلی منکر است!
 
مثال چنین رفتارهایی متأسفانه در حوزه سیاسی و سطح رسانه های عمومی نیز فراوان است. ارتکاب خلاف شرع، برای رسوا کردن رفتارهای خلاف شرع... بگذریم.
 
علت بدحجابی چیست و مقصران چه کسانی هستند؟ آیا با چنین نگرشی و روشی مشکل حل می شود؟
 
آیا اگر ساپورت غیرقانونی شود(!) عملاً قادر به اجرای این قانون هستیم و این قسم پوشاک از سطح جامعه برچیده می شود؟ بدحجابی بد است اما دروغ و تهمت، بلیت یکسره به جهنم است. آیا احدی از مسئولان تاکنون به خاطر دروغ و تهمت از مجلس کارت زرد گرفته است؟
 
به خاطر ساپورت پوشیدن «برخی»، به وزیر کشور کارت زرد دادند. وزارت او یکی از 22 دستگاه متولی موضوع است.
 
به مسائل و موقعیت کشور و نیز واحدهای سیاسی همجوار نگاه کنید. اولویت این است که وقت آقای وزیر کجا صرف شود؟ امنیت مرزها و مبارزه با قاچاق یا ساپورت؟!
 
پاسخ این سؤال ها هم از نظر علمی و هم تجربی روشن است و اینجا مجال آن نیست. بدتر از پدیده بدحجابی، همین نمایش تصاویر فوق در مجلس بود. اگر واقعی باشد، با بی تدبیری و جنجال و برندسازی از منکرها رفع نمی شود و اگر نباشد که؛ نقطه، سر خط!
 
سه شنبه، روز تلخی بود. تصاویری که رسانه ها از این موضوع منتشر کرده اند، حکمت خیز و عبرت آموز است. قریب به اتفاق نمایندگان محترم مجلس فرهیخته و کاردانند. نمی دانم دکتر لاریجانی چقدر در جریان این بخش ها و روندها در مجلس است. آیا هر صوت و تصویری از «خانه ملت» قابل پخش است؟ چند درصدی از بانوان در چند خیابان ساپورت پوشیدند؛ «ساپورت» در خانه ملت برند شد!
 
در آینده خواهیم دید که عریان کردن دلواپسی ها به این شیوه و در منظر افکار عمومی آیا بساط ساپورت فروش و ساپورت پوش را جمع می کند یا سفره شان را گسترده تر می کند. ماه خدا پیش رو است. ماه قرآن که کتاب رستگاری است و ماه شهیدی که قرآن ناطق است. شب شهادت او تا صبح قرآن بر سر می گیریم.
 
هم او که استخوان در گلو و خار در چشم نهج البلاغه ای به یادگار گذاشت تا «کتاب قانون» برای نگرش و رفتار فردی و جمعی ما باشد و عهدنامه ای به مالک نوشت تا میثاق ما در برخورد با زیردستان، مردمان، دوستان و دشمنان باشد. آیا هست؟!

منبع: روزنامه ایران