مردم ایران بارها حماسه آفریدند. در سالهای دفاع مقدس شاهد حماسههای زیادی بودهایم. در سال 76 مردم یکصدا به شخصیت محبوب خود رأی دادند، در تشییع جنازه مرحوم هاشمی رفسنجانی با حضور چند میلیونی مجدداً با ما سخن گفتند. در انتخاب آقای روحانی در سال 1392 مردم آقای دکتر روحانی که یک شخصیت حقوقدان و فرهنگی بودند را بر افراد دیگر ترجیح دادند.
این قانون اساسی است که حق را به مردم داده است، من و شما کارهای نیستیم. همه مردم با بصیرت و بیبصیرت، شیعه، سنی و اهل کتاب حق انتخاب دارند. شورای نگهبان در منتخبین ممیّزی میکند ولی در رأی دادن مردم کسی نمی تواند دخالت کند. رسانه ملّی و.. هرچه تلاش کردند تا این لیست انگلیسی، امریکایی؟! رأی نیاورد نشد که نشد. و حماسه مردم به بار نشست.
امام خمینی «ره» جمهوری اسلامی را به رأی مردم پیوند زدهاند، رأی مردم تعارف ندارد، خواسته مردم روشن است. مردم ضمن احترام به اعتقادات دینی و مذهبی، خواهان آزادی، کرامت انسانی، توسعه و پیشرفت و عدالت و مساوات هستند. در سال 1396 مهمترین خواسته مردم اشتغال و رونق اقتصادی است. آنها می گویند شهروند ایرانی می بایست از جهت اداره زندگی و شأن اجتماعی و شأن بین المللی در جایگاه مناسب تری باشد. این وضعیت بیکاری و اعتیاد و فساد در شأن جمهوری اسلامی نیست. با اینکه بعضی تریبون ها و رسانه ها بویژه رسانه ملّی تلاش کرد تا ریشه همه نابسامانی ها را به اصلاح طلبان نسبت دهد اما رأی قاطع مردم در سال 92 و 94 و شرکت در مراسم تشییع مرحوم آیت الله هاشمی نشان داد که این تبلیغات بی تأثیر بوده است. آنها یادشان نرفته است که جایگاه ایران از جهت بین المللی در دولت نهم و دهم به پائین ترین سطح رسید و قطعنامه های شورای امنیت موقعیت ایران را در نقطۀ بحرانی قرار داد. کشورهای اروپایی و امریکایی با ما قطع رابطه کردند و کشورهای کوچک و گمنام نظیر کومور و موریتانی و ونزوئلا تنها مدافعان ایران در صحنه بین الملل شدند. در زمان مدیریت جریان اصولگرا قیمت ارز سه برابر شد و تورم تا 45% افزایش یافت. اختلاس های میلیاردی در این دوره نشان از فساد سیستمی داشت و رشد کشور به زیر صفر سقوط کرد. رأی مردم در سال 1394 به گونه ای همراه با اظهار نظر بود. شورای نگهبان با رد کاندیداهای مشهور اصلاح طلب عملاً رقابت را از بین برد. مردم تصمیم گرفتند به مشاهیر رأی ندهند و نمایندگان خود را از افراد ناشناس انتخاب کنند. کسانی که آقایان عارف، خاتمی، روحانی و بویژه آیت الله مرحوم هاشمی رفسنجانی تأییدشان کرده بودند به عنوان نمایندگان مردم به مجلس راه یافتند. جریان اصلاحات با درایت تصمیم گرفت از مردم دعوت کند که علیرغم حذف کاندیداهای مورد نظر، پای صندوق رأی حاضر شوند. حماسهای به وقوع پیوست.
و اما 29 اردیبهشت سال 96؛ مردم میدانند که باید حماسه جدیدی خلق کنند. جناح مقابل که از دو انتخابات قبلی آسیب دیده است با همه قوا به میدان آمده است . ظهور دوباره احمدی نژاد همه معادلات را به هم زده است. جبهه به اصطلاح اصولگرا سخت متشتت و نابسامان است. مردم در این مرحله میتوانند با حضور شکوهمند خود درس مهم دیگری بدهند.
غفلت و سهل انگاری در روز 29 اردیبهشت عواقب بس خطرناکی دارد. بحث انتخاب دولتمردانی است که به خرد جمعی احترام میگذارند و حقوق آنها را به رسمیت میشناسند. نگاهی به کارنامه دولت یازدهم ما را مجاب خواهد ساخت تا همین مدیریت را برای دولت دوازدهم انتخاب کنیم. دولت یازدهم گرچه نتوانست به تمام اهداف خود برسد اما دستاوردهایی داشت که از نطر ما مهمترین آنها عبارتند از:
1- راستگویی و امانتداری که مجدداً در جامعه رونق گرفت. وزرا و رئیس دولت به مردم دروغ نگفتند.
2- دورکردن سایه جنگ و تحریم از ایران. ادامه قطعنامهها روزگار ایران را سخت و طاقتفرسا میکرد.
3- گشوده شدن باب تعامل و گفتگو با دیگر کشورها.
4- به رسمیت شناختن حقوق مردم و تکریم انسانها.
5- کاهش تورم از 45% به زیر 10%.
6- کاهش و توقف اختلاس و چپاول بیتالمال و شفافسازی آئیننامهها و دستورالعملها
7- بازگشت عقل و تدبیر در اداره امور کشور و پرهیز از شتابزدگی و عوامزدگی.
8- احترام به نخبگان و فرهیختگان و تلاش در جهت جلوگیری از مهاجرت آنان.
9- بازگشت به ثبات و آرامش نسبی و تعامل با قوای دیگر.
10- تلاش برای رسیدن به رشد اقتصادی 8% با رونق کسب و کار.
11- فراهم آوردن آزادی نسبی بویژه برای اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه.
12- افزایش صادرات نفت و محصولات پتروشیمی و گشایش عملیات بانکی.
محمد رضا حشمتی
فروردین 96