به گزارش انتخاب، به نقل از رسانه های هند، مقامات هند امروز (پنجشنبه) اعلام کردند که چین روز گذشته با اشتراک گذاری اطلاعات با هند در خصوص آب رودخانه براهماپوتا که در هر دو کشور جاری است موافقت کرده است.
این تصمیم پکن پس از پایان یازدهمین نشست گروه مشترک کارشناسی هند و چین در خصوص رودخانه های فرامرزی در شهر هانگزو در چین منتشر می شود.
چین از سال گذشته پس از آغاز تنش مرزی با هند در منطقه دوکلم، اشتراک گذاری اطلاعات با هند در خصوص این رودخانه را متوقف کرد.
پس از این تصمیم چین، هند در اواخر سال 2017 اعلام کرد که سد سازی چین بر روی چندین رودخانه مشترک با هند آلوده شدن آب این رودخانه ها شده است.
سربندا اسنووال سروزیر ایالت آسام واقع در شمال شرق هند اعلام کرده بود که آب رودخانه براهماپوترا آلوده به باکتری و آهن است و برای استفاده انسان مناسب نیست. وی از دولت مرکزی هند خواست تا این مساله را با پکن مطرح کند.
«پما خاندو» سروزیر ایالت اروناچال پرادش نیز که دارای مرزهای مشترک با چین است در تماس با راجنات سینگ وزیر کشور هند اعلام کرد که آب رودخانه سیانگ هم که میان هند و چین مشترک است به طور غیر معمول آلوده است. وی خواهان انجام تحقیقات از سوی دولت هند در این خصوص شد.
رودخانه یارلونگ تانگو که از رشته کوه های هیمالیا در منطقه تبت چین سرچشمه می گیرد در ایالت اروناچال پرادش وارد هند می شود. این رودخانه در هند سیانگ نام گرفته است. پس از عبور از هند این رودخانه وارد بنگلادش شده و در نهایت در خلیج بنگال به اقیانوس می رسد. نام این رودخانه در بنگلادش پادما می باشد.
اما چین با رد ادعاهای مقامات هندی اعلام کرد رانش های عظیم به دلیل وقوع زمین لرزه در منطقه تبت چین سبب تیره و آلوده شدن آب رودخانه براهماپوترا در ایالت اسام هند شده است.
این رودخانه که از منطقه یارلونگ سنگپو چین سرچشمه می گیرد در سه نقطه به دلیل ریزش کوه مسدود شده است.
چین از سال 2015 تاکنون چندین سد بر روی رودخانه براهماپوترا احداث کرده است که این امر سبب نگرانی هند در مورد کاهش آب این رودخانه و صدمه زدن به کشاورزی ایالت های هند که در پایین دست رودخانه براهماپوترا قرار دارند شده است.
چین در این مورد اعلام کرده است که سدهای احداث شده به منظور تولید برق است و در آن ها آب ذخیره نخواهد شد.
از سوی دیگر هند و نپال نیز در استفاده از آب رودخانه های مشترک با یکدیگر اختلاف دارند و این اختلاف سبب ایجاد یک بحران کشاورزی در نپال شده است.
کشاورزان نپالی معتقدند که توافقنامه های آبی امضا شده با هند سبب استفاده بیش از حد هند از آب این رودخانه ها شده و در مقابل، آنها هیچ امتیازی بدست نمی آورند.
هند و نپال دارای 6 هزار رودخانه مشترک هستند که بر اساس توافقات مختلف ، آب این رودخانه ها را با یکدیگر به اشتراک می گذارند. اما بسیاری در نپال بر این عقیده هستند که این توافقنامه ها عادلانه نیستند و هند سهم بیشتری از آب این رودخانه ها را در اختیار دارد.
راکش سود سفیر اسبق هند در نپال با رد این انتقادات گفت: متاسفانه یک جریان فکری اشتباه مبنی بر ناعادلانه بودن توافقنامه های آبی امضا شده با چین در سال های اخیر ایجاد و رشد کرده است. اما واقعیت این است که این رودخانه ها در مرز های هند و نپال قرار گرفته اند و به طور طبیعی مساحت زمین هایی را که این رودخانه ها آبیاری می کنند در خاک هند بیشتر است.
در همین حال هند و پاکستان هم از سال های گذشته با ساخت نیروگاه های آبی در امتداد رودخانه نیلوم در کشمیر در حال رقابت برای کنترل منابع آبی هیمالیا بوده اند.
عملیات ساخت این دو نیروگاه آبی که در دو سوی خط واقعی کنترل - مرز مورد توافق هند و پاکستان - در کشمیر قرار دارند به زودی تکمیل می شود.
اعضای 'کمیته دائمی ایندوس' بین هند و پاکستان برای رفع اختلافات دو کشور امروز (پنجشنبه) در دهلی نو برای رفع سوء تفاهمات دیدار کردند.
