روايت آيةالله سيد عزالدين زنجاني از فضايل ماه ضيافت خدا؛ رمضان، ماه بيداري است

طيبه مروت: چشمها به آسمان دوخته شده است، همه گويي منتظرند تا درهاي ملکوت آسمانها گشوده شود و بهشت براي آدميان خاکي در روي زمين داغ اين تابستانهاي گرم زميني معنا يابد. آسمان شکافته مي شود و من و تو مبهوت از اين همه عظمت خداوندي دستهايمان را به سوي هديه هاي آسماني معبود مي گشاييم و ربنا گويان شعف مان را از آغاز بزمي عاشقانه بر سر سفره مهر و کرامت الهي اعلام مي کنيم.
شايد اين همان نشانه عاشقي خدا به بندگانش است که به او يادآور مي شود؛ اي بنده من! گرچه تو از من دوري اما اگر بداني چه اندازه بر تو مشتاقم، هرآينه قالب تهي مي کني...
شايد اين بزم عاشقانه براي آن است که خداوند به ما که گرفتار تکرار زندگي شده ايم، به ياد آورد لحظاتي را براي خودمان و آنکه ما را آفريد خلوت کنيم و به جاي ضرب و تقسيم حسابهاي دفتري و آمارهاي رسمي و غيررسمي از ماديات دنيا، کمي به حسابهاي دفتر زندگي مان توجه کنيم و بدهي مان را به پروردگار و آفريننده مان به خودمان گوشزد کنيم.
آري! رمضان از راه رسيد، ملکوت شکافت و درهاي رحمت الهي به سوي خاکيان گشوده شد و خدا فرصتي دوباره داد تا به خود آييم و از پس پرده ضخيم خواهش هاي دنيوي که زنگار غفلت آن را قطورتر ساخته، کمي ماوراي زندگي مادي را ببينيم.
اين سنت خداوند است که هر سال در مدت کوتاهي بندگانش را به ميهماني خود مي خواند تا زنگار از آينه جان برگيرند و همه اندوخته هاي نفساني سنگين و بي ثمرشان را بسوزانند...

کدام عمل در اين ماه از همه بهتر است؟

سخن دل را بايد از اهل دل شنيد و به جان دل خريد. رمضان، ماه خداست. اين را نه من و ما، که نبي خدا(ص) فرموده اند. من نمي خواهم در برابر سخن پيام آور مهر و آيين الهي سخن از اما و اگر به ميان آورم... گرچه رمضان ماه خداست و بزم خداييش همه ما را به وصال حقيقي عشق فراموش شده مان رهنمون مي شود، اما نمي شود از اين ماه آسماني و ايام کاميابي سخن گفت و نام «علي(ع)» را به ميان نياورد...«علي(ع)» آنکه او را امير عشق مي خوانند و سالار مردانگي.
تلاقي ضيافت آسماني و عروج عارفانه مولاي متقيان حکايت از چه دارد؟
اين سؤالي است که پاسخش را بايد از اهل دل پرسيد.
آيةا...سيد عزالدين زنجاني، مرجع تقليدي که پيشتر او را با آوازه نمازهايش در مسجد امام صادق(ع) خيابان دانشگاه مشهد و منبر تفسير و اخلاقش مي شناختم، امروز براي ما از فضايل رمضان روايت مي کند؛ روايتي که از متن احاديث و دعاي اهل بيت(ع) بر مي خيزد و با اشعاري از مولانا آن را زينت مي بخشد.
مرجع تقليد شيعيان در آغاز سخن به روايتي از مولاي متقيان؛ علي(ع) اشاره کرده و مي گويد: «اميرالمومنين(ع) مي فرمايند در نزديکي ماه رمضان حضرت رسول(ص) خطبه اي ايراد فرمودند که در آن فضايل ماه مبارک رمضان را مطرح مي فرمايند.
مولاي متقيان(ع) در آن زمان در ميان جمعيت برخاستند و براي فهم بهتر مردم از حضرت رسول(ص) پرسيدند: کدام عمل در اين ماه از همه بهتر است؟
رسول اکرم(ص) فرمودند: بهترين اعمال نزد خدا ترک محرمات است».

