سرویس بین الملل «انتخاب»؛ المانیتور نوشت: در رژه نظامی 15 جولای در مرکز بغداد، عراق پیروزی اش را علیه داعش در موصل جشن گرفت. جشنی که به نظر میرسید عمدا برای چیدن نوک حیدالعبادی ترتیب داده شده بود.
به گزارش «انتخاب»؛ کانال های عراق ویدئویی از این رژه منتشر کردند که نیروهای حشد الشعبی در آن یونیفور هایی مشابه سایر افراد در رژه نپوشیده بوند. همین مساله در شبکه های اجتماعی بازتابی گسترده داشت.
رقبای العبادی که با ایران همکاری نزدیکی دارند میخواستند تعمدا او را شرمنده کنند و به او پیامی بفرستند و آن اینکه آنها در کنترل او نیستند. این یک سوال در اذهان ایجاد میکند: ایران و العبادی به مشکل خورده اند؟
رابطه العبادی با ایران به نظر خوب نیست. تهران بر این باور است که العبادی بر سر راه پروژه های ایران قرار گرفته است.
علادین بروجردی رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران دوم جولای گفته بود اگر ایران نبود تروریست ها بر دمشق و بغداد حکم فرمایی میکردند.
در 20 ژوئن ایران به العبادی در مورد اقداماتی که واحد های بسیج مردمی را تضعیف میکند هشدار داد. با توجه به تمایل العبادی برای انحلال واحدهای بسیج مردمی این پیام ایران یک بیانیه ساده به نظر نمی رسید.
اظهارات مسئولان ایران فصل جدیدی را در مورد سیاست تهران در قبال عراق باز کرد. استراتژی کنترل شیعیان عراق دیگر کافی به نظر نمی رسد. ایران میخواهد نفوذ ژئوپلتیک و سیاسی اش را در مناطق سنی نشین نیز با باز پس گیری این نواحی از کنترل داعش افزایش دهد.
حامیان العبادی بر سر راه نوری المالکی نخست وزیر سابق عراق که میخواست روابط نزدیک تری با ایران داشته باشد و از حمایت های سیاسی و نظامی ایران برخوردار بود قرار گرفتند.
فلاح ماشال سردبیر روزنامه الصباح به المانیتور گفته ایران امنیت عراق را امنیت خودش می داند. حمایت ایران از گروه های سیاسی شیعه برای مقابله با هر نوع اقدامی است که حضور این جریان ها در سیستم دولت عراق را تضعیف میکند .
او می گوید: با توجه به استراتژی ایران در عراق العبادی نباید بر سر پروژه ایران باشد.
العبادی و ایران در نقاط بحرانی در مورد واحد های بسیج مردمی مخالفند. العبادی بر این باور است که تقاضاهای نظامی گروه های شیعه برای پیوستن بسیج مردمی به جنگ در سوریه غیر قانونی است و این با مواضع ایران که نیروهایش را به مبارزه با تروریست ها تشویق میکند در تضاد است.
العبادی یکی از اعضای حزب الدعوه اسلامی است که رابطه نزیدیکی با ایران دارد. از زمانی که او نخست وزیر شده است لحن او با اعضای حزب و دوستان ایرانیشان فاصله گرفته. ایران بر این باور است که بر همین اساس العبادی در حال خنثی سازی نفوذ ایران در میان احزاب عراق است.
بنابر ادعای وال استریت ژورنال، ایران به دنبال نفوذ در عراق و دمشق و حرکت به سوی بیروت است و از مبارزه با داعش در این کوریدور سود زیادی میبرد.
عبدالرحمان الجبوری از بنیاد دفاع از دموکراسی ادعا کرد: سه مسیر ایران در آینده نزدیک در عراق دنبال می شود: اول حفظ نفوذ به دست آمده در 14 سال اخیر. دوم جفظ نفوذ در بخش های غربی و سوم نگاه به شیعیان لیبرال در نقشه سیاسی عراق. از آنجایی که عراق از نظر قانون اساسی یک دولت سکولار است دولت شیعه عراق باید از شیعیان لیبرال تشکیل شود تا بتواند نفوذ ایران را در این کشور حفظ کند.
الجبوری گفته ایران از هر نوع اقدامی که به اخراج بسیح مردمی منجر شود جلوگیری میکند. در عوض العبادی میخواهد این نیروها را از ورود به جنگ سوریه منع کند. همین مساله دلیل اختلافات با ایران است.
نفوذ نظامی ایران از زمانی که داعش کنترل دموصل را در سال 2014 به دست گرفت در عراق بیشتر شده است. با این حال این نفوذ با مقاومت العبادی مواجه شده است. ایران از این که عراق به کشورهای عربی منطقه نزدیک شود راضی نیست.
ایران از دور دوم انتخابات العبادی حمایت نخواهد کرد. ایران ترجیح می دهد مالکی به قدرت برگردد. این احتمالا بر نتیجه انتخابات آینده تاثیر خواهد داشت.
مواضع ایران در قبال العبادی شخصی نیست. این پیامی به لندن و واشنگتن است که اصلی ترین حامیان این دولت در عراقند.
در واقع، ایران به دنبال این است که المالکی عنوان نخست وزیر عراق شود. ایران صرفا به دنبال یک نخست وزیر شیعه نیست بلکه فراتر از آن به دنبال انتخاب کاندیدایی است که از بسیج مردمی(حشد الشعبی) حمایت کند.
