پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : در این مطلب آمده است: درج نام حزب الله لبنان در گروههای تروریستی اقدام غیرمنتظره ای نبود اما باید ببینیم این رخداد چرا در مقطع کنونی صورت گرفته و دلایل واقعی آن چیست؟ چرا هیچ یک از کشورهای عضو شورا اعتراضی به این تصمیم نکرد؟ آیا در گام بعدی باید منتظر بیرون راندن تمام شیعیان از حوزه خلیج فارس باشیم؟
این روزها پی درپی اخباری از اقدامات عربستان علیه لبنان و حزب الله به گوش می رسد؛ در فاصله کمتر از دو هفته از اعلام توقف کمکهای مالی عربستان به ارتش لبنان و هشدار عربستان به اتباع خود برای خودداری از سفر به لبنان و ادامه همین خط سیر توسط سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس، این بار عربستان تصمیم خطرناک دیگری اتخاذ و حزب الله لبنان را در فهرست گروههای تروریستی درج کرده است.
طبق معمول این تصمیم عربستان به نام تمام کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تمام و اعلام شده تا چنین القا شود که این، یک تصمیم فردی رهبران عربستان نبوده بلکه تصمیم جمعی تمام رهبران کشورهای عربی این حوزه است؛ گرچه این شورا نه نشست مشترکی داشته و نه وزرای خارجه این کشورها آن را اعلام کرده اند.
دبیرکل شورای همکاری خالیج فارس علت این اقدام را چنین عنوان کرده که کشورهای عضو شورا بخاطر ادامه اقدامات خصمانه حزب الله و گروههای وابسته به آن برای عضوگیری از جوانان این کشورها به منظور انجام فعالیتهای تروریستی و قاچاق سلاح و مواد منفجره و فتنه انگیزی و تحریک برای آشوب و خشونت و زیرسوال بردن حاکمیت و ثبات این کشورها این تصمیم را گرفته اند.
عبداللطیف الزیانی ادامه می دهد: اقدامات حزب الله در سوریه و یمن و عراق مغایر با مبانی ارزشی واصول اخلاقی و قوانین بین المللی است و تهدیدی علیه امنیت ملی اعراب به شمار می رود.
بعید نیست دلیل این حمله خصمانه عربستان علیه حزب الله، بازداشت شاهزاده عبدالمحسن بن ولید بن عبدالمحسن به جرم قاچاق یک محموله قرصهای مخدر کپتاگون به وسیله هواپیمای شخصی اش در فرودگاه بیروت باشد که یکماه پیش به راهنمایی و اشاره حزب الله صورت گرفت.
دلیل دیگر این اقدام را می توان حملات شدید سید حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان به عربستان سعودی دانست که آخرین حمله از این دست، سخنرانی روز سه شنبه وی در تلویزیون و انتقاد شدید وی از عربستان به خاطر کشتار مردم یمن و بمباران مدارس، بیمارستانها و مساجد و مراکز خرید عمومی و روستاها بود که در آن گفت: جهان در برابر این جنایات سکوت اختیار کرده اما ما نمی توانیم بیش از این ساکت بمانیم؛ اگر جرم ما همین ساکت نبودن و اعتراض به عربستان بوده که ما به ان افتخار می کنیم... ملت مظلوم یمن تنهاست و درمظلومیت از ملت فلسطین نیز پیش افتاده است؛ ما همچنان به اعتراضهای خود ادامه خواهیم داد.
رهبران عربستان بشدت از هر گونه انتقاد و اعتراض نسبت به سیاستهایشان برآشفته می شوند؛ چه رسد به چنین حمله صریح و کوبنده ای آن هم در بحبوهه جنگ لفظی و فرقه گرایانه ای که علیه ایران و همپیمانان این کشور در عراق و لبنان و یمن به راه انداخته اند. به ویژه آنکه این حمله رسانه ای با ناکامی های اخیر این کشور در حمله به یمن، محقق نشدن اهداف این حمله در آستانه آغاز دومین سال، بلند شدن موج مخالفتهای بین المللی با این اقدام نظامی عربستان و کشتار یمنی ها و تصمیم پارلمان اتحادیه اروپا برای منع فروش سلاح به این کشور همزمان شده است.
