دره سیلیکون آمریکا، جایی که سرمایه‌داران نسل فکر و ایده از آن برخاسته‌اند، چند وقتی است در رسانه‌های ایرانی نیز سر زبان‌ها افتاده و از سیلیکون داخلی بحث می‌شود. رویداد سیداستارز نیز که یک ماه پیش برگزار شد، بحث‌های استارت‌آپی را داغ‌تر کرده است. در دو سال گذشته، بیش از ۶ هزار نفر از ۵۰ ناحیه مختلف در سرتاسر جهان، در رویداد سیداستارز شرکت کرده‌اند. سیداستارز بیش از ۸۰۰ استارتاپ را از ۳۵ کشور به این رویداد دعوت کرده است که برنده‌های آن تا به حال توانسته‌اند ۲۰ میلیون دلار سرمایه جذب کنند. در حالی که سیداستارز تا ۵۰۰ هزار دلار بر روی برنده جهانی سرمایه گذاری می‌کند تا به امروز بیش از ۴۰۰ سرمایه گذار نیز به شبکه آن‌ها پیوسته‌اند. تک‌راسا، پایگاه خبری انگلیسی زبان حوزه استارت‌آپ‌ها و تکنولوژی، به همراه کانون کارآفرینی ایران مسئول و شریک رویداد سیداستارز در تهران بودهاند.
در این رویداد سه تیم ایرانی به عنوان برترین‌ها انتخاب شدند. کورتادو، رتبه دوم را در این مسابقه به دست آورده و صدای اقتصاد، گزارشی اختصاصی از کار آن‌ها تهیه کرده است.
چه‌طور می‌شود از کافه‌گردی به پول رسید؟
«کورتادو به اسپانیایی به معنای برش است. اسم یک قهوه هم هست که ترکیب خاصی دارد. اما در داخل ایران شناخته شده نبود. بین دویست کافی‌شاپی که ما می‌شناختیم، دو سه مورد آن را می‌شناختند. اسم خاصی هم هست و برای برند شدن، مناسب است.» محمد و علی شاه‌بندی، برادران دوقلو، آن‌قدر به کافه‌های مختلف رفته‌اند که از زیر و بم اطلاعات کافه‌داران، تصویر و نقشه‌ای به دست آورده‌اند. خیابان و محله معروفی در تهران نیست که با یک نگاه گوشه و کنارش نتوان کافه‌های مختلف پیدا کرد. کافه‌هایی که زمان نه چندان دوری نماد روشن‌فکری و محل قرار روشن‌فکران بود، حالا آن‌قدر بین جوان‌ها جا افتاده‌اند که هر تیپ و قشری در کافی‌شاپ‌های مختلف پیدا می‌شوند. محمد می‌گوید:«ایده کار ما حدود یک سال و نیم پیش استارت خورد. قبل از اینکه پروژه را شروع کنیم، کافی شاپ زیاد می‌رفتیم و دوستان کافه‌دار زیادی هم داشتیم. می‌‌دانستیم با مشکلات زیادی درگیرند و این ایده به ذهن‌مان رسید که مشکلات آن‌ها را از طریق سیستم‌های نرم‌افزاری برطرف کنیم. نرم‌افزارهای معمول حساب‌داری در کافی‌شاپ‌ها استفاده می‌شد و چیز مخصوصی برای خود آن‌ها وجود نداشت.شیوه کار خیلی ساده بود، هرقدر جلوتر می‌رفتیم و بیشتر نیازسنجی انجام می‌دادیم، متوجه مشکلات دیگر آن‌ها می‌شدیم که می‌توانست از طریق ارتباط از راه دور و شناخت مشتری حل شود. مشکلات جامع آن‌ها را طی 4 ماه بررسی کردیم و یک سال طول کشید تا طرح اولیه را پیاده کنیم.»
ایده محمد، برادرش و دو تا دیگر از دوستانش، رتبه دوم را در مسابقات ایرانی سیداستارز به خودش اختصاص داد. او ۲۳ ساله و فارغ‌التحصیل مهندسی نرم‌افزار است. او در معرفی نرم‌افزارشان می‌گوید:«کورتادو یک نرم‌افزار مدیریتی است که با سیستم logality program به مدیران کافی شاپ امکان می‌دهد بتوانند از راه دور کافه و مشتریان‌شان را مدیریت کنند. یکی از مشتریان ما دیروز از آلمان تماس گرفت و خوشحال بود که بدون نگرانی می‌تواند کافی شاپش را در ایران مدیریت کند.این برنامه، کاملا کارشناسی شده برای کافه‌هاست. مثلاً میزان گرم قهوه‌ها را محاسبه کردیم و داخل نرم‌افزارها گذاشتیم. در انبارداری کافی‌شاپ‌ها گرم به گرم قهوه‌ها اهمیت دارد. مثلا یک اسپرسوی معمولی 7 گرم قهوه نیاز دارد و دوبل، 14 گرم. تمام این‌ها در نرم‌افزار برنامه‌ریزی شده و قرار گرفته است. در کل نرم‌افزار کورتادو، امکان مدیریت از انبارداری تا صدور فاکتور را به طور اختصاصی برای کافی‌شاپ‌ها فراهم کرده است.در آینده قرار است سیستم کورتادو را برای رستوران‌ها هم گسترش دهیم.»
