بازیگر فیلم سینمایی "سیزده 59" با اشاره به
تعلق خاطر مردم به قهرمانان جنگ، بیتوجهی مدیران سینمایی و مسئولان به
تولید و اكران فیلمهای دفاع مقدس را عامل كم شدن تولید فیلمهای باارزش
در این زمینه دانست.
به گزارش مهر؛ فیلم سینمایی "سیزده ۵۹" روایتی
است از روزگار تلخ یك قهرمان روزهای جنگ، سرداری كه پس از ۳۰ سال از كما
خارج میشود و شاهد تغییر دنیایی است كه با او غریبه است. پرویز پرستویی
نقش اصلی فیلم را بازی میكند، این بازیگر در یكی از بهترین بازیهای
كارنامه سینماییاش این بار در قالبی تازه سیمای قهرمانان روزهای دفاع
مقدس را جان داده است.
ساخت فیلم دفاع مقدس كار سختی است، به امكانات
زیاد نیاز دارد و به حمایتهای دولتی. بخش خصوصی نمیتواند در این زمینه به
تنهایی كار كند.
- پرستویی: درباره همین فیلم به خصوص سه هفته اول
نمایش عمومی جفا شد. من از دولت انتقاد ندارم، از صنف خودم از شورای صنفی
انتقاد دارم. ما یاد بگیریم صداقت در گفتارمان داشته باشیم. به من
گفتهاند در این جامعه میتوانید انتقاد كنید. من در ابتدا از دولت انتقاد
ندارم به صنوف خودم نقد دارم.
از شورای صنفی كه واقعیاتی كه در آن جلسات
میگذرد را به طور كامل به گوشمان نمیرساند. در صورتی كه توقع داریم آن را
رسانهای كنند و به مردم بگویند. مگر در انتخابات در مناظرهها همه چیز
را به مردم نمیگوییم. چرا حالا هر چیز را به مردم نمیگوییم كه چه اتفاقی
در حال رخ دادن است.
سامان سالور فیلم دفاع مقدس ساخته، این یك اتفاق
بزرگ است كه جوان نسل سومی كه میتوانست سودای دیگری داشته باشد فیلم دفاع
مقدس میسازد. اما اینگونه با وی برخورد میشود. این تخلفاتی كه انجام
میشود البته به اسم فیلم كاری ندارم هر فیلم دیگری كه بود وقتی تخلف صورت
میگیرد باید صداقت كلام و گفتار در قلم بیان شود.
ما اگر یكدستی در خودمان در صداقت گفتار و كلام
داشته باشیم مسئولمان ناچار است به این موضوع تن دهد. وقتی قانونی را وضع
میكنیم مگر میتوانیم ضدقانون عمل بكنیم، همه ما این قانون را پذیرفتیم.
شاید هر روز در مجلس تبصرههای جدید بیاید، حجت نیز این قانونی كه وضع شده
است.
این فیلم میتوانست دوهفته زودتر اكران شود كه
نشد، یك روزنامه رسمی داریم كه تنها روزنامه سینمایی است. متوجه نمیشوم
چرا فقط دو روز است كه اشتباه فقط در مورد این فیلم میشود و ارقام فروش آن
درست منعكس نمیشود. تهمت نمیزنم اما اشتباههایی كه درباره این فیلم در
آن روزنامه اتفاق میافتد برایم عجیب است.
میتوانیم اصلاً فیلم دفاع مقدس نسازیم اما نباید
فراموش كنیم كه این آدمها حضور داشتند، این آدمها وجود دارند، ما از
نفس گرم این آدمها در آرامش نشسته باهم حرف میزنیم. در آن هشت سال خیلی
اتفاق ناگوار بیاقتد وهیچكدام ما در حال حاضر اینجا حضور نداشتیم.
ساخت "سیزده 59" قدردانی از این آدمها است.
درباره آنها فیلم نسازیم، تئاتر یا سریال نسازیم فقط آنها را یادمان نرود.
كمی از خارجیها یاد بگیریم از غربزدهها یاد بگیریم كه آنها را محكوم
میكنیم كه احساس انسانیت فقط در وجود ماست كه البته هست ولی چرا ما باید
آنها را فراموش كنیم.
چرا من باید بروم در شانزه لیزه در آن دنیای رنگی
كه آدمها در آن تردد میكنند در آن میدان همه دارند زندگی خود را
میكنند ولی آنجا دور میدان تمام سربازها ایستادند دور میدان باكلاه نظامی
و شاخه گل از سربازان گمنام خود یاد میكنند ما اینجا سربازهایمان
یادمان میرود.