پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روزنامه «واشنگتن‌پست» روز جمعه در یادداشتی نوشت با وجود مواضع تند
«هیلاری کلینتون» علیه برنامه هسته‌ای ایران، اگر او هم جای «باراک اوباما»
بود، او هم در برابر ایران مجبور به امتیازدهی می‌شد.
به گزارش انتخاب روزنامه «واشنگتن‌پست» روز جمعه به بهانه مصاحبه اخیر «هیلاری
کلینتون» وزیر خارجه سابق آمریکا و تلاش وی برای فاصله گرفتن از سیاست‌های
«باراک اوباما» رئیس‌جمهور این کشور، به بررسی مواضع وی و عملکرد اوباما
پرداخته است.
«آرون داوید میلر» نویسنده این مطلب در بخشی از
یادداشت خود در مورد رویه اوباما در برخورد با ایران، اعتقاد دارد که خانم
کلینتون نیز علیرغم مواضع سخت‌گیرانه‌اش در قبال ایران، اگر در سال 2008
رئیس‌جمهور آمریکا شده بود، چاره‌ای نداشت جز اینکه مسیری را دنبال کند که
رئیس‌جمهور کنونی آن را دنبال کرده است.
میلر با اشاره به مواضع
به شدت ضدایرانی کلینتون در سال‌های اخیر، نوشته است که اوباما و وزیر
خارجه سابقش هیچ‌گاه مواضع یکسانی در قبال تهران نداشته‌اند. وی مخالفت
کلینتون با حق ایران برای غنی‌سازی در مصاحبه اخیرش با نشریه «نیویورکر»
اشاره کرده و نوشته است که در مقابل تیم مذاکره‌کننده کنونی آمریکا اذعان
کرده است که لزوم پذیرش میزان محدودی از غنی‌سازی، یک واقعیت است.
واشنگتن‌پست
می‌افزاید: «اما اگر کلینتون هم رئیس‌جمهور بود، او نیز احتمالا با همین
وضعیت روبرو شده، همین مسیر را پی گرفته، ابتدا به دنبال توافقی موقت
می‌بود و بعد پیش از توافق نهایی یک سالی را صرف مذاکره می‌کرد.»
نویسنده
مطلب ادامه می‌دهد: «از همه این‌ها گذشته، این خود او بود که مذاکرات
کنونی را به جریان انداخت. او و اوباما بر سر یک رویکرد دوگانه به توافق
رسیدند؛ راهبردی متکی بر فشار و تعامل همزمان. این راهبرد به این معنی بود
که تحریم‌ها اعمال و تشدید شده و در عین حال درهای دیپلماسی باز می‌بود. پس
از آن که سلطان عمان پیشنهاد کانال دیپلماسی محرمانه را مطرح کرد، این
وزارت خارجه او به خصوص «بیل برنز» و «جیک سولیوان» بودند که این وظیفه را
از جانب آمریکا بر عهده گرفتند.»
در پایان این یادداشت آمده است:
«رئیس‌جمهور کلینتون، با فهم این واقعیت که جایگزین یک توافق ممکن است جنگی
تازه باشد (به واسطه یک حمله نظامی اسرائیل یا حتی با حمله ایالات متحده)،
احتمالا پیش از توسل به زور، به همین میزان وقت صرف می‌کرد تا اطمینان
یابد که تمام احتمالا دیگر به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته است.
مذاکره‌کننده‌ها به مذاکراتشان امید بسته‌اند و نمی‌خواهند شکست بخورد.
بنابراین احتمالا کلینتون هم اجازه می‌داد همان امتیازاتی که تیم کنونی به
ایران داده، به تهران داده شود.»
