شاید این روزها کمتر فردی باور کند که جزیره نائورو روزگاری یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان و بهشت ثروتمندان بود. جزیره ای که این روزها مهاجران غیرقانونی و سرگردان در آب های اقیانوس آرام به خوبی آن را می شناسند.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، نائورو جزیره ای است با حدود هشت و نیم کیلومتر مربع مساحت و با جمعیت حدود 10،000 نفری که در جنوب اقیانوس آرام و در نیمه راه بین استرالیا و هاوایی قرار دارد. کشوری که به فاصله زمانی کمتر از سه دهه از ثروتمندترین کشور جهان به یکی از فقیرترینها تبدیل شد.
داستان سقوط نائورو شامل ویرانی های زیست محیطی، پولشویی برای کشورهایی مثل روسیه و مجموعه ای از طرح های نامطمئن سیاسی و اقتصادی است. اما در کنار این موارد این روزها بسیاری از پناهجویانی که قصد سفر به استرالیا را دارند در نیمه راه دستگیر و راهی جزیره هایی بین راهی می شوند که مائورو یکی از آنها است. در ادامه به بررسی 5 نکته کمتر شنیده شده در مورد این جزیره می پردازیم:
ثروتی که پوچ شد
یکی از دلایل ثروت مائورو به دلیل درامد وسیع دولت از فروش فسفات بود. این جزیره دارای ذخایر زیادی از سنگ فسفات با درجه بالا بود. در سال 1975، این کشور معادل 2.5 میلیارد دلار از فروش فسفات را به دست آورد که بالاترین درآمد در جهان بود. این درامد برای دولت این امکان را فراهم کرد که مالیاتهای خود را لغو کند و خدمات ضروری را به صورت رایگان ارائه دهد. اما در طی سالها، معدن فسفات گسترده از دست رفت و به مرور نائورو اصلی ترین منبع درامد خود را از دست داد.
فساد مالی گسترده
قوانین مالی ضعیف مائورو از سال 1998 تا سال 2000 این کشور را به بهشت گروه هایی مافیایی تبدیل کرده بود و تا سال 2010 این فعالیت ها به شکل پراکنده ادامه داشت. جالب است بدانید در سال 2000، بیش از نیمی از 400 بانک اصلی در جزیره متعلق به مشتریان روس تبار بود. از آنجایی که این کشور هیچ پرونده ای از معاملات بانکی ندارد، براورد می شود که نائورو در سال 1999 حداقل 7 میلیارد دلار پولشویی داشته است.
شرایط سخت پناهندگان در اردوگاه و بازداشتگاههای نائورو
استرالیا علاوه بر نائورو، پناهندگان را به اردوگاههای مشابه در پاپوآ گینه نو می فرستد. در حال حاضر بیش از 2،000 پناهنده در سیستم دریایی استرالیا وجود دارد. اما حضور این پناهجویان برای نائورو بسیار سودآور است. استرالیا سالانه بیش از 4 میلیارد دلار برای حق مسکن و خوراک پناهنجویان به نائورو می فرستد. روانپزشک اصلی اردوگاه ها مدتی پیش در یک مصاحبه گفت که شرایط پناهجویان بسیار سخت و پیچیده است و گاهی مورد تعرض، شکنجه و خشونت فیزیکی و کلامی قرار می گیرند.
سکوت خبری و عدم ارائه ویزا به خبرنگاران
با توجه به حضور تععداد زیادی از پناهجویان در جزیره نائورو خبرنگاران زیادی مایلند در مورد این جزیره خبر تهیه کنند اما با مشکل دریافت ویزا رو به رو می شوند درواقع به نظر می رسد سازمان امور مهاجرت استرالیا تا حدی روی مقامات جزیره مائورو نفوذ دارند که مانع از ارائه ویزا به خبرنگاران می شوند.
بازسازی که هیچوقت رخ نداد
در سال 2000، رئیس جمهور نائورو اعلام کرد که این کشور برنامه ریزی منظمی برای بازسازی این جزیره دارد. اما برآورد شده است که بازسازی این جزیره حداقل حدود 300 میلیون دلار هزینه دارد و 20 سال طول می کشد. رئیس جمهور نائورو تاکید کرد که آنها قصد دارند یک منطقه از جزیره را ترک و درواقع این منطقه را تبدیل به نوعی موزه کنند. اما در سال 2016 مشخص شد این طرح ها با توجه به هزینه های کلانی که می طلبد فعلا قابل اجرا نیست.
