چرا در حالی که با جلوگیری از عرضه غیرقانونی "پرندگان مهاجر" انگیزه برای صید غیرقانونی آنها به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد، مسئولان محیط زیست نسبت به برخورد قانونی با متخلفانی که هر روزه در بازار فریدونکنار مرتکب جرم مشهود می‌شوند اقدام نمی‌کنند؟!
پس از آنکه اسفند سال گذشته در پی سفر مسئولان سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت به استان مازندران، بازار فروش پرندگان مهاجر در فریدونکنار تخریب شد، امیدها برای پایان صید و عرضه غیرقانونی پرندگان مهاجر در استان مازندران زنده شد چرا که این بازار غیرقانونی که سال‌هاست به جولانگاه متخلفان تبدیل شده و حتی عکاس یا مستندسازی جرات تهیه گزارش تصویری از آن را ندارد، تنها کانون عرضه محصولات غیرقانونی پرندگان مهاجر در استان مازندران است.
اما متاسفانه در حالی که رئیس سازمان دامپزشکی کشور، اردیبهشت سال جاری از سازمان حفاظت محیط زیست خواست تا ممنوعیت شکار و صید پرندگان مهاجر را که طی دو سال گذشته با هدف جلوگیری از شیوع آنفلوانزای فوق حاد پرندگان در پاییز اعلام شده بود، امسال زودتر اعلام کند تا صیادان که دیگر محلی هم برای عرضه لاشه‌های پرندگان مهاجر ندارند، با علم به اینکه صید و شکار پرندگان مهاجر امسال هم مثل دو سال قبل ممنوع است از زمینه‌سازی برای صید پرندگان و هزینه کردن برای تهیه دام و دانه خودداری کنند اما در کمال تعجب، سازمان حفاظت محیط زیست که از خرداد ماه، ممنوعیت شکار چارپایان را هم شکست و پای شکارچیان خارجی را به زیستگاه‌ها باز کرد، بر خلاف نیمه دوم سال‌های ۹۵ و ۹۶، از پاییز سال جاری برای صید و شکار پرندگان در اغلب استان‌های کشور مجوز صادر کرد.
حمایت تمام‌قد سازمان حفاظت محیط زیست از شکارچیان و صیادان، سودجویان فریدونکنار را بر آن داشت تا برای راه‌اندازی بازاری جدید برنامه‌ریزی کنند و بدین ترتیب، بازار فروش لاشه‌های پرندگان مهاجر، امسال در محل بازار فریدونکنار و در موقعیتی به مراتب مناسب‌تر برای متخلفان برپا شد و آغاز به کار کرد.
این بازار، که تنها محل عرضه پرندگان مهاجر در استان مازندران است حجم گسترده کشتار پرندگان مهاجر را به تصویر می‌کشد. پرندگانی که بعضاً در خطر انقراض قرار دارند و سازمان حفاظت محیط زیست، صید و شکارشان را ممنوع اعلام کرده با این حال، لاشه‌های بی‌جانشان روی تخت‌های بازار فریدوکنار به فروش می‌رسد.
چند روز پیش بود که یکی از رسانه‌های بومی استان مازندران با انتشار گزارشی، از صیادانی فریدوکنار حمایت کرده و مدعی شد که با خبرنگارانش با پای برهنه در پی احقاق حق صیادان هستند! هر چند مظلوم‌نمایی‌های گزارش مذکور از صیادان فریدونکنار تا اقناع افکار عمومی فاصله بسیار دارد اما نکته‌ای منطقی در این گزارش، جلب توجه می‌کند.
در این گزارش صیادان فریدونکنار از پاره شدن تورهایشان توسط ماموران محیط زیست گله کرده و توضیح می‌دهند: «بسیاری از پرندگان موجود در بازار پرنده مختص به فریدونکنار نیست بلکه برای شهرهای دیگر مازندران یا حتی صید شده از استان گیلان است که نظارتی بر روی صید پرنده در آن شهرها از سوی محیط‌زیست صورت نمی‌گیرد و با توجه به اینکه تمرکز فروش پرندگان در فریدونکنار است از مناطق مختلف این پرندگان برای فروش به بازار پرنده فریدونکنار منتقل می‌شود.»
اما چرا تنها محل عرضه غیرقانونی پرندگان مهاجر در استان مازندران، در فریدونکنار ایجاد شده و چرا عزمی برای جلوگیری از فعالیت آن مشاهده نمی‌شود؟ چرا مسئولان محیط زیست، بارها نسبت به درگیر شدن با صیادان و پاره کردن تورهای غیرمجازشان اقدام کرده‌اند در حالی که این متخلفان، ساعاتی بعد، تور جدید جایگزین کرده و به تخلف ادامه می‌دهند؟ چرا مسئولان محیط زیست نسبت به برخورد قانونی با متخلفانی که هر روزه در بازار فریدونکنار مرتکب جرم مشهود می‌شوند، اقدام نمی‌کنند؟ نه اینکه با جلوگیری از عرضه غیرقانونی پرندگان مهاجر، انگیزه برای صید غیرقانونی آنها به میزان قابل توجهی کاهش پیدا خواهد کرد؟
گفتنی است حمید ظهرابی، معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست ماه گذشته مدعی شد که سازمان حفاظت محیط زیست در سال جاری توانسته شکار پرندگان در فریدوکنار را مدیریت و از شکار غیرقانونی جلوگیری کند اما تصاویر رسیده از بازار جدید پرنده‌فروشان فریدوکنار حکایتی دیگر را نقل می‌کنند:
