پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : وحید شعبانی: روزها از پی هم می روند اما دشمنی ها، کینه ها، حسادت ها گویی نمی خواهد از این دیار رخت بربندد و جایگاهی برای دوستی، برادری و نیک خواهی گردد. در روزگاری که افراد برای رسیدن به جایگاه قدرت و ثروت از استفاده از هیچ ابزاری فروگذاری نمی کنند، اگر کسی هم بخواهد برای رسیدن به هدف از هر ابزاری استفاده نکند؛ گویا فهمی برای باور آن نیست.
در ایام نزدیک به انتخابات سال 96 یکبار دیگر زمزمه ها برای انتخاب نامزد اصلی برای این انتخابات دوباره زمزمه می شود. برخی شعار عبور از روحانی سر می دهند و برخی شعار بازگشت رئیس جمهور سابق را در بوق و کرنا می کنند.
در این میان، اخیرا اعلام شد نظر جمعی از علما، مدرسین و روحانیون اعتدالی در قم این است که آقای ظریف وزیر امور خارجه در انتخابات ریاست جمهوری در صورتی است که فشارها بر روی دکتر روحانی افزایش یابد، کاندیدا شوند.
با این حال، بنا بر اطلاعات موثق دوسال است، انواع گروه ها و افراد چنین پیشنهادهایی را به ظریف داده اند اما از سوی ظریف پاسخ منفی و محکمی شنیده اند. ظریف بارها گفته است که تمام عمر خود را فقط در حوزه سیاست خارجی کار کرده و آمادگی و تمایل کار در سایر حوزه ها را ندارد و حتی در این حوزه هم که موضوع تخصص علمی و تجربه 34 ساله کاری وی است به دلیل اصرار دکتر روحانی و سایر بزرگان و برای احترام به آنها قبول مسئولیت کرده است و گرنه همان یکی دو کلاس دانشگاهی که برایش باقی گذاشته بودند را به این کار ترجیح می داد.
در نهایت باید گفت؛ به نظر می رسد برخی از کج اندیشان چنان با بدی و چند رنگی خوی گرفته اند که باور نمی کنند کسی این گونه بدون هیچ دلبستگی به پست و مقامی ، کمر همت به خدمت به کشور و میهن خود بسته باشد و از هیچ توهین و تهمتی خم به ابرو نیاورد و شتابان به سوی هدف قدم بردارد و عاقبت کارها را به خدا سپرده باشد.
