پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : واحدمرکزی خبر نوشت: هافینگتون پست نوشت : آمریکایی ها با تکیه بر برداشت های خود از طرز تفکر ایرانی ها بی توجه به عواقب آن از سناریوی توافق هسته ای با تهران حمایت می کنند.
پایگاه اینترنتی این روزنامه آمریکایی در مطلبی به قلم ریک شنکمن نوشت، سه روز پیش از آغاز جنگ عراق در سال 2003 دیک چنی معاون رئیس جمهور وقت در پاسخ به سوال برنامه« میت دپرس» درباره پیش بینی روند جنگ پاسخ داد« معتقدم عراقی ها از ما به عنوان ناجی استقبال خواهند کرد».
با نگاهی به گذشته، این استدلال یکی از خنده دارترین قضاوت های نادرست یک مقام عالی رتبه آمریکا بود که درس های بسیاری به ما آموخت. یکی از درس های آن این بود که دیگر هرگز نباید به دیک چنی اعتماد کرد. البته می بایست از این موضوع درس های دیگری گرفته می شد که آمریکایی ها آن ها را نادیده گرفتند. یکی این که مقامات آمریکایی نباید فرض کنند با طرز تفکر مردم کشوری آشنایی دارندکه تعامل مستقیم و چندانی با آن ندارند.
نویسنده در ادامه به مواردی که اثبات می کند آمریکایی ها این موضوع را نادیده گرفته اند، اشاره می کند و می نویسد، با توجه به نتایج به دست آمده از نظرسنجی های انجام شده در یک ماه گذشته پس از امضای چارچوب توافق که نشان دهنده حمایت گسترده عموم آمریکا از توافق هسته ای است- پنجاه و نه درصد موافق و سی و یک درصد مخالف- این موضوع مهم که بسیاری از آمریکایی ها اصلا در این مورد هیچ نظری ندارند، توجهی نشده است. به عبارت دیگر آمریکایی ها گمان می کنند، می توانند بر اساس نوع تفکر خود، طرز تفکر دیگران را حدس بزنند و ارزیابی کنند.
از آنجایی که جزئیات چارچوب توافق هنوز محرمانه است و همچنین اختلاف نظرهایی درباره موضوعات منتشر شده نیز وجود دارد( ایرانی ها و آمریکایی ها همچنان درباره آن چیزی که اعلام شده، توافق کرده اند، اختلاف دارند ) باید این موضوع را مدنظر داشت بخشی از انگیزه ها و خواسته های ایرانی ها همچنان مشخص نشده است. بنابراین صادقانه ترین پاسخ به سوال ها درباره انگیزه های ایرانی ها، اظهار بی اطلاعی کردن، است.
اما متاسفانه این موضوع اصلا مدنظر گرفته نمی شود، زیرا براساس طرز تفکر خود، تلاش می کنیم نوع تفکر طرف مقابل را حدس بزنیم.
مقامات آمریکایی با گروه محدودی از ایرانی ها تعامل داشته اند و با اقشار دیگر آنها از جمله تندروهای ان هیچ ارتباط مستقیمی نداشتند، اما تعصب آنها درباره هدف و برنامه ای که در پیش دارند، باعث شده است بر سناریوی خود درباره ایران پافشاری کنند.
تاریخ چهل سال گذشته نشان می دهد که ما ایران را در سال 2015 درک نمی کنیم، همانطور که عراق را در سال 2003 و ویتنام را در سال 1965 درک نمی کردیم. شاید توافق هسته ای با ایران برای آمریکا خوب باشد، اما اوباما در مصاحبه اش با شبکه رادیویی ان پی آر به تنها دلیل پافشاری اش برای ادامه مذاکرات با ایران اشاره کرد. وی گفت توافق با ایران بسیار بهتر است حتی اگر ایران تغییر نکند. ما می توانیم امیدوار باشیم ایران در مسیر جدید گام بردارد البته نمی توان به این موضوع اطمینان داشت. این برداشت تنها به این علت است که لیبرال ها و محافظه کاران آمریکا به توانایی خود برای حدس زدن تفکر و نگرش ایرانی ها اعتماد بسیاری دارند.
