پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : در بيان علت وجوب روزه، حضرت زهرا(س) مي
فرمايند: روزه براي آن است که دلهاي شما تزکيه و پاک و با صفا گردد و
تيرگي ها را از آن بزدايد و روح انسان را براي مقاومت شايسته آماده سازد (
رنج ها و فريادهاي فاطمه (س) پاورقي ص 190 )
طبق اين فرمايش آسماني، روزه قبل از هر امري مي تواند تقوا و ورع و در
واقع پرواي آدمي ر ا زياد کند و اراده او را بالا ببرد. چه بسيار گناهاني
که از کمي اراده و تسلط نداشتن بر نفس ناشي مي شوند. براي همين است وقتي که
مي بيني و بيداري و ميلت مي کشد، بايد خودداري و پرهيزت را به بوته آزمايش
بگذاري وحتي بايد شهوتت را هم تعديل کني، چرا که بسياري از گناهان از همين
افسارگسيختگي شهوات سر بر مي آورند و بر دامن آدمي مي نشينند و روزه مثل
سپري پولادين در برابر اين دسته از گناهان مي ايستد. حتي روزه، انسان را از
حال دردمندان جامعه آگاه مي کند و از غفلت و بي خبري او را نجات مي دهد.
ديگر اينکه روزه، سلامتي جسم را هم به دنبال دارد و مواد زائد بدن را
مي سوزاند، ممکن است جواني بيش از صد کيلو وزن داشته باشد؛ اما سست و
ناتوان باشد يعني صاحب قامتي بلند، اما داراي همتي کوتاه باشد و روزه دواي
چنين جسمهايي مي شود.امام رضا(ع) در بيان علت وجوب روزه مي فرمايند: تا
مردم طعم گرسنگي وتشنگي را بچشند و به نيازمندي خود در آخرت پي ببرند و
روزه دار بر اثر گرسنگي و تشنگي که به او مي رسد، خاشع و ذليل و فروتن و
ماجور و طالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر باشد و بدين سبب مستوجب ثواب
شود. به علاوه آنکه، روزه موجب خودداري از شهوات است. نيز تا روزه در دنيا
پندگوي آنان باشد و ايشان را در انجام تکاليفشان رام و ورزيده کند و
راهنماي آنان باشد در رسيدن به اجر و به اندازه سختي و تشنگي و گرسنگي که
نيازمندان و مستمندان در دنيا مي چشند، پي ببرد و در نتيجه حقوقي را که
خداوند در داراييهايشان واجب فرموده است، به ايشان بپردازد.(ميزان الحکمه
ماخذ 2157 )
آن که در راحت و تنعم زيست
او چه داند که حال گرسنه چيست
حال درماندگان کسي داند
که به احوال خويش درماند
(سعدي)
