محمود الريماوي در العربی الجدید نوشت: تحلیلگران مسائل ترکیه بر این عقیده اند که فرصتی برای انتخاب عبدالله گل بعنوان نامزدی قوی در انتخابات ریاست جمهوری ترکیه فراهم بود؛ اما معارضان ملی، سکولار و کرد، این فرصت را از دست دادند و نتوانستند پیرامون گل جمع شده و از او در برابر اردوغان حمایت کنند. این واقعیت علاوه بر اینکه نشان دهنده پراکندگی در میان معارضان ترکی است، دربردارنده یک پیام مهم دیگر است و آن اینکه حزب عدالت و توسعه رقیبی نمی تواند داشته باشد مگر عنصری برآمده از درون همین حزب.
به گزارش انتخاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: هنوز زود است که در مورد کنار رفتن یا جاودانه شدن پدر ملت 80 میلیونی ترکیه صحبت کنیم؛ اما رجب طیب اردوغان موفقیتهای اقتصادی زیادی را به دست آورده است؛ وی موفق شد جان تازه ای به فعالیتهای اقتصادی در طبقه های میانه و صنعتگر و ضعیف جامعه ترکیه داده و رستاخیزی در قدرت اجتماعی این کشور ایجاد کند، با معارضان به شدت برخورده کرده و نظام را از پارلمانی به ریاست جمهوری تغییر داد.
قدرتها در ترکیه در دست اردوغان است، با یک سیاست خارجی باز در برخورد با روسیه، چین و ایران، به همراه نگرانی هایی نسبت به غرب. اردوغان به سال 2023 چشم دارد تا ترکیه را به یک قدرت جهانی تبدیل کند.
وی موفق به جذب دو حزب جنبش ملی و وحدت به صف خود شد و با این حال به نظر می رسد در ادامه انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری فرصتی برای معارضان باشد تا اثبات وجود کنند، از گذشته نا موفق خود بریده شوند و به تحولاتی که در قرن 21 متوجه جامعه ترکیه شده است توجه کنند. معارضان باید بدانند که قدرتهای روستایی در کنار قدرتهای شهری قدرت موازنه خوبی را به انتخابات ترکیه داده است؛ اکنون معارضان باید به سمت مشارکت ائتلافی با حزب عدالت و توسعه در دولت حرکت کنند، به جای آنکه با یک تفکر کوته بینانه به دنبال وارد کردن یک ضربه کاری به آن باشند.
مشخص است که اردوغان و حزب او دست از تلاش برای تجمیع قدرتها در دست خود از طریق ابزارهای انتخاباتی عقب نشینی نخواهند کرد؛ مگر در صورتی که معارضان وجود خود را به عنوان شریکی نابرابر در کنار اردوغان در قدرت ثابت کنند، تا وجود آنها نادیده گرفته نشود. همین مساله است که تمام توجهات را به روز یکشنبه متمرکز می کند؛ نوسانهای آراء مردم قابل پیش بینی نیست. اردوغان توانسته است یک قدرت اجتماعی را با خود همراه کند که شامل طبقه های ضعیف و بخشهایی از طبقه میانه و صنعتگران است. اما یک قدرت اجتماعی بزرگ نیز در تعارض با سیاستهای خود را هم در مقابل می بیند که شامل ملی گراها، سکولارها، کردها و علوی ها می شود.
شکی نیست که نتایج انتخابات در متبلور شدن تصویر ترکیه و گرایش های سیاسی این کشور در منطقه سهیم خواهد بود و سیاست جدید ترکیه در قبال سرنوشت مهاجران سوریه، آینده سوریه، اینده سیاسی کردها، جایگاه دولت اسرائیل، نفوذ ایران در منطقه و اسلام سیاسی، طرحهای روسیه و آمریکا در منطقه، همه را مشخص می کند. به دلیل دینامیک جامعه سیاسی ترکیه و فضای باز رسانه ای آن، نتیجه انتخابات، بر تمام مسائل پیش گفته اثر می گذارد؛ از این رو باید ببینیم بادهای انتخابات ترکیه به کدام سو خواهد وزید تا اثار آن را بر اینده منطقه مشاهده کنیم.
مترجم: مریم نصرالهی
