پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : هر چند از سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به خاطر مجاهدتها و مبارزاتش علیه رژیم ستمشاهی به او ارادت داشتم، اما حشر و نشر ٣٧ سالهام با او که تماما در دورانی بود که مدیریت کلان بزرگترین مجموعه فرهنگی کشورمان را برعهده داشت، مرا به این نتیجه رساند که بزرگترین ویژگی آیتالله واعظ طبسی ادب اسلامی اوست. این گوهر گرانبهایی است که امروزه گمشده جامعه ما است.
مدیریت مجموعه بزرگی همچون آستان قدس رضوی که صبغه اصلی آن فرهنگی است ولی ابعاد اقتصادی و اجتماعی و سیاسی هم دارد، کار بزرگی است که آیتالله واعظ طبسی توانست به خوبی از عهده آن برآید. این مدیریت درخشان در شهری همچون مشهد با معارضههای نفسگیری که داشت و هنوز هم دارد، یک هنر مدیریتی محسوب میشود. این هنر بزرگ مدیریتی را هنگامی که در کنار ساخت و سازهای گسترده در حرم رضوی و صحنها و دانشگاه و کتابخانه و بناهای زیارتی و عامالمنفعه در نقاط مختلف کشور قرار دهیم، باز هم فقط بخشی از واقعیت وجودی آیتالله واعظ طبسی را نشان دادهایم. این واقعیت وجودی هنگامی به طور کامل نشان داده خواهد شد که ادب اسلامی و اخلاقمحور بودن مدیریت این عالم مجاهد به درستی تبیین شود.
بسیار دیدهایم افرادی را که در دوران مبارزه کاملا مردمی و خلیق و مودب هستند ولی هنگامی که به پیروزی میرسند و دستشان به جایی بند میشود، دچار تغییرات اساسی میشوند. این خاصیت قدرت است که افراد را جذب خود و آنها را از مردم و مردمی بودن جدا میکند. اگر کسی بعد از رسیدن به قدرت، ویژگیها و امتیازات دوران قبل از پیروزی و قبل از قدرت را حفظ کند، از موجودیتی ارزشمند برخوردار است. آیتالله واعظ طبسی اینچنین بود.
امروز که دیگر آیتالله واعظ طبسی در میان ما نیست بسیاری از ما زبان به تمجید او گشودهایم ولی قبل از آنکه از میان ما برود، حاضر نبودیم امتیازات او را ببینیم و ارزیابی واقعبینانهای از او ارایه دهیم و چهبسا قضاوتهای خلاف واقع درباره او داشتیم. چه خوب است فرهنگ واقعبینی در جامعه ما، که یک جامعه اسلامی و انقلابی است، نهادینه شود و قدر انسانها را تا در میان ما هستند، بدانیم. عالم مجاهد پرتلاش مهذبی که مدیریت اخلاقمحور داشت و در برخورداری از ادب اسلامی سرآمد عصر ما بود، امروز با ما وداع میکند و به جایگاه ابدی پر میکشد در حالی که نهتنها از حقالتولیه آستان قدس رضوی با آن همه ثروت و درآمد چیزی برای خود نیندوخت بلکه اموال پدری خود را نیز وقف مردم کرد. آیا میتوانیم همراه با وداع این مدیر اخلاقمحور، با بداخلاقیها و دنیاطلبیها که اکنون به شدت جامعه اسلامیمان را در چنگال خود دارد نیز وداع کنیم؟
*روزنامه جمهوری اسلامی