متیو والتر خبرنگار نشریه ویک در مقاله ای به بررسی موضع گیری های ترامپ درباره ویروس کرونا و واکنش فعالان سیاسی به مواضع او پرداخته است. در شرایطی که ترامپ با وجود لغو پرواز ها به چین، ویروس کرونا را بی اهمیت می خواند، مخالفانش وی را ساده انگار و بی مسئولیت خطاب کرده اند.
به گزارش سرویس خواندنی های «انتخاب»، مقاله مذکور با این جملات آغاز می شود؛ من به خوبی به یاد می آورم که واکنش رئیس جمهور ایالات متحده؛ دونالد ترامپ نسبت به ویروس کرونا(در روزهای نخست شیوع) از سوی بسیاری از مخالفان او و دموکرات ها به عنوان رفتاری متحجرانه و خشن محکوم شد. آنها تصور می کردند محدود کردن سفرهای هوایی چین به خاک ایالات متحده و تحمیل قرنطینه ، واکنشهای بیش از حد به بیماری ساده ای است که تهدیدی برای سلامتی محسوب نمی شود. درواقع از دید این گروه در شرایطی که یک آمریکایی مرتب در خطر ابتلا به به آنفولانزای فصلی است، کرونا آسیب زایی کمتری داشت. اما این برداشت ها قبل از اطمینان خاطر گسترده مبنی بر ترور سردار قاسم سلیمانی و خطر جنگ با ایران و حتی قبل تر از توافق نامه جدید آمریکا و مکزیک و کانادا بود که در سکوت خبری تصویب شد. این ها قبل از به چالش کشیده شدن ترامپ توسط رهبران دموکرات و روند استیضاح ناکام بود.
وی ادامه می دهد؛ بیایید فهرست بحرانهایی را که مرتب توسط رسانه ها به ما هشدار داده می شود در شرف وقوعند بررسی کنیم. اگر تنها نیمی از این بحرانها محقق شده بود در نخستین ماه سال نو میلادی کاملا نابود شده بودیم. شاید یک لحظه سکوت ملی در تأیید عذابهای مختلفی که ما در روزهای بعد موفق به رد کردنشان شدیم لازم باشد. با استناد به تبلیغات رسانه ها، ما قطعاً خوش شانس هستیم که هنوز زنده ایم.
در زمان نوشتن این مقاله، تقریباً 60 آمریکایی مبتلا به کرونا تشخیص داده شده اند. این رقم مساوی با نیمی از تعداد افرادی است که که نسخه های کمیاب آلبوم "Out of the Bachs "را در اختیار دارند ، یک آلبوم کمیاب و با ارزش که در سال 1968 با چاپ 150 نسخه منتشر شد. این آلبوم یکی از نادرترین آلبوم های دهه 1960 ایالات متحده است. این تعداد را در شرایطی ثبت کرده ایم که هم اکنون میلیونها نفر در سراسر جهان پروازهای خود را لغو کرده اند یا با مشکلات تجاری رو به رو شده اند.
اما شما این نوع اعداد و مقایسه را از خواندن عناوین روزنامه ها یا تماشای اخبار تلویزیون نمی بینید.صبح روز پنجشنبه ، یک روزنامه با تیتری عجیب به ما خوش آمد گفت و تیتر زد: بیایید کرونا را "ویروس ترامپ" بنامیم . من با اطمینان، آگاه هستم که خوانندگان این مطلب گیل کالینز(نویسنده مطلب) و دعوت وی را طنز دانسته اند. اما مطلب او به شدت دردناک بود، نه به این دلیل که رئیس جمهور آمریکا اهل گاف دادن نیست یا قابلیت تبدیل شدن به سوژه طنز را ندارد، بلکه به این دلیل که این مقاله فرض می کند در حالی که فرمانده کل قوای ایالات متحده در حال شوخی با کرونا است، صدها جسد از اجساد کشته شده های کرونا در خیابانها حمل می شود و این درست مثل یک طاعون بی سابقه است که در کتاب مقدس نیز به آن اشاره شده است.
این مقاله تنها یک مورد از صدها مقاله و برنامه های کمدی است که اکنون ترامپ را به کم اهمیت جلوه دادن و ساده انگاری اهمیت ویروس کرونا متهم می کند. تصوری که از دیدن این واکنش ها ایجاد می شود این است که ترامپ به جای کاری که اکنون انجام می دهد (یعنی مشاوره گرفتن از مقامات ذیربط ،اعلام اورژانس بهداشت عمومی ، ایجاد اولین قرنطینه کنترل بیماری در نیم قرن اخیر، هماهنگی پاسخ در میان تعداد تقریباً غیرقابل باور نهادهای فدرال ، ایالتی و محلی، غربالگری مسافران و تماس با آمریکایی ها در خارج از کشور، آموزش پزشکان و عموم مردم) باید ساعت ها در روز در تلویزیون وقت بگذراند و درگیر تلاش همه جانبه ای برای القاء وحشت هرچه بیشتر در مردم باشد.
چرا مردم مایلند رفتا آرام و قاطع ترامپ عوض شود؟ اگر او اقدامات تند و تیزتری را انجام داده بود بهتر بود؟ قطعا اگر او اقدام به محدود کردن سفرهای تجاری و یا مسدود کردن تجارت اپل و صدها شرکت دیگر با چین می کرد او را فاشیست می نامیدند. اگر او به شبکه های ماهواره ای یا بستر مورد علاقه خود در شبکه های اجتماعی رفته بود تا