وی از انسان ناندرتال به عنوان شناخته‌شده‌ترین انسان پیش از انسان هوشمند یاد کرد و افزود: تاکنون پیشترین ردپای این انسان به واسطه گستردگی مطالعات در مناطقی از اروپا و خصوصا اروپای مرکزی، خاورمیانه و به ویژه فلسطین و سوریه به دست آمده است. همچنین در یکی از کاوش‌ها اسکله 10 انسان ناندرتال در غار "شنیدار" کردستان عراق یکی از مهمترین کشفیات ما از این انسان در شرق است.
این باستان‌شناس ایرانی با بیان اینکه تاکنون اطلاعات و داده‌های ما از انسان ناندرتال در شرق به شدت محدود بوده است، اظهار داشت: در کشور ما نیز عمده اطلاعات به دست آمده و کاوش‌ها مربوط به باستان‌شناسان غربی است که عمده این مطالعات در زاگرس و خصوصا لرستان بوده که پیش از انقلاب انجام شده که در یکی از آنها ساعد یک انسان ناندرتال به دست آمد.
وی با بیان اینکه تقریبا همه مطالعات مربوط به انسان ناندرتال در ایران در غرب کشور و خصوصا در خرم‌آباد، کوهدشت، کرمانشاه و هولیلان بوده تصریح کرد: میرک سمنان یکی از معدود مناطق مرکزی ایران است که در آن آثاری از انسان ناندرتال، آن هم در حجم بسیار گسترده‌ای به دست آمده است.
وحدتی‌نسب با بیان اینکه بیشتر باستان‌شناسان ترجیح می‌دهند در محوطه‌های غاری دنبال این نوع از انسان بگردند تصریح کرد: محدودیت در کاوش، دسترسی آسان‌تر به غارها و اشگفت‌ها تصریح کرد: مطالعات پیشین بر زندگی این نوع از انسان در غارها، محدودیت در بودجه و غیره از جمله دلایلی است که سبب شده تقریبا عمده مطالعات مربوط به انسان ناندرتال در محوطه‌های غاری متمرکز شود و کمتر باستان‌شناسان در محوطه‌های روباز به مطالعه در این باره پرداخته‌اند. البته مطالعات نشان می‌دهد که این تصور درستی نیست و انسان ناندرتال در خارج از غار و در کنار دریاچه‌ها نیز زندگی می‌کرده است.
میرک یکی از بزرگترین محوطه‌های دوران پارینه سنگی است
وی با اشاره به روباز بودن محوطه باستانی میرک سمنان افزود: میرک یکی از بزرگترین محوطه‌های مربوط به انسان ناندرتال هم از نظر ابعاد محوطه، هم از نظر تعدد دست‌افزارهای سنگی و هم از نظر تنوع در ابزار است و از این رو میرک سمنان در سطج جهان بسیار شاخص است.
وی در پاسخ به نحوه کشف میرک و تاریخچه مطالعات بر روی آن خاطرنشان کرد: این محوطه‌ی ارزشمندِ پارینه سنگی در سال 64 توسط آقایان کبیری و روستایی شناسایی و کشف شد اما به دلیل فقدان متخصص پارینه سنگی کار شاخصی بر روی آن انجام نشده تا اینکه ما در سال 86 بازدیدی از آن کردیم و در سال 88 مجوزی اخذ کردیم که به صورتی روش‌مند محدوده بین تپه‌های دلازیان و میرک را به صورت پیمایشی مطالعه و پس از تست‌های دقیق آماری، از محوطه نمونه‌برداری و تاریخ و دوره هرکدام را روشن کنیم.
این باستان‌شناس با بیان اینکه در گام نخست به این نتیجه رسیدیم که میرک مربوط به پارینه سنگی میانی است افزود: انسان شاخص این دوره، انسان ناندرتال است که زیست او از 200 هزار سال پیش شروع و تقریبا در 30 هزار سال پیش منقرض می‌شود.
این استاد دانشگاه در پاسخ به پرسشی درباره هدف از این مطالعات به ایسنا گفت: نخستین سئوال ما این بود که این تپه‌ها اینجا چه می‌کنند؟ چرا که این تپه‌ها، تپه طبیعی نیستند. دومین پرسش ما با توجه به انباشتگی دست‌افزارهای سنگی در میرک این بود که چرا این منطقه مداوم مورد استفاده قرار گرفته است؟ چرا که این منطقه امروزه در دل کویر و مناطق بیابانی قرار گرفته و به نظر می‌رسد در آن دوره شرایط آب و هوایی کاملا متفاوتی داشته است. همچنین ما در این کاوش به دنبال تعیین تاریخ دقیق محوطه و دست‌افزارها هستیم، چرا که انسان ناندرتال در دوره‌ای بین 200 هزار سال تا 30 هزار سال پیش زیست داشته و هنوز مشخص نیست این آثار به جا مانده مربوط به کدام دوره از این 170 هزار ساله هستند. کاوش ما برای یافتن پاسخ این سئوالات در میرک سمنان با همکاری سازمان میراث فرهنگی و مسئولان استان آغاز شد.
وی فقدان متخصصان جنبی از جمله یک "زمین‌باستان‌شناس" را عامل تاخیر از مطالعات از سال 88 تاکنون دانست و ادامه داد: وجود یک "زمین‌باستان‌شناس" برای تعیین دوره و بررسی لایه‌های خشک و مرطوب، تبیین آب و هوای دیرین و ... این محوطه ضروری بود و لذا با تکمیل گروه متشکل از باستان‌شناسان ایرانی و فرانسوی کاوش در ماه رمضان امسال آغاز شد.
وحدتی نسب از بررسی عمق این تپه باستانی توسط باستان‌شناسان ایرانی و فرانسوی خبر داد و گفت: مطالعات ما در عمق تپه به کشف ابزار سنگی، استخوان حیوانات و دو استقرار انسانی در لایه‌های 3 و 5 متری بزرگترین تپه میرک انجامید.
این انسان باستان‌شناس ایرانی از انجام کاوش پلکانی در ضلع شمالی تپه خبر داد و تصریح کرد: هدف از این روش این بود که با بررسی رسوبات و انجام نمونه‌برداری و مطالعه آن متوجه شویم که این رسوبات در چه دوره آب و هوایی شکل گرفته است. چرا که بخشی از رسوبات مربوط به دوره‌های آب‌وهوایی خشک و بخشی از آن مربوط به آب و هوای مرطوب بود. همچنین هدف دیگر ما تعیین سن دقیق محوطه بود.
سرپرست هیأت کاوش در محوطه پارینه سنگی میرک سمنان،در پاسخ به پرسش دیگری از خبرنگار ایسنا در خصوص نتایج آخرین مطالعات و اعلام نظر نهایی در خصوص این کاوش، افزود: در حال حاضر نمونه‌ها را به آزمایشگاهی در فرانسه ارسال کردیم و در آینده سن دقیق محوطه اعلام خواهد شد. ضمن اینکه یک کاوش دیگر در این محوطه خواهیم داشت.
این استاد دانشگاه تربیت مدرس تهران، تصریح کرد: در پایان این فصل از کاوش موفق شدیم نمونه رسوبی، گرده‌شناسی و همچنین نمونه جانوری را انجام دهیم که بررسی نمونه جانوری حکایت از این دارد که در آن دوره آب و هوای این منطقه در آن دوره کاملا متفاوت و برخلاف امروز کاملا مرطوب بوده است.
کشف بقایای گاومیش، گوزن و کرگدن منقرض شده در میرک سمنان
وی از کشف بقایای حیواناتی نظیر: گاومیش، گوزن و نوعی از کرگدن که امروزه منقرض شده و همگی امروزه در آب و هوایی کاملا مرطوب زندگی می‌کنند در این منطقه خبر داد و افزود: علاوه بر این دو استقرارگاه انسانی در تپه شناسایی شد که در کاوش فصل دوم مطالعه آن تکمیل خواهد شد.
فصل دوم کاوش در مهرماه
وی در پاسخ به پرسشی درباره فصل دوم کاوش‌ها به ایسنا گفت: زمان انجام این فصل از کاوش به تامین بودجه لازم بستگی دارد، البته قول‌هایی داده شده که این بودجه تامین شود. خوشبختانه مسئولان بسیار کمک کردند و قول حمایت بیشتر دادند، لذا اگر مجوزها اخذ شود احتمالا فصل دوم کاوش در مهرماه امسال آغاز خواهد شد.
وحدتی‌نسب همچنین در پاسخ به پرسش ایسنا در رابطه با تاریخ اعلام نتایج آزمایش نمونه‌ها اظهار کرد: قرار است جواب آزمایش رسوبات تا مهرماه و پیش از آغاز فصل دوم کاوش اعلام شود، اما نتایج آزمایش سن‌یابی‌ها تا پایان امسال اعلام خواهد شد.
