در حالی که سینماها همچنان در تعطیلات خودخواسته برای جلوگیری از شیوع ویروس «کرونا» به سر میبرند، انتظارها از هفت فیلم اکران نوروز۹۹ برای بازگرداندن شور و حال به گیشهها بیش از همیشه است.
«کرونا سینماهای کشور را تعطیل کرد»؛ احتمالاً این مهمترین گزارهای است که در چند روز اخیر درباره سینما شنیدهاید، هراس کرونا فروش فیلمها را کاهش داد، به اقتصاد سینما ضربه زد و در نهایت منجر به تعطیلی یک هفتهای سینماها شد.
اما در گیر و دار انتشار اخبار کرونایی، پنجم اسفندماه کمیته اکران نوروزی ترکیب فیلمهای نوروز ۹۹ را برای نمایش عمومی انتخاب کردند که شامل هفت فیلم سینمایی «بازیوو» به کارگردانی امیرحسین قهرایی در سرگروه باغ کتاب، «لاله» به کارگردانی اسدالله نیکنژاد در سرگروه ماندانا، «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت در سرگروه مگامال، «لامینور» به کارگردانی داریوش مهرجویی در سرگروه کورش، «پسرکشی» به کارگردانی محمدهادی کریمی در سرگروه ایران مال، و «زنها فرشتهاند ۲» به کارگردانی آرش معیریان در سرگروه ایران میشود. فیلمهایی که سهمشان از سرگروهی با قرعه کشی مشخص شده اما از ایده نوبتگیری برای اکران برمبنای قرعه کشی مستثنی شدند!
محسن امیریوسفی ۵ اسفند اعلام کرد این فیلمها بر اساس عدالت بین دفاتر پخش و البته نوع فیلمها انتخاب شدند، آثاری که در میانشان به روال هر سال فیلمهایی از جنس کمدی، سینمای کودک، برنده سیمرغ مردمی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر و اجتماعی دیده میشود.
در این گزارش به بررسی نکات مختلف این هفت فیلم میپردازیم؛ هفت فیلمی که لااقل تا به اینجا و براساس اطلاعات روی کاغذ، معمولیترین ترکیب نوروزی سینماها در سالهای اخیر را رقم زدهاند اما بهواسطه بحران این روزهای سالنهای سینمایی به واسطه تعطیلات کرونایی، انتظارات از این ترکیب برای بازگرداندن شوروحال به گیشهها بسیار بالا است.
نکته اول؛ تنها سه فیلم از ۲۹ فیلم «فجر ۳۸»!
چند سالی است که عنوان میشود اولویت اکران نوروزی سینماها با فیلمهایی است که در جشنواره فیلم فجر حضور پیدا میکنند. اما سهم آثار سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در ترکیب اکران نوروز ۹۹ تنها سه فیلم «شنای پروانه»، «پسر کشی» و «خوب بد جلف؛ ارتش سری» است که از میان آنها «شنای پروانه» به واسطه دریافت سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران به صورت مستقیم به این ترکیب راه یافت.
«پسر کشی» هم از آثار رزرو جشنواره فیلم فجر بود که در دقیقه نود و به دلیل آماده نبودن فیلم «خورشید» در این جشنواره رونمایی شد؛ فیلمی که کیفیت رونماییاش در جشنواره و بعد از آن برگزاری نشست پنج دقیقهایاش به دلیل پخش زنده مراسم اعلام نامزدها، موضوعی بود که در آخرین روز جشنواره محل بحث شد. کار تا جایی پیش رفت که هیچ کدام از ارکان این فیلم توسط هیأت داوران دیده و در هیچ بخشی نامزد نشد تا فیلم محمدهادی کریمی به بزرگترین قربانی مدیریت نادرست جشنواره در این دوره تبدیل شود.
