علم پزشکی در طول دهه های مختلف تغییراتی قابل توجه داشته و این تغییرات گاهی مثبت و گاهی مخرب بوده اند. در این میان برخی عقاید نیز در نوع خود عجیب و باورنکردنی به نظر می رسند.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، باور کردن این موضوع بسیار سخت است که نحوه رعایت بهداشت توسط پزشکان در دهه 1860 با این روزها تفاوت هایی خیره کننده داشته.
جالب است بدانید تا پیش از سال های 1860، پزشکان قبل از حضور بر بالین بیماران دست های خود را نمیشستند، اما از پس از سال 1860 اندک اندک پزشکان تصمیم گرفتند به مسئله بهداشت دست های خود اهمیت بیشتری دهند و در جامعه پزشکی مرسوم شد دست های خود را بشویند.
در سال 1865 یک پزشک مجارستانی به نام ایگناز فیلیپس سمملوئیس، مدعی شد د صورت عدم شستشوی دست ها پیش از معاینه بیماران احتمال انتقال بیماری ها و نارسایی های عصبی بیماران به آنان وجود دارد. مدتی بعد گفته شد شستشوی دست ها می تواند ا بیماری های قارچی پیشگیری کند و این نیز نظریه ای منطقی و درست بود.
از این رو، پزشکان پس از انجام کالبد شکافی و حتی پس از بررسی سریع بیمار دست خود را شستند. اما در بین همه این تغییرات مثبت یک مشکل عجیب نیز وجود داشت. اغلب افراد در آن زمان معتقد بودند دستان نجیب زادگان همیشه تمیز است.در نتیجه این افراد از شستن دستان خود اجتناب می کردند و حتی پزشکان نیز هنگام معاینه این افراد به رسم ادب مجبور بودند دست های خود را نشویند. نکته جالب تر این که تا مدت ها عادت شستن دست پس از معاینه نیز رواج نداشت و از پس از سال 1875 بود که مسئله استرلیزاسیون به شکل جدی تر مطرح شد.