مشخص نیست اقدام بعدی عربستان برای انتقام از حزب الله و لبنان چه خواهد بود اما برآیند حملات رسانه ای وسیع رسانه های هم نوا با سعودیها، حاکی است این کشور در گام بعدی احتمالاً اقدام به بیرون راندن لبنانی ها به ویژه شیعیان لبنان از کشورهای حاشیه خلیج فارس– که تعدادشان صدها هزار نفر تخمین زده می شود- کرده ومسوولیت آن را بر گردن حزب الله خواهد گذاشت تا با قطع منابع درآمد و روزی این افراد و در تنگنا قرار دادن خانواده های شان، آنان را علیه حزب الله بشوراند.
عربستان با اعلام حزب الله به عنوان یک گروه تروریستی، حتی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز فراتر رفت؛ چراکه این کشورها با مقاومت در برابر فشارهای بسیار رژیم صهیونیستی و آمریکا موافقت نکردند حزب الله را در فهرست گروههای ترویستی درج کنند و تنها شاخه نظامی حزب الله را به بهانه دست داشتن در انفجار اتوبوس حامل اسرائیلی ها در بلغارستان در سال 2012 در این فهرست قرار دادند.
بسیاری در جهان عرب و خارج از آن هنوز بر سر دخالت نظامی حزب الله در سوریه و کمک به ارتش سوریه در جنگ با مخالفان تحت حمایت عربستان و آمریکا و برخی کشورهای حوزه خلیج فارس، اختلاف نظر دارند و برخی موافق و برخی دیگر مخالف این رویکرد باشند اما این اختلاف نظر موجب انکار دستاوردهای عظیم حزب الله در مقاومت قهرمانانه در برابر رژیم اشغالگر قدس نمی شود.
وادار کردن رژیم صهیونیستی به عقب نشینی از لبنان در سال 2000 و شکست مفتضحانه ارتش رژیم صهیونیستی در تابستان 2006 و شلیک هزاران موشک به قلب سرزمینهای اشغالی تنها نمونه ای از این دستاوردهاست.
همچنین نمی توان هدف قرار دادن تل آویو و روانه کردن بیش از چهار میلیون اسرائیلی به پناهگاهها و حمایتهای نظامی آموزشی و عملیاتی حزب الله از گروههای مقاومت فلسطینی که موجب پایداری مقاومت در فلسطین شده را از یاد برد.
آنچه عربستان دخالت حزب الله در یمن و سوریه و عراق می داند و از آن انتقاد می کند، در مقابل دخالت خود این کشور در یمن و عراق و سوریه و صرف میلیاردها دلار بودجه و ارسال صدها تن سلاح به مخالفان مسلح سوریه و دخالت نظامی آشکار در یمن، هدف قرار دادن بیمارستانها، مساجد و مدارس و مراسم عروسی، اماکن عمومی و...و کشتار هزاران یمنی و زخمی کردن سه هزار نفر دیگر بسیار کوچک و ناچیز می نماید.
عربستان و هم پیمانان آن باید از پیامدهای این جنگ نظامی و رسانه ای و سیاسی که در چندین کشور عربی و در رأس همه یمن به راه انداخته، برحذر باشند. اظهارات سعد الحریری رهبر جریان المستقبل هوادار عربستان و تأکید وی بر ادامه گفت وگو با حزب الله به رغم اعلام تروریستی بودن آن، جالب توجه است.
دشمن تراشی عربستان و در نظر نگرفتن ظرفیت و توانمندیها و منافع هم پیمانان و تحمیل بار و تعهدات اضافه بر دوش آنها می تواند متضمن پیامدهای منفی برای آنان بوده و در نهایت، تأثیر منفی خود را بر کشور عربستان نیز بر جا گذارد.