کارگردانی که در همان زمان اعلام کرد گلهمند است اما ترجیح میدهد سکوت و بیشتر از زحمات گروه سازنده فیلم در همان پنج دقیقه تشکر کند. شاید مجموع همین عوامل زمینهای برای جبران مافات شد و فیلم بدون چانهزنی توانست در تایم طلایی «نوروز» روانه پرده سینماها شود.
«شنای پروانه» با شکار سیمرغ تماشاگران جشنواره فجر، مستقیماً به ترکیب نوروزی راه پیدا کرد
از طرف دیگر ترکیب اکران نوروزی هر ساله به فیلم کمدی نیاز دارد، همین هم شد که فیلم سینمایی «خوب، بد، جلف؛ ارتش سری» تنها به فاصله دو هفته از حضور در فجر به عنوان پیشگام اکران نوروزی در سینماها به نمایش درآمد و در افتتاحیه خود فروشی یک میلیارد تومانی را تجربه کند.
اما آیا ترکیب این هفت فیلم، ترکیبی قابل دفاع است؟
اکران نوروزی سال ۹۸ با فیلمهای «رحمان ۱۴۰۰»، «زندانیها»، «ژن خوک»، «چهار انگشت»، «غلامرضا تختی»، «متری شیش و نیم» و «پیشونی سفید ۳» آغاز و در نهایت منجر به شکست مطلق «ژن خوک» و «غلامرضا تختی» در گیشه شد. بسیاری از پخش کنندگان و سینماداران علت این موضوع را همزمانی اکران چند فیلم قدرتمند جشنواره دانستند که موفقیت یکی منجر به شکست دیگری شد. ضمن اینکه همین مسأله باعث شد در ایام دیگر سال به دلیل نبود فیلم مخاطب پسند، گیشه سینماها دچار ضرر و با افت فروش و مخاطب همراه شود.
به نظر میرسد کمیته اکران نوروزی در گام نخست نخواسته این تجربه مجدد تکرار شود و به همین دلیل سهم فیلمهای شاخص و بحثبرانگیز جشنواره در ترکیب فیلمهای نوروزی را به حداقل ممکن رسانده است.
اما فراتر از این موضوع، نکته اصلی شرایط فعلی کشور است. همانطور که در ابتدای این گزارش اشاره شد همزمان با شیوع بیماری کرونا، وزارت ارشاد در اطلاعیه بر تعطیلی برنامههای سینمایی و فرهنگی تاکید کرد. با فضای نامناسب ایجاد شده میتوان حدس زد که برخی از صاحبان فیلمها به صورت خودخواسته از این اکران تا زمان بهبود شرایط صرف نظر کرده باشند. این در حالی است که پس از پشت سر گذاشتن اکران نوروزی، و پایان فروردینماه ماه رمضان آغاز میشود؛ برههای که عملاً یک فصل کمرمق برای اکران سینماها محسوب میشود و کمتر کسی حاضر میشود فیلمش را در چنین زمانی به نمایش بگذارد. این یعنی فصل اکران نوروزی ۹۹ عملاً جذابیت سالهای قبل را برای صاحبان آثار نداشته و احتمالاً این ماجرا در شکل گیری ترکیب فعلی بیتأثیر نبوده است.
ضلع دیگر این ماجرا کمیته اکران نوروزی است که با توجه به وضع موجود گویا در نظر دارد فیلمها را برای اکران در فصلهای دیگر ذخیره کند تا در هر فصل از سال فیلمی باشد که بار گیشه را به دوش بکشد؛ ایدهای که باید دید فرمول تعیین تکلیف «اکران» بر مبنای «قرعهکشی» چقدر اجازه عملی شدن به آن میدهد!
نکته دوم؛ جای خالی فیلمهای استراتژیک
«خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا، «لباس شخصی» ساخته امیرعباس ربیعی و «روز صفر» به کارگردانی سعید ملکان را میتوان از آثار استراتژیک دوره سی و هشتم فیلم فجر دانست که دو تای اولی محصول اوج و یکی روایتگر اعتراض چند کشاورز به دولت و دیگری بازخوانی پرونده حزب توده و ماجرای نفوذ در دهه ۶۰ است و سومی روایتی سینمایی از ماجرای دستگیری عبدالمالک ریگی تروریست منطقه سیستان و بلوچستان توسط نیروهای امنیتی محسوب میشود.