ماه عروج علي(ع)

آيةا...زنجاني ادامه مي دهد: «حضرت رسول(ص) به مولاي متقيان(ع) رو کرده و شروع کردند به گريه کردن.
صحابه عرض کردند: يا رسول ا... چرا گريه مي کنيد؟
حضرت فرمودند: در اين ماه، بدبخت ترين مردم روزگار برانگيخته مي شود و در حالي که علي در حال خواندن نماز است، او را به شهادت مي رساند.
حضرت علي پرسيدند: يا رسول ا...! آيا دين من در آن زمان کامل است؟
سخن از فضايل ماه خدا بود و عروج علي(ع) در اين ماه خدايي...
... نمي شود از پرواز در ملکوت آسمانها در ماه ميهماني خدا و ميهمان ويژه خدا سخن گفت و اشک را ميهمان پهناي کوير صورت نساخت. نام علي(ع) که به ميان مي آيد، دلهاي خدايي مي لرزد و اشکها جاري مي شود اين رهاوردي بود که پيش از ما براي خود اين مرجع تقليد شيعيان به ارمغان آورده شد.

هوش از سر عاشقان ربودي

ثواب روزه و حج قبول، آن کس برد
که خاک ميکده عشق را زيارت کرد
براستي رمضان براي آن کس که آشناي دل است، هزار نکته باريکتر زمو دارد. رمضان وقتي به آرامي به جانب ما مي خرامد، گويي باراني است که مي آيد و خوش مي آيد تا همه نهال هاي ساکت را به جلوه و جهد کشد. رمضان مي آيد تا هلهله فرشتگان سپيده پوش خدا در فطرت ما طنين انداز شود...
مرجع تقليد شيعيان در ادامه به بيان فضايل ماه رمضان بر اساس دعايي از صحيفه سجاديه پرداخته و مي گويد: «امام سجاد(ع) در صحيفه مي فرمايند: ستايش مخصوص خدايي است که ما را مخصوص دين خودش قرار داد و راه ما راه نيکوکاري، قرار داد. ستايش مخصوص خداوندي است که يکي از اين راه ها که به ذات اقدس الهي مي توان رسيد و ماه رمضان است را براي ما مقدر فرمود...»
وي در ادامه با طرح اين پرسش که به راستي رمضان چه ماهي است؟ ابياتي را از مثنوي مولوي با همان لحن آرام و دلنشين قرائت مي کند:
«تو چه داني قدر آب ديدگان
عاشق ناني تو چون ناديدگان
گر تو اين انبان زنان خالي کني
پر زگوهرهاي اجلالي کني
طفل جان از شير شيطان باز کن
بعد از آنش با ملک انباز کن
تا تو تاريک و ملول و تيره اي
دان که با ديو لعين همشيره اي
لقمه اي کو نور افزود و کمال
آن بود آورده از کسب حلال»
سخن را دوباره به دعاي امام سجاد(ع) باز مي گردانيم و از بيان آيةا...زنجاني پاسخي براي ويژگي هاي ماه خدا مي يابيم.
اين مرجع تقليد شيعيان مي گويد: «حضرت زين العابدين(ع) ماه رمضان را اين گونه معرفي مي کند که رمضان ماه اسلام است، ماهي است که انسان را از گناهان پاک مي کند. ماهي است که خداوند انسان را امتحان کرده و خداوند اين ماه را ماه قيام و بيداري قرار داده است. ماهي است که خداوند قرآن را نازل فرموده است؛ قرآني که براي هدايت همه مردم نازل شده و مرز بين حق و باطل است».
روزي که نبود، هيچ بودي
گفتند محققان تو بودي
اي محضر حق، تو جلوه کردي
هوش از سر عاشقان ربودي
جمعي ولي و جمع ديگر
واجب حاشا، ولي نبود چو تو ممکن الوجودي
در راه نبي زجان گذشتي
آن دم که به بسترش غنودي
مهمان چو شدي نبي به معراج
گفتند که ميزبان تو بودي
گر اين نبودي به قاب قوسين
آواز تو را چرا شنودي
عقل از صفت تو مات و حيران
که آرد به چه صورتش درودي