پژوهشگران ناسا، برای تعیین محل زندگی مناسب روی مریخ، بررسی‌های خود را در یک بیابان آغاز کرده‌اند.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، ناسا یک گروه پژوهشی را از "پژوهشگاه ایمز ناسا"(ARC) به "بیابان آتاکاما" در شیلی فرستاده است تا محل مناسب زندگی ارگانیسم‌ها و دوام آنها را بررسی کنند.
آب، یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین عناصر برای حیات است. حتی اگر در محیطی با دمای مناسب، جوی مشابه زمین و دیگر عناصر مورد نیاز برای زندگی اما بدون آب قرار داشته باشید، قادر به ادامه زندگی نخواهید بود. به همین دلیل، اخترزیست‌شناسان برای تعیین محل‌های قابل سکونت، پیش از در نظر گرفتن هر عامل دیگری، وجود آب را بررسی می‌کنند.
همین موضوع در مورد بیابان آتاکاما صدق می‌کند. این بیابان، محیطی مشابه زمین دارد زیرا روی این سیاره قرار دارد اما به کمبود آب دچار است. در واقع، بیابان آتاکاما نزدیک محیط به مریخ است که می‌توان بر روی زمین پیدا کرد.
برخی نواحی، آنقدر خشک هستند که حتی مناسب زندگی باکتری‌ها نیستند. به علاوه، این بیابان 10 میلیون ساله، به طور شگفت‌آوری خنک است و آب و هوای مدیترانه‌ای دارد اما این شرایط، انرژی کمتری برای رشد و تولید دوباره فراهم می‌کند.
به گفته ناسا، این بیابان، مکان مناسبی برای بررسی است زیرا خشکی آن، یکنواخت نیست بلکه در نواحی جنوبی، خشک و در نواحی شمالی، خشک‌تر است. ایده مورد نظر پژوهشگران این است که با بررسی تنوع محیطی، امکان بررسی زمان بارش باران فراهم شود.
نکته مهم این بررسی، تعیین این نکته است که آیا مجموعه میکروب‌ها زندگی می‌کنند یا فقط دوام می‌آورند. به این معنا که این ارگانیسم‌ها، تغذیه، رشد و تولید مثل می‌کنند یا این که تنها برای زنده ماندن، عملکردهای زیستی اساسی را انجام می‌دهند.
یکی از روش‌های مورد نظر پژوهشگران، بررسی نشانه‌های استرس است. میکروب‌هایی که فقط به زندگی خود ادامه می‌دهند، هیچ نشانه‌ای از استرس ندارند؛ درحالی که میکروب‌های پرورش یافته و تکثیر شده در محیط ناملایم، به استرس زیادی دچار هستند. این موضوع، تغییر در ساختار سلول‌هایی مانند مولکول‌های لیپید را که در لایه خارجی غشای سلول شکل می‌گیرند، نشان می‌دهد.
موضوع دیگر، بررسی ترکیب پروتئین است که روش استانداردی در حوزه باستان‌شناسی و دیگر حوزه‌ها محسوب می‌شود. این روش، چگونگی تغییر یافتن آمینواسیدها را پس از مرگ یک ارگانیسم بررسی می‌کند. پروتئین‌ها و آمینواسیدهای سازنده سلول، مولکول‌های پیچیده و نامتقارنی هستند.
نتایج این پژوهش در مورد مریخ، امیدوارکننده نیستند. خشک‌ترین قسمت‌های بیابان آتاکاما، تقریبا خالی از زندگی هستند و شاید کمتر در معرض وزش باد باشند اما این شرایط در مقایسه با شرایط مریخ، بسیار مساعد است. به گفته ناسا، سطح مریخ، 1000 برابر خشک‌تر از بدترین نواحی آتاکاما و در نتیجه، امکان یافتن زندگی در آن بسیار کم است. در هر حال، ممکن است یافتن بقایای زندگی از زمان گذشته در آن ممکن باشد.
پژوهشگران قصد دارند پیش از رفتن به مریخ، از بیابان آتاکاما به عنوان یک آزمایشگاه طبیعی استفاده کنند و براساس نتایج به دست آمده، انتظارات خود را از یافته‌های مریخ در نظر بگیرند.
یافته‌های این پژوهش، در مجله " Astrobiology" به چاپ رسید.