فیلمهایی که با توجه به موضوعشان قابلیت نمایش در بهترین فصل اکران را داشتند. حتی در این میان «روز صفر» در همان زمان برگزاری جشنواره با اقبال عمومی مواجه و جزو سه فیلم برتر از نگاه تماشاگران هم قرار گرفت. با توجه به حاشیههایی که سعید ملکان به صورت خودخواسته برای این فیلم در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر پیش آورد و خود و گروهش از دریافت جوایز به دلیل آنچه آن را تحریم اختتامیه خواندند، امتناع کردند، دور از ذهن نیست که این بار هم خودش نخواسته فیلمش در این برهه به نمایش دربیاید تا کمی از حواشی فاصله بگیرد.
«لباس شخصی» هم به دلیل ترکیب بازیگران ناشناخته شانسی برای رقابت در چرخه اکران نوروزی نداشت. «خروج» اما گزینه سازمان اوج برای اکران نوروزی بود و حتی متقاضی نمایش هم شده بود، فیلمی که پخش آن را شرکت فیلمیران با مدیریت علی سرتیپی، برعهده داشت، اما از ورود به اکران نوروزی بازماند.
نمیتوان از جای خالی فیلمهای استراتژیک در اکران نوروز ۹۹ صحبت کرد و پای فیلم «دیدن این فیلم جرم است» به کارگردانی رضا زهتابچیان را به میان نکشید. فیلمی که فرآیند اخذ مجوز نمایشش به یکی از داستانهای آشنای سینمای در سال ۹۸ تبدیل شد.
سال گذشته بود که این فیلم در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و به دلیل مواضعش در نفی برخی کنشها و واکنشهای سیاسی نمایندگان هر دو جناح چپ و راست در دستانداز پروانه نمایش گیر افتاد. «دیدن این فیلم جرم است» سال گذشته متقاضی اکران نوروزی ۹۸ شد اما محمدرضا شفاه اعلام کرد که سازمان سینمایی به او عنوان کرده دریافت مجوز نمایش فیلم منوط به کناره گیریاش از اکران نوروزی است.
انصراف از این اکران باعث شد تا فیلم یک سال به محاق برود اما در نهایت مجوز نمایش آن همین چند هفته پیش صادر شد. همزمان با اخذ این مجوز، صاحبان این فیلم بار دیگر متقاضی اکران نوروزی شدند اما باز هم تیر محمدرضا شفاه به سنگ خورد تا بار دیگر نام این فیلم در میان ناکامان جا بگیرد.
محسن امیریوسفی رئیس شورای صنفی نمایش نیز در این باره عنوان کرد: تعداد فیلمهای متقاضی اکران نوروزی زیاد بودند و این فیلم در میان انتخابهای ما نبود». حالا باید دید فرآیند اکران «دیدن این فیلم جرم است» مانند دریافت پروانه نمایشش باز هم یک سال طول میکشد یا این فیلم در موعد مناسب دیگری روی پرده خواهد رفت.
نکته سوم؛ سهم سینمای کودک
این سومین سال پیاپی است که در ترکیب اکران نوروزی فیلمهای کودک هم جا داده میشود. انیمیشن سینمایی «فیلشاه» در سال ۹۷، «پیشونی سفید ۳» در سال ۹۸ و حالا «بازیوو» در سال ۹۹ گواه این موضوع است.
به نظر میرسد این تصمیم از آنجایی گرفته شد که معاون شورای ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در ابلاغیهای سینماداران را ملزم به اکران یک فیلم کودک در هر فصل دانست. این موضوع به دنبال اعتراض مکرر فیلمسازان سینمای کودک به راه افتاد و گامی رو به جلو برای این سینما بود.
فروش «فیلشاه» و بعد از آن «پیشونی سفید ۳» نشان داد اساساً فیلمهای کودک ظرفیت فروش در این ایام از سال را دارند و اتفاقاً خانوادهها به اتفاق کودکان به تماشای این آثار مینشینند. همین موضوع تحقق این عقیده است که «یک مخاطب کودک حداقل به مثابه سه بلیت سینماست».
امسال سهم سینمای کودک از ترکیب اکران نوروزی فیلم سینمایی «بازیوو» به کارگردانی امیرحسین قهرایی است که پیش از این در سی و دومین جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان حضور داشت که علاوه بر کسب جوایزی، کودکان نیز دوستش داشتند.
سریال «علی کوچولو» را احتمالاً خیلی از دهه شصتیها دیدهاند، سری چهارم و پنجم «چاق و لاغر» هم برای خیلی از کودکان آن دوره خاطرهساز بوده و هنوز هم از این آثار یاد میکنند. امیرحسین قهرایی یکی از برنامهسازان و کارگردانان قدیمی سیما است که دستی بر آتش تولید این مجموعههای خاطرهساز هم داشته است. قهرایی که در دهههای اخیر بیشتر بهواسطه تجربههای متفاوتش در عرصه تولید برنامههای «دوربین مخفی» در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی برای مخاطبان شناخته میشد، بهار سال آینده فیلم سینمایی «بازیوو» را بعنوان اولین تجربه کارگردانی در سینما، روی پرده دارد.
امیرحسین قهرایی در «بازیوو» بازیهای رایانهای را دست مایه ساخت قرار داده و چالشی تازه را در این حوزه تجربه کرده است. در خلاصه داستان این اثر آمده است: «سرزمین بازیها واقعیتر از چیزیه که تصور میکنین، شما در مقابل دروازههای بازیوو هستین. ماپان مخترع بازیها و خالق سرزمین بازیوو" برای نجات سرزمینش از چنگال سیلوس به دنبال پیدا کردن قهرمانی از میان بچههای زمین است. اما ژوبین پسر بچه دست و پا چلفتی بدترین انتخاب ممکن برای این کار است.»
در «بازیوو» لیندا کیانی، پژمان بازغی، محمدرضا هدایتی، برزو ارجمند، سحر زکریا، رضا شفیعی جم و مجید افشاری در این فیلم به ایفای نقش پرداختهاند.
نکته چهارم؛ تجربههای دنبالهدار
در ترکیب اکران نوروزی سه فیلم دیده میشود که بهنوعی دنباله تجربههای قبلی سازندگانشان محسوب میشوند.
«خوب بد جلف ۲؛ ارتش سری» نخستین قسمتش با نام «خوب بد جلف» در بهمن ۹۵ به نمایش درآمد و فروشی بالغ بر ۱۶ میلیارد تومان را به دنبال داشت. عامل موفقیت این فیلم هم در گیشه زوج تازه پژمان جمشیدی و سام درخشانی به عنوان ۲ کمدین در این فیلم بود که هرچند در تلویزیون و مجموعه «پژمان» متولد شدند اما در سینما درخشیدند و همین پیمان قاسمخانی را بر آن داشت تا دنبالهای برای آن بسازند.
«زنها فرشتهاند ۲» به کارگردانی آرش معیریان را میتوان غیرمنتظرهترین فیلم ترکیب نوروزی سینماها دانست. فیلمی که تهیهکنندهاش حسین فرحبخش است و در این سالها آثارش با سوژههای کلیشهای و دم دستی شکست در گیشه را تجربه کرده بود اما خودش این موضوع را قبول ندارد و همواره از سبک و سیاق فیلمسازیاش در سینما دفاع میکند.
«زنها فرشته اند ۲» در سکوت خبری ساخته شده و اطلاعاتی از ان در دسترس نیست. این موضوع تا جایی است که همزمان با اعلام آثار ترکیب نوروزی، برخی رسانهها به اشتباه نام حسین فرحبخش را به عنوان کارگردان این اثر در خبرها ذکر کردند اما فرحبخش در گفتگو با خبرنگار مهر عنوان کرد کارگردانی این اثر را آرش معیریان انجام داده است.
قسمت نخست این فیلم را در سال ۸۶ شهرام شاه حسینی با حول محور خیانت و کلیشه زن پولدار و مرد فقیر و آس و پاس ساخته بود و حالا بعد از ۱۲ سال قسمت دوم آن ساخته شده است که از همین حالا میتوان حدس زد موضوع قسمت دوم این اثر هم فراتر از بخش نخست آن نیست.
آرش معیریان هم در این سالها کارنامه موفقی در اکران نداشته؛ او را با کمدی «دمسرخها»، «خالتور»، «آس و پاس» و… به یاد میآورید، فیلمهایی که اتفاقاً نه کمدی هستند و نه در ساختار نکات قابل اتکایی دارند اما جزو آثار محبوب شرکت فیلمسازی «پویافیلم» محسوب میشوند.
«لامینور» تازهترین ساخته داریوش مهرجویی را هم میتوان بهنوعی دنبالهای بر یکی از تجربههای موفق کارنامه این فیلمساز پیشکسوت قلمداد کرد.
همزمان با اینکه اعلام شد داریوش مهرجویی در نظر دارد فیلم سینمایی «لامینور» را بسازد، برخی گمانهزنیهای رسانهای ناظربر این بود که این فیلم ادامهای برای فیلم «سنتوری» است، فیلمی که در سال ۸۵ ساخته شد ولی به دلیل برخی از ملاحظات امکان اکران پیدا نکرد و در نهایت با قاچاق آن، مخاطبان امکان تماشایش را پیدا کردند. هرچند «سنتوری» به نمایش درنیامد و اما کمتر کسی را در آن سالها میتوانستید پیدا کنید که «سنتوری» را ندیده باشد. اقبال مخاطبان نسبت به این فیلم، مهرجویی را به ساخت قسمت دومی برای آن وسوسه کرد. وسوسهای که البته هیچ گاه عملی نشد تا اینکه خبرهای پراکنده درباره «لامینور» و انتشار تک عکسی از آن که دختری را در حال نواختن سنتور نشان میدهد، این گمانه را تقویت کرد که فیلم دنباله و به تعبیری نسخهای زنانه از «سنتوری» است.
بعد از اعلام آثار سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر، برخی رسانهها عنوان میکردند داریوش مهرجویی این رویداد را تحریم کرده است اما در علی نصیریان در نشستی در جشنواره فیلم فجر اظهار کرد» مهرجویی پیش از سقوط هواپیمای اکراینی و قبل از حوادث اخیر خودش دوست نداشت فیلم را به جشنواره فیلم فجر بدهد و تحریمی وجود نداشت.
تهیهکنندگی «لامینور» را رضا درمیشیان بر عهده دارد که نشانگر همکاری ۲ نسل مختلف از سینماست. علی نصیریان، پردیس احمدیه، سیامک انصاری، بیتا فرهی، علی مصفا، مهرداد صدیقیان، بهناز جعفری، کاوه آفاق، رضا داوودنژاد، دیبا زاهدی و امرالله صابری بازیگران این اثر هستند.
نکته پنجم؛ پرحاشیهترین فیلم اکران نوروز ۹۹
«لاله» را میتوان از پرحاشیهترین و بحثبرانگیزترین فیلمهای تولید شده در ۱۰ سال اخیر دانست، فیلمی که فیلمبرداریاش در سال ۹۲ به حالت تعلیق درآمد، این در حالی است که تنها چند سکانس معادل ۳۰ درصد از فیلم مانده بود تا کار ساخت «لاله» به پایان برسد. کار ساخت «لاله» از زمان دولت محمود احمدینژاد و معاونت سینمایی جواد شمقدری آغاز شد و در نهایت در دولت حسن روحانی ساختش به پایان رسید. این را میتوان یک رکورد برای فیلمی دانست که از آن دولت به این دولت شده است!