پاکستان نگران تحت تاثیر قرار گرفتن پروژه های سدسازی خود، به دلیل استفاده هند از آب روخانه نیلوم است که این امر می تواند به تنش میان دو کشور دامن بزند.
منطقه کشمیر در قلب اختلاف 70 ساله این دو رقیب هسته ای قرار دارد و هر دو کشور ادعای حاکمیت بر کل این منطقه را دارند.
رقابت بر روی رودخانه نیلوم از نیاز فوری دهلی نو و اسلام آباد به منابع آب شیرین نشات می گیرد. جمعیت و اقتصاد در حال رشد هند و پاکستان سبب کاهش خطرناک منابع آب شیرین در دو کشور شده است.
بانک مرکزی پاکستان اخیرا در گزارشی کاهش منابع آبی را یک چالش بزرگ برای امنیت غذایی این کشور دانست.
البته جغرافیای وسیع، منطقه رقابت میان هند و پاکستان را تشدید کرده است.
رودخانه سند (ایندوس) که آب رودخانه نیلوم به آن می ریزد در مناطق مرزی بسیار حساس هند و پاکستان جاری است. این رودخانه که طولانی ترین رودخانه شبه قاره است، از فلات تبت سرچشمه گرفته و پس از عبور از جامو و کشمیر ،گلگیت و بلتستان ،بخش میانی پاکستان را پیموده و در نزدیکی بندر کراچی به دریای عرب می ریزد.
هند و پاکستان در سال 2010 با یکدیگر بر سر توافقنامه اینداس اختلاف پیدا کردند. پاکستان در مورد پروژه 330 مگاواتی برق هند در 'کیشن گنگا' به سازمان های جهانی شکایت کرده است. در سال 2011 هند مجبور به متوقف کردن این پروژه شد اما در سال 2013 این کشور تحت شرایط سخت مجوز ادامه پروژه را دریافت کرد.
بر اساس پیمان رودخانه سند (اینداس) که در سال 1960 میان هند و پاکستان امضا شد، هند می تواند از آب رودخانه های شرقی (روی، بیس و سوتلج) استفاده کند در حالی که آب رودخانه های غربی (اینداس، جلوم و چناب) به پاکستان می رسد. اما هند می تواند برای مصرف داخلی، کشاورزی و تولید برق نیز از آب رودخانه های غربی استفاده کند.
با افزایش اختلاف هند و پاکستان از دو سال گذشته به علت خشونت های کشمیر و حمله شبه نظامیان به پایگاه ارتش در ایالت جامو و کشمیر، هند تصمیم گرفت برای اعمال فشار بیشتر بر پاکستان از آب رودخانه های غربی نیز استفاده کند.
نارندا مودی نخست وزیر کشور هند نیز سال گذشته پس از حمله شبه نظامیان به پایگاه ارتش در کشمیر در سخنانی که اشاره به تصمیم هند برای استفاده از آب این رودخانه داشت اعلام کرد: آب و خون نمی توانند با هم جاری شوند.
پاکستان علیه هند و سد رودخانه نیلوم به بانک جهانی شکایت و اعلام کرده است که این رودخانه به صورت ناعادلانه جریان آب ورودی به پاکستان را کاهش می دهد.
نیار الدین یک کارشناس پاکستانی گفت: به دلیل پروژه هند، میزان انرژی تولیدی در سد پاکستان 10 تا 13 درصد کاهش خواهد یافت.
هند از سوی دیگر با کشور شمال شرقی خود یعنی بنگلادش نیز بر سر استفاده مشترک از آب رودخانه تیستا اختلاف دارد.
بنگلادش خواستار امضای توافقنامه جدید تقسیم آب رودخانه «تیستا» با هند است.
توافقنامه تجدید نظر در تقسیم آب رودخانه «تیستا» تاکنون به علت مخالفت سروزیر ایالت بنگال غربی میان هند و بنگلادش امضا نشده است.
سروزیر ایالت بنگال غربی اعلام کرده که این توافق سبب خشک شدن زمین های کشاورزی در این ایالت شده است. وی همچنین از دولت هند خواسته است که در خصوص اشتراک گذاری آب رودخانه های دیگر با بنگلادش مذاکره کند.
رودخانه «تیستا» که از کوههای هیمالیا سرچشمه می گیرد، از ایالت های 'سیکیم' و 'بنگال غربی' هند عبور می کند و سپس وارد بنگلادش می شود.
در سال 1983 میلادی توافقنامه اشتراک گذاری آب رودخانه «تیستا» میان هند و بنگلادش امضا شد. در این توافق نامه هند از 39 درصد و بنگلادش از 36 درصد از جریان آب این رودخانه بهره مند شدند.
در توافقنامه جدید، بنگلادش خواستار استفاده یکسان از آب این رودخانه با هند است اما سر وزیر ایالت بنگال غربی اعلام کرده است که استفاده بیشتر از آب این رودخانه سبب خشک شدن زمین های کشاورزی در ایالت بنگال غربی می شود.
