پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : وزیر امور خارجه آلمان در جریان سفرش به پریشتینا گفت: صربستان باید برای پیوستن به اتحادیه اروپا استقلال کوزوو را به رسمیت بشناسد.
به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه خبری دویچهوله، زیگمار گابریل، وزیر خارجه آلمان حمایت خود را از پیوستن صربستان به اتحادیه اروپا اعلام کرد اما گفت: این اقدام پیش از پذیرش استقلال کوزوو ممکن نیست. علاوه بر این هنوز پنج عضو اتحادیه اروپا کوزوو را به رسمیت نشناختهاند.
گابریل در جریان کنفرانس خبری مشترک با راموش پارادیناج، نخست وزیر کوزوو گفت: اگر صربستان قصد حرکت به سمت اتحادیه اروپا را دارد اجرای قانون جزو اصلیترین شرایط است و طبیعی است که پذیرش استقلال کوزوو در آن جای میگیرد. این یک شرط اصلی برای حرکت رو به جلو است.
کوزوو ۱۰ سال پیش از صربستان اعلام استقلال کرد که یک دهه پس از آن بود که نیروهای ناتو جلوی کشتار و اخراج اتباع آلبانی را توسط نیروهای صرب حین جنگ شورشی این کشور در سالهای ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹ گرفتند. این کشور ۱۰ سالگی استقلال خود را شنبه جشن خواهد گرفت. با این حال صربستان از به رسمیت شناختن تمامیت ارضی کوزوو امتناع کرده و آن را یکی از استانهای جداییطلب خود میداند.
الکساندر ولین، وزیر دفاع صربستان پیشنهاد داده است که بلگراد و پرشتینا باید کوزوو را قسمت بندی کنند. صربستان امید دارد که موضع آن مانعی بر سر راه عضویت در اتحادیه اروپا نشود. با این حال آلمان به عنوان یکی از اولین کشورهایی که کوزوو را به رسمیت شناخت و یکی از بزرگترین سرمایه گذاران این کشور با آن مخالف است.
گابریل گفت: در جریان دیدار با مقامهای بلگراد در روز چهارشنبه هم پیام مشابهی منتقل کردم.
صربستان امید دارد تا ۲۰۲۵ به اتحادیه اروپا ملحق شود. این تاریخ از سوی بروکسل تعیین شده تا کشورهای غرب بالکان را وارد این بلوک کند. آلبانی، بوسنی، هرزگوین، مقدونیه و مونتنگرو همگی از نامزدهای عضویت در اتحادیه اروپا هستند.
وزرای خارجه اتحادیه اروپا پنجشنبه و جمعه در صوفیا گردهم جمع میشوند تا درباره استراتژی غرب بالکان کمیسیون اروپایی بحث و رایزنی کنند.
وزیر خارجه آلمان همچنین گفت: برلین به تلاشهایش ادامه میدهد تا پنج عضو دیگر اتحادیه اروپا شامل قبرس، یونان، رومانی، اسلواکی و اسپانیا که هنوز کوزوو را به رسمیت نشناختند، آن را بپذیرند.
رئیس دستگاه دیپلماسی آلمان تاکید کرد: طبیعتا عضویت در اتحادیه اروپا هدف نهایی است. یکی از شرایط آن متقاعد کردن پنج کشور اتحادیه اروپاست که کوزوو را به رسمیت نمیشناسند و باید آنها را متقاعد کرد که چنین اقدامی منطقی است چرا که کوزوو نمیتواند هرگز یک بار دیگر بخشی از صربستان شود.