همه چیز از تخصیص بودجه زیاد به این پروژه و البته مجادله بر سر مالکیت «لاله» آغاز و با انتقادات صریح اهالی رسانه مواجه شد. سر و صدایی که در نهایت باعث توقف ۶ ساله پروژه شد.
میزان اعتبار تخصیص یافته به این پروژه توسط مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در زمان شفیع آقامحمدیان مدیر این مرکز ۲ و نیم میلیارد تومان اعلام شد اما رفته رفته زمزمههایی مبنی بر اینکه «لاله» با بودجهای قریب به ۵ میلیارد تومان ساخته میشود، قوت گرفت و همین موضوع محل مناقشه شد.
اما این تنها نکته حاشیه ساز این فیلم نبود. اسدالله نیکنژاد کارگردان «لاله» خودش یک پای ثابت این حاشیهها بود. او که سالها در آمریکا زندگی کرده برای این فیلم، فیلمنامهای نوشته شده توسط یک فیلمنامهنویس هالیوودی را لحاظ کرده بود؛ موضوعی که در نهایت پای کمیسیون فرهنگی مجلس را به این پروژه سینمایی کشاند. اعضای کمیسیون در آن زمان اعلام کردند این فیلم در اولویتهای فرهنگی ما قرار ندارد و در پی همین موضوع جواد شمقدری رئیس وقت سازمان سینمایی و سیدمحمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به ارائه توضیحاتی درباره این پروژه پرداختند در نهایت مقرر شد فیلمنامهای منطبق بر اصول فرهنگی خودمان لحاظ شود.
مهرماه امسال بود که در نخستین نشست محمد حمیدیمقدم مدیرعامل جدید مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، اعلام شد تولید این فیلم با تهیهکنندگی تورج منصوری از سرگرفته و فیلمبرداری بخشهای باقی مانده انجام شده است تا این سرمایه احیا شود؛ موضوعی که دوباره «لاله» را در کانون توجهها قرار داد. بعد از همین اعلام بود که حمیدی مقدم در گفتگویی عنوان کرد قسمتهای باقی مانده «لاله» چیزی حدود ۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان خرج برداشته است. یعنی مبلغی قریب به ۹ میلیارد تومان برای این فیلم هزینه شده تا آن را به یکی از گرانترین پروژههای سینمایی تبدیل کند.
محمد حمیدیمقدم و البته اسدالله نیک نژاد معتقدند فیلم در اکرانهای بین المللی هزینه اش را برمی گرداند. با این تفاسیر باید دید در اولین رونمایی این فیلم در اکران نوروزی، استقبال مخاطبان به چه صورت پیش خواهد رفت و انتظارها برای تماشای یکی از کنجکاوی برانگیزترین تولیدات سینمای ایران به سر میآید یا نه.
«لاله» که به زبان انگلیسی تولید شده درباره «لاله صدیق» یکی از قهرمانهای اتومبیلرانی ایران است. این فیلم برای اکران عمومی در ایران دوبله میشود.
نکته ششم؛ چهره ویژه اکران نوروز ۹۹
چند سالی است که به یکی از پولسازترین بازیگران سینمایی تبدیل شده و حضورش متضمن گیشه فیلمهاست. از همانهایی است که هم سینماداران پوسترش را روی سردر سینماهایشان میپسندند و هم مخاطبان نسبت به فیلمهایش اقبال نشان دادهاند. کارش را با فیلمهای طنز شروع کرد و بعدها محمدحسین مهدویان تواناییهای او را به واسطه حضورش در «ماجرای نیمروز» در آثار جدی محک زد و همگان متوجه شدند استعدادهایش به فیلمهای طنز خلاصه نمیشود، انتخابی هوشمندانه که چالشی جدی را برای مهدویان و البته خودش در پی داشت.
پیشرفتی پله به پله را میتوان به وضوح در کارنامه او دید. بازیگری که حالا پر بیراه نیست عنوان سوپر استار را به او اطلاق کرد. همین سال گذشته هم بود که «هزارپا» به لطف حضور او و البته رضا عطاران فروشی ۴۰ میلیارد تومانی را تجربه کرد. او جواد عزتی است که در این سالها دوشادوش نوید محمدزاده علاوه بر بروز استعدادهایش به چرخه اقتصادی سینما کمک کرده و در سی و هشتمین جشنواره فیلم از پرکارترین بازیگران با ثبت ۵ فیلم بود.
او حالا «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت را برای اکران نوروزی دارد، فیلمی که از همین حالا میتوان از آن به عنوان یکی از پرفروشهای اکران یاد کرد. جواد عزتی نقش محوری را در این فیلم ایفا میکند و توانسته شمایلی منحصر به فرد از یک قهرمان سینمایی را به نمایش بگذارد.
ترکیب بازیگران، پرداخت و داستان خوب و البته سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر پشتوانهای است که باعث میشود گیشه این فیلم تضمین شده باشد.
در کنار سیمرغ آرای مردمی، عدهای جواد عزتی را اصلیترین شانس برای کسب سیمرغ بهترین بازیگر نقش اصلی مرد برای «شنای پروانه» میدانستند اما همین چند روز پیش بود که عباس بلوندی از اعضای هیأت داوران در گفتگویی با خبرگزاری مهر عنوان کرد «او رأی لازم را برای این موضوع نیاورد.» همین موضوع باعث شد تا برای چندمین سال پیاپی دست عزتی از این سیمرغ کوتاه باشد و دوستدارانش را با افسوس مواجه کند. به خصوص تا همین چند وقت پیش شایعههای مخالفت سعید راد از اعضای هیأت داوران با اعطای این سیمرغ به او، به دلیل حضورش در «هزارپا» به گوش میرسید و راد تا کنون در این باره ترجیح داده سکوت کند.
«شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت و تهیهکنندگی رسول صدرعاملی فیلمی درباره اختلافات چند گنده لات در جنوب شهر است که در آن جواد عزتی، طناز طباطبایی، مهلقا باقری، امیر آقایی، علی شادمان و.. به ایفای نقش میپردازند.
نکته هفتم؛ برگ کدام فیلم در گیشه برنده خواهد شد؟
فارغ از نکات ریز و درشتی که درباره متن و حاشیه هفت فیلم راه یافته به چرخه اکران نوروز ۹۹ در این گزارش، مرور کردیم، اصلیترین سوال کماکان همان سوال همیشگی است؛ پرفروشترین فیلم اکران نوروزی امسال کدام فیلم خواهد بود؟
«خوب بد جلف ۲؛ ارتش سری» به کارگردانی پیمان قاسمخانی به عنوان یک فیلم کمدی و «شنای پروانه» محمد کارت به عنوان فیلمی در حوزه اجتماعی احتمالاً از پیشتازان اکران نوروزی در فروش خواهند بود.
این نکته را میتوان از افتتاحیه ویژه اولی و اقبال خوب مخاطبان به دومی در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر تأیید کرد.
«شنای پروانه» در اکران جشنواره فجر سانسهای مکرر فوقالعاده را به خود اختصاص داد. اساساً بخشی از کارکرد جشنواره فیلم فجر ایجاد برد تبلیغاتی برای آثار است و از آنجا که مخاطبان نسبت به این ۲ فیلم در این رویداد اقبال نشان داده بودند، احتمالاً در اکران عمومی هم همدیگر را به تماشایشان دعوت کنند.
غیر از این دو فیلم «لاله» اسدالله نیکنژاد هم از امتیاز «کنجکاویبرانگیز» بودن بهرهمند است و حتماً در فاز اول رونمایی، استقبال قابل قبولی در اکران از آن خواهد شد و بسته به کیفیت داستان و ساختار سینمایی باید دید میتواند به کمک تب اولیه استقبال مخاطبان، فروش خود در گیشه را در پایان اکران گرم نگه دارد.