به گزارش شفقنا حضرت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی به مناسبت آغز سال تحصیلی جدید مدارس و دانشگاهها پیامی صادر کرد،متن پیام این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمين وصلي الله علي محمد وآله الطاهرين
آغاز
پاییز و برگ ريز مهر، بهار اهل دانش و زمان حضور در بوستان تحصیل است. هر
سال این ایام ارزشمند شور و حرکتی گسترده را در همة جامعه به ارمغان
میآورد که میتوان آن را عید تعلیم و تربیت نامید.
گشوده شدن مراکز
علمی و شروع فعالیت آموزشی و پژوهشی و پرورشی در آموزشگاه ها و مدارس حوزوی
و دانشگاهها و مراکز تحقیقی از سویی نویدبخش است و امیدآفرین، و پدیده
مبارکی است که در همین فرصت آن را به همة عالمان، معلمان، پژوهشگران،
دانشجویان، طلاب و محصلان تبریک عرض میکنم و از سوی دیگر عنایت و التفات
به ظرایف امر تعلیم و تربیت و دقایق پیگیری رشد علمی جامعه و کشور را طلب
میکند.
تردیدی نیست که رشد و ارتقاء دانش، ابزار توفیق و تعالی انسان
در امر دنیا و آخرت است و عالیترین مراتب کامیابی دنیا و سعادت آخرت منوط و
موکول به معرفت و بهکارگیری آن است. ارزش و نجات بخشی معرفت و نقش آن در
نیل به قرب الهی و سعادت جاودان امری است که از سطور نورانی کلام وحیانی و
کلمات اهل عصمت (عليهم السلام) چنان آشکار شده است که احدی را در آن تردید
نیست. نقش بیبدیل دانش در زندگی این جهانی نیز جای انکار و تردید ندارد.
اگر
جامعة امروز بخواهد بر مشکلات و موانع فائق آید و مسیر پیشرفت را بپیماید
باید فرهنگ، سیاست، اقتصاد، مدیریت و در یک کلام همة ابعاد و شئون آن دانش
بنیان و معرفت محور شود؛ بر این اساس، مراکز علمی و آموزشي، قلب تپنده و
موتور محرک همة جامعه خواهد بود. پیداست که این منزلت، اهتمام ویژه در همة
شئون تعلیم و تربیت را مقتضی است، امری که با همة تلاش ها و پيشرفت ها،
هنوز در کشور ما به نقطه رضایتبخشی نرسیده است.
نکتة بسیار مهم دیگری
که در این مجال باید به عرض برسانم تأکید و اصرار بر لزوم حاکميت و سیادت
ارزش های اخلاقی بر همة جامعه خصوصاً بر جامعة علمی؛ حوزوی و دانشگاهی است.
همة خیر و برکتی که در دانش و معرفت میجوییم و میخواهیم، در دانش اخلاق
مدار یافت میشود و اگر دانش از تزكيه نفس و اخلاق جدا افتد، نه تنها عامل
نجات و نیکبختی جامعه نخواهد بود که میتواند به ابزاری برای سقوط و انحطاط
جامعه تبدیل شود.
دانشگاه، حوزه و مدرسه اسلامی و خداپسندانه محیطی است
که علاوه بر تلاش بیوقفة علمی برای کشف و درک حقایق، محیط فضيلت نیز
باشد. محیطی که در آن صدق و صفا حاکم است، محیطی که در آن حرمت و کرامت
آدمیان و رضايت حق تعالي مراعات میشود، محیطی که در آن روابط سالم و
انسانی میان استاد و شاگرد و میان محصلان و دانشجویان و میان کادرهای اداری
و اجرایی و دیگران برقرار است، محیط دوستی، اعتماد، احترام و همکاری
متقابل و پايدار.
مراکز علمی نه تنها باید ارزشهای
عمومی اخلاقي را پاس بدارند و تقویت کنند و در جامعه ترویج نمایند بلکه
باید اهتمام ویژه به اخلاق تعلیم و تحقیق داشته باشند؛ امری که با کمال
تأسف گاهي با بیاعتنایی مواجه میشود و افت تحصیلی و کممایگی مقالات،
پایاننامهها و رساله ها و سرقت علمی و ادبی و رونق بازار پایاننامه
فروشی و ضعف کلاسهای درس از عوارض و نشانههای آن است.
دانشگاهها، حوزه
هاي علمیه و مراکز پژوهشی آینة تمام نمای سعادت و شقاوت ملت است. اگر در
دانشگاهها رونق علمی و تعالی اخلاقی پدید آید، میتوان آیندة ملت را
کامیاب دانست و هر خلل و خطایی در این مراکز به معنای تباهی و انحطاط در
جامعه است.
در آخر باید این نکته را بیافزایم که هر چند مسائل جاری و
اجرایی و مدیریتی و سیاسی جامعه اموری بسیار مهم و سرنوشتساز هستند که
دانشگاهیان باید از آن ها اطلاع و حتي در آن ها حضور و مداخله داشته باشند و
مسائل را به دقت مورد بررسی و مراقبت قرار دهند، اما شأن دانشگاهیان ورود
در منازعات و دسته بندي هاي غوغاسالارانه سیاسی و کشمکش بر سر قدرت نیست.
محیط علمی باید عرصة همکاری همة علاقمندان به سعادت و اعتلای این مردم و
مرز و بوم باشد و چالشها و مخالفتها در محیط علمی باید فقط بر سر نظریه ها و
دیدگاههای علمی و مبتني بر روش و نگرش علمي درست باشد و بس.
از همة
کسانی که در این موسسات علمی و در مراکز بالادستی آنها به توفیق و رشد و
سلامت علم و پژوهش در ایران عزیز اهتمام داشته و دارند قدردانی میکنم و
چنانچه در مواردی زحمات خدمتگزاران مورد بیمهری واقع شده یا بشود، یادآور
میشوم که خداوند حکیم و علیم بر همة اعمال و نیات ما احاطه دارد و چیزی از
ساحت آگاهی حضرتش دور نیست. ملت شریف و همه اهل تحقیق و تحصیل هم، قدر و
ارزش خدمتگزاران خود را میدانند. چه باک اگر اغراض سیاسی یا مطامع گروهی
در شرایطی خاص امور را به گونهای دیگر رقم بزند.
از خداوند عزيز و حكيم سعادت همگان و توفیق و تعالی تمامي حوزویان و دانشگاهیان را مسئلت دارم.
والسلام عليكم ورحمة الله
سيد عبدالكريم موسوي اردبيلي
شهر مقدس قم 31/6/93