پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم حمیدرضا جلایی پور نوشت:
هر چند معتقدم در خصوص نوع ادبيات بهكار گرفته شده رييسجمهور بايد كارشناسان ادبيات نظر دهند اما مضمون سخنان حسن روحاني را قبول دارم. مفاهيم و كلماتي كه در اين سخنراني به كار برده شده كاملا درست است. از ميان چهار مورد كاري كه دكتر روحاني شروع به انجام آن كردهاند نتايج دو مورد از آنها تا حدودي مشخص شده است.
يكي از اين موارد مبارزه با يك اقتصاد شلخته و فساد برانگيز است؛ اقتصادي كه نتيجه آن تورم و ركود بوده و دولت تعهد داده كه اقتصاد را از اين وضعيت بحراني خارج كرده و به سمت يك اقتصاد سالم، آرام، رقابتي و قانوني سوق دهد. اقتصادي كه در آن افراد بايد كار كنند تا پول در بياورند نه ايجاد يك اقتصاد ويژهخوار و رانتخوار. كار ديگري كه با اين كار رابطهيي تنگاتنگ داشته و در واقع سكهيي است كه دو رو دارد بحران زدايي از روابط خارجي ايران است. فقط بحث تحريمها نيست كه در مذاكرات ژنو انجام ميشود. به طور كلي سياست خارجي دولت روحاني يك سياست تعاملي مبتني بر منافع ملي كشور است نه دفاع از منافع يك عده تندرو. كشوري كه در روابط خارجي با بحران روبهرو ميشود، وقتي تحريم ميشود ديگر بحث كاغذپاره در ميان نيست، بحث زندگي مردم است، بحث معيشت مردم است كه با بحران روبه رو شدهاند.
بحرانهاي گستردهيي كه نتيجه تحريم بنزين، دارو، تورم و ركود است. بنابراين حرف آقاي روحاني به لحاظ مصداق درست است. كاري به ادبيات ايشان ندارم. تمام كساني كه تندروي كردند، واقعا تنشان ميلرزد. اگر اقتصاد سر و سامان بگيرد كه از درون آن مفاسد اقتصادي گستردهيي بيرون نميآيد. اگر سازمانهاي اداري روي خط شفافيت و حساب بازدهي پيش روند كه از ميان آن فسادهاي اداري بيرون نميآيد. اگر سياست خارجي به سمت تامين منافع ملي كشور برود نه به سمت شعار، قطعا براي دولت مشكل ايجاد نخواهد كرد. مشكلي كه اگر ايجاد شود سالها ديپلماتها بايد تلاش كنند تا موضوع را به مسير اول خود بازگردانند. آن هنگامي كه روند عاديسازي به جلو برود اين افراد تنشان خواهد لرزيد.
من برخلاف روحاني معتقدم اينها اگر جاي گرم هم بروند باز هم ميلرزند. اما مطمئن باشند كه آن گذشته ديگر باز نخواهد گشت. كجاست آن 800 ميليارد دلار؟ اگر تمام نفت ايران را بفروشيم هم نميتوانيم به پول نقد تبديل كنيم. من با ايشان هم عقيدهام.