پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، با اشاره به اظهار نظر برخی کارشناسان درباره فقدان قوانین مناسب درباره روش «رحم جایگزین»، گفت: هماکنون قوانین در ارتباط با این روش بهطور کامل موجود است، از اینرو با توجه به قوانین مناسب این روش، هیچ مشکلی در موضوع انتقال کودک متولد شده به صاحبان اصلی پیش نمیآید.
انوشیروان محسنیبندپی با اشاره به پیشرفتهای حوزه پزشکی و درمان در حل مشکل ناباروری زوجین، افزود: هماکنون زوجهای جوان با روش «رحم جایگزین» میتوانند در شرایطی مناسب صاحب فرزند شوند.
نماینده مردم نوشهر و چالوس در مجلس شورای اسلامی، با بیان این که هماکنون ۱۰ درصد زوجهای کشور نابارور هستند، گفت: با توجه به راهکاریهای مختلف برای درمان بیماری ناباروری آخرین راهکار درمانی برای تنها یک تا دو درصد این زوجین استفاده از روش «رحم جایگزین» است.
وی درباره روش «رحم جایگزین»، توضیح داد: «رحم جایگزین» یک روش کمک باروری است که به دستهای از زوجهای نابارور که زوجه (زن) قادر به طی کردن فرآیند بارداری نیست، کمک میکند که فرزنددار شوند به این علت در آزمایشگاه، از تخمک زن و اسپرم مرد، سلول تخمی درست کرده و تکثیر میکنند و در نهایت رویانهای تولید شده به رحم فرد دیگری منتقل میشود تا این خانم دوران بارداری را طی کند و پس از تولد، نوزاد به زوج خواهان تحویل داده شود.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، با اشاره به اظهار نظر برخی کارشناسان درباره ضعف قوانین درباره روش «رحم جایگزین»، افزود: هماکنون قوانین در ارتباط این روش بهطور کامل موجود است، از اینرو با توجه به قوانین مناسب این روش، هیچ مشکلی در موضوع انتقال کودک متولد شده به صاحبان اصلی ( دهندگان اسمپرم و تخمک) پیش نمیآید.
محسنیبندپی ادامه داد: هماکنون قبل از اجرای روش «رحم جایگزین»و انتقال اسپرم و تخمک به بدن میزبان ( رحم دوم )، موافقتنامهای میان پدر و مادر اصلی و فرد میزبان تنظیم میشود تا هنگام تولد کودک هیچ مشکلی میان افراد طرف قرارداد پیش نیاید.
وی درباره قانون اهدای جنین یا اهدای گامت به زن و شوهر، توضیح داد: این قانون در ۲۹ تیرماه ۸۲ در مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در هشتم مرداد ۸۳ به تأیید شورای نگهبان رسید.
متن قنون نحوه اهدای جنین به زوجهای نابارور به شرح زیر است.
ماده ۱ ) به موجب این قانون کلیه مراکز تخصصی درمان ناباروری مجاز خواهند بود با رعایت ضوابط شرعی و شرایط مندرج در این قانون نسبت به انتقال جنینهای حاصل از تلقیح خارج از رحم زوجهای قانونی و شرعی به رحم زنانی که پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشکی ناباروری آنها ( هریک به تنهایی یا هر دو ) به اثبات رسیده است اقدام کنند، به این ترتیب که جنین متعلق به یک زن و شوهر بارور را از طریق تلقیح خارج از رحم یک زن بارور قرار میدهند تا به طور طبیعی به حیات خود ادامه دهد و پرورش پیدا کند و متولد شود.
ماده ۲ ) تقاضای جنین اهدایی باید مشترکا از طرف زن و شوهر متقاضی فرزند تنظیم و تسلیم شود و دادگاه در صورت احراز شرایطی مجوز دریافت جنین اهدایی را به این زن و شوهر میدهد تا صاحب فرزندی شوند./