محمد ادامه می‌دهد:«طرح دیگر ما سیستم باشگاه مشتریان بود. در این طرح تخفیف، آخرین امتیازی است که برای مشتری در نظر گرفته شده. دوست داریم کاری کنیم که مشتری‌ها حس خوب و خاص داشته باشند. این حس می‌تواند از مکان باشد، مثلاً خیلی‌ها دوست دارند در محل کافی‌شاپ سیگار کشیده نشود یا نور کافی وجود داشته باشد، صندلی‌ها کیفیت خاصی داشته باشند، خیلی‌ها هم دوست دارند محیط صمیمی‌تری وجود داشته باشد یا قیمت پایین برایشان مهم است. ما کافه‌ها را با توجه به پارامترهای این چنینی دسته بندی کرده‌ایم و هر مشتری می‌تواند بنا به سلیقه جایی را انتخاب کند.»
از این دست ایده‌ها زیاد پیدا می‌شود، اما محمد می‌گوید کار آن‌ها با دیگران متفاوت است:«امکان‌های اختصاصی شده زیاد دیگری نیز وجود دارد که هیجان انگیزتر از تخفیف‌های معمولی است. مانند اینکه تخفیف روی کالاهای خاصی که مورد علاقه هر مشتری است، اعمال می‌شود. سیستم تخفیف‌های گروهی در تمام دنیا مرسوم است و در ایران نیز مواردی وجود دارد. اما زمانی که این تخفیف‌ها به تعداد زیادی از مشتریان داده می‌شود، کافه‌ها شلوغ و مشتریان کلافه می‌شوند. روی سیستم ارتباط با مشتریان ما، می‌شود علایق هر مشتری را سنجید و مدیران کافه‌ها تخفیف‌ها را به طور اختصاصی روی آیتم‌های خاص در نظر بگیرند که مسائلی مثل شلوغی و ... نیز پیش نیاید.»
استارت‌آپ‌ها کسب‌وکارهایی هستند که با یک ایده شروع می‌شوند و بعد با هزینه پایین و سرمایه اولیه‌ای که تنها ایده‌ای بکر است، به پول و سود زیادی می‌رسند. محمد می‌گوید:«یرای راه‌اندازی اولیه هزینه‌ای نداشتیم، روی لپ‌تاپ‌های خودمان در خانه کار کردیم. بعدا که با آواتک آشنا شدیم 25 میلیون تومان برای توسعه کسب‌و‌کارمان گرفتیم.صرفا برای‌مان هزینه سرورها و قسمتی از نرم‌افزار که باید روی اندروید و آ‌ی‌او‌اس پیاده‌سازی می‌شد، هزینه مختصری داشتیم.»
آن‌ها که از کافه‌گردی به ایده راه‌اندازی کسب‌وکار رسیده‌اند، مهارت‌شان را از کلاس‌های آموزشی به دست آورده‌اند:«اول کارآموزی رفتیم و آموزش دیدیم، با فن‌آوا اشنا شدیم و آن‌جا دوره‌ای گذراندیم. بعد انجمن حمل و نقل آموزش دیدیم و از طریق همین کلاس‌های آموزشی مهارت‌هایی کسب کردیم.من نرم‌افزار خواندم اما دانشی که در دانشگاه یاد گرفتیم بیشتر از ۷۰ درصدش کاربردی نبود. با آموزش‌های دیگر این خلأ را پر کردیم. البته من ادامه تحصیل دادن را دوست دارم، یک سال بین کارشناسی و ارشد فاصله انداخته‌ام تا کورتادو را به یک جایی برسانیم و بعد برای کارشناسی ارشد بخوانیم.»
در شرایطی که هر روز آمار بی‌کاری جدیدی اعلام می‌شود و افراد تحصیل‌کرده بیشترین حجم بی‌کاری را به خود اختصاص داده‌اند، این جوان‌های 23 ساله حتی پیش از راه‌اندازی استارت‌آپ و گرفتن مدرک کارشناسی نیز مشغول به کار بودهاند:«من سابقه کاری‌ام بالاست. در شرکت‌های بورسی و اینترنتی معتبری کار کرده بودم. اما وقتی ایده راه‌اندازی استارت‌آپ در سرم شکل گرفت، از این کارها کنار کشیدم. من، برادرم و دوست دیگرمان، هر سه سابقه کاری بالایی داشتیم. در کل وقتی تخصص وجود داشته باشد، کسی بی‌کار نمی‌ماند. تا وقتی ایده داریم، بی‌کار نخواهیم بود.»
سیستم مدیریتی که آن‌ها ارائه می‌دهند، ۵۰۰ هزار تومان هزینه نصب اولیه و ماهانه ۱۰۰ هزار تومان حق اشتراک دارد. به صورت آزمایشی، محصول‌شان را به ۱۴ کافی‌شاپ فروخته بودند و رونمایی رسمی از آن، دو هفته پیش صورت گرفت. ۵۰۰ کافه‌دار در کاخ مسعودیه تهران، یک‌شنبه شب گذشته در مراسم قهوه ایرانی جمع شده بودند و برند کورتادو را شناختند. برندی که حاصل ایده مشتریان خودشان است. البته مشتریانی که با بقیه فرقی اساسی داشتند، شاه‌بندی‌ها و دوستان‌شان از کافه‌گردی و هزینه‌ی بالای ده، پانزده هزار تومان برای هر فنجان کوچک قهوه، به برندسازی و راه‌اندازی کسب و کار رسیدند.
منبع: صدای اقتصاد
