اندیشکده بروکینگز در مقاله ای به قلم رایان هس به بررسی ملاقات پیش رو بین دونالد ترامپ و کیم جونگ اون پرداخته است .
به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه این مقاله آمده است: افرادی که با خط مشی های کره شمالی آشنایی دارند، قطعا رهبر پیونگ یانگ را به خوبی شناخته و می دانند که برگزاری چنین جلسه ای با این حد از مشروعیت بین الملل تا چه حد برای این کشور مهم است . کره شمالی همواره اعلام کرده (پیش از صحبت در مورد حملات نظامی و وضعیت فشارها و تحریم ها )؛ در یک جلسه با حضور رهبران ارشد و هم سطح هر اتفاقی امکان پذیر است .
اما مشکل اینجاست: تنها یک رهبر غیر متعارف آمریکایی با سطح بالایی از ریسک حاضر است دست به چنین قمار خطرناکی بزند. و هم زمان تنها از یک دولت با نظم و انضباط و البته واجد مهارت های دیپلماتیک و حرفه ای بر می آید که با وجود قطع امید سایرین از آن، چنین ملاقاتی را ترتیب دهد.
در ادامه چند نشانه را مرور می کنیم تا ببینیم آیا شرایط برای موفقیت در جلسه میان ترامپ و کیم آماده است یا خیر :
در مرحله نخست باید اولویت بندی انجام شود . درواقع فعالیت های دولت ترامپ باید بر محور یک موضوع مشخص مثل تمرکز بر اجلاس ترامپ-کیم به عنوان اولویت سیاست خارجی طی ماه های آینده متمرکز باشد .
برای پیشبرد این هدف، احتمالا دولت نیاز به همراهی و مشارکت با سئول ، توکیو و سپس پکن و مسکو دارد تا گام به گام به سمت نقشه های ثانویه پیش رود . اقدام هایی که می تواند محتوای سخنان ترامپ را که به کیم منتقل می شوند ، تنظیم کند.
این امر همچنین نیاز به یک نماینده قدرتمند دارد که برای مذاکره با کره شمالی در مورد زمان بندی، محل، قالب و نتایج هر جلسه اعزام شود. در نهایت نیز دولت ترامپ باید اقداماتی را که می تواند حمایت های بین المللی را از بین ببرد، به حداقل برساند. بنابراین باید پیش از نشست با نمایندگانی از کره جنوبی، ژاپن، چین و روسیه هماهنگ شود . از سوی دیگر برای پیشگیری از قرار گرفتن در دام رهبر کره شمالی نباید سطح مذاکرات را به سطوح فشار و تنش تغییر داد .
گام مهم دوم خویشتن داری است . ترامپ باید پیش از ورود به این جلسه حداقل به طور موقت برنامه ای را در خصوص اقدامات تجاری یک جانبه علیه چین تدوین کند. به ویژه مسائل مربوط به مالکیت معنوی. چرا که اگر ترامپ در کار خود جدی است ، باید در خصوص خریدهای غیرقانونی پکن روش هایی دیگر اتخاذ کند.
به خصوص با توجه به این که ممکن است در غیاب چینی ها ، کیم و ترامپ یک گام جلوتر رفته و قرارهایی در خصوص انهدام تسلیحات هسته ای داشته باشند که در شرایط فعلی قابل اطمینان نیست و نخواهد بود .
شی، مانند ترامپ تلاش دارد سیاست های داخلی خود را مدیریت کند. در حال حاضر شی با تغییر اصطلاحات قانون اساسی به خ نفع خود به سمت ریاست جمهوری مادام العمر در حرکت است .بنابراین در حالی که ترامپ با کره شمالی مداکره می کند، شی نیز در برابر منتقدان بی کار نخواهد ماند .
مدیریت چشم اندازها موضوع سوم است . شانس اینکه ترامپ و کیم در اولین برخورد خود، به توافق و بررسی های چندجانبه و مهم دست پیدا کنند، تقریبا نزدیک به صفر است، گرچه با توجه به رویکردهای ترامپ نیز این تغییرات نزدیک به صفر است. اما کاخ سفید باید سطح انتظارات خود را پایین بیاورد تا گام هایی مثبت را در جهت نابودی تسلیحات هسته ای به عنوان یک معیار موفقیت در نظر بگیرد .
نمونه هایی ازمراحل توافق که می تواند به عنوان نقاط پیشرفت تلقی شوند می تواند شامل توافقنامه های مشترک کیم و ترامپ برای ایجاد دفاتر نمایندگی های دیپلماتیک در کشورهای یکدیگر برای ادامه مذاکرات و کاهش خطر سوء تفاهم هایی شود که در نهایت منجر به اشتباه محاسبات می شود . نمونه های دیگر شامل چارچوب و زمانبندی مذاکرات برای خلع سلاح هسته ای و عادی سازی روابط، همراه با تضمین این که کره شمالی فعالیت های مرتبط با غنی سازی را متوقف خواهد کرد و آزمایشات هسته ای یا موشکی را در جریان مذاکرات انجام نخواهد داد، می شود.
خطر بالا رفتن انتظارات این است که از همین الان می تواند نشست این دو را تبیدل به شکست کند. اگر این نشست و نتیجه آن، شکست تلقی شود، فشارها به امریکا برای روی آوردن به گزینه نظامی افزایش می یابد. چنین نتیجه ای تکرار تراژدیک الگوی تاریخی شکست دیپلماسی که منتهی به تسریع منازعه است می شود.
