فائزه هاشمی به روایت شورای روابط خارجی

شورای روابط خارجی در گزارشی، وضعیت وزرش زنان ایران و همچنین نقش فائزه هاشمی را در این زمینه بررسی کرد.

به گزارش «اشراف» شورای روابط خارجی آمریکا ژانویه 2012 گزارشی با عنوان «فائزه هاشمی و ورزش زنان در ایران» به قلم "ایزابل کولمن" را منتشر کرده است.

در ابتدای این گزارش آمده است: یک فیلم ایرانی جالب به نام "سلام راگبی" (Salam Rugby) محصول 2010 مزاحمت ‌های ایجاد شده برای هاشمی را به تصویر می ‌کشد.

همان طور که از نام فیلم پیداست، سلام راگبی روند رشد تیم راگبی زنان ایران را دنبال می ‌کند.

راگبی برای زنان در بسیاری از کشورها ورزشی جنجال‌ برانگیز محسوب می ‌شود چراکه باورهای سنتی درباره توانایی ‌های بدنی، خشونت روانی و هنجارهای رفتاری زنان را به چالش می‌ کشد.

در ادامه گزارش آمده است: در سراسر فیلم مصاحبه ‌هایی با فائزه هاشمی گنجانده شده است.

او از جنبه ‌های مختلف مادرخوانده ورزش بانوان در جمهوری اسلامی محسوب می ‌شود.

وی که خود ورزشکار است، در اوایل دهه 1990 و در سمت رئیس فدراسیون ورزش ‌های زنان، از حق زنان برای دسترسی به امکانات و مسابقات ورزشی دفاع کرد.

وی در این سمت دسترسی زنان به استخر و زمین ‌های تنیس و گلف را افزایش داد.

وی در پارک‌ های تهران مسیرهایی برای عبور زنان با دوچرخه اختصاص داد و این درحالی است که محافظه ‌کاران ایران با دوچرخه‌ سواری بانوان مخالف هستند.

وی همچنین راه را برای شرکت زنان در مسابقات‌بین ‌المللی سطح بالا هموار کرد.

وی در فیلم در این باره صحبت می ‌کنند که چگونه ورزش زنان از زمان انتخاب احمدی‌ نژاد در سال 2005 با سختی مواجه شده است.

زنان با موانع روزافزون بر سر راه شرکت در مسابقات روبرو هستند؛ ازجمله محدودیت ‌های سختگیرانه‌ تر در مورد پوشش، مربیان و آموزشگران، و دسترسی کمتر به مکان ‌های ورزشی مناسب، لیگ ‌ها و مسابقات رقابتی. هاشمی همچنین توضیح می ‌دهد که چگونه در سال 2006 ادارات کل ورزش زنان و مردان به صورت یک سازمان مادر درآمدند.

این کار باعث کنار گذاشته شدن زنان از سمت ‌های دارای قدرت سازمانی چشمگیر شد و آنها را به سمت سمت‌ های اداری سوق داد و درنتیجه از تصمیم ‌گیری دور کرد.

این گزارش مدعی می شود: زنان ایرانی همچنین با محدودیت ‌های روزافزون در سطح بین ‌المللی روبرو شده ‌اند.

در ماه ژوئن 2011، فیفا تیم فوتبال زنان ایران را از شرکت در مسابقه نهایی مرحله مقدماتی المپیک 2012 لندن در اردن محروم کرد. فیفا بر این باور بود که روسری که دولت زنان را وادار به پوشیدن آن می ‌کند، قوانین پوشش این نهاد را نقض می‌ کند.

بازیگران ایرانی شدیداً ناامید شدند و مربی آنها اظهار کرد که این آخرین باری خواهد بود که آنها اجازه رقابت در خارج از ایران را دارند.

در حالی که مباحثات زیادی درباره این که تصمیم فیفا عادلانه بود یا خیر صورت گرفت (چرا که به نظر می‌رسید این اقدام با انگیزه سیاسی صورت گرفته نه برای حفظ قوانین پوشش)، ورزش زنان و بطور گسترده ‌تر حقوق زنان در ایران بیش از پیش زیر پا گذاشته می‌ شود.