رای الیوم نوشت: تهدید سرهنگ یحیی سریع، سخنگوی نیروهای انصارالله و هم پیمانان آن، در مورد گسترش دامنه اهداف نظامی آنها، تا انجا که مراکز حیاتی و حساسی در طول و عرض جغرافیای دولتهای متجاوز را در برگیرد، در وهله اول بدین معناست که مذاکرات سرّی که در سپتامبر گذشته آغاز شد، به بن بست رسیده و بار دیگر، تنش ها میان حوثی ها و عربستان، اوج گرفته است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: طبیعی است که این مسئول یمنی در مورد اهداف و چگونگی حمله آنها به عربستان و امارات، صحبتی نکند، به این دلیل که موارد ذکر شده، اسرار نظامی هستند؛ اما با توجه به حملات نظامی سابق انصارالله، این احتمال وجود دارد که اهداف مورد نظر، فرودگاهها و تاسیسات نفتی باشند.
سه حمله ای که حوثی ها به تاسیسات نفتی آرامکو کردند، باعث تغییر موازن قوا در جنگ یمن شده و ضعف اقدامات امنیتی و دفاعی عربستان را نشان داد.
استفاده از موشک کروز و پهپادها برای حمله به آرامکو، در بقیق و خریس، مهمترین حادثه در سال 2019 بود؛ چرا که این حمله، عربستان را به سمت گفتگوی مستقیم با انصارالله و به رسمیت شناختن آن بعنوان یک قدرت مشروع در یمن، سوق داد. ضمن آنکه حمله مذکور، موجب بی اعتمادی به موشکهای باتریوت و رادارهای آمریکایی شد که سعودیها برای خرید آن، دهها میلیارد دلار هزینه کرده بودند.
نمی دانیم ضربه بعدی چگونه و کجا خواهد بود، رهبران حوثی، ما را به غافلگیری عادت داده اند و بعید نیست که ضربه بعدی خطرناکتر و بزرگتر از حمله به آرامکو باشد.
امکان چنین غافلگیری در مورد امارات، بیشتر خواهد بود؛ چرا که تا کنون حوثی ها عمق امارات را هدف نگرفته اند و بعید نیست که این بار، پالایشگاههای نفت و حتی ایستگاههای آبی و برقی و فرودگاههای آن را مورد حمله قرار دهند.
سوالی که در اینجا مطرح می شود، مربوط به دلایل این تهدیدات از سوی حوثی هاست و اینکه آیا پیمانه صبر آنها توسط دو قطب ائتلاف در جنگ یمن لبریز شده؟ و آیا حوثی ها در طول مذاکرات سرّی، خواسته هایی داشته اند که با مخالفت عربستان و امارات مواجه شده است؟ یا اینکه محور مقاومت ایرانی عراقی سوری قصد دارد تمام جبهه ها را در سال آینده شعله ور کند؟
هنوز جوابی برای این سوالات نداریم؛ اما می توان گفت این تهدیدات باید جدی گرفته شود؛ چرا که انصارالله مسلح تر از گذشته شده است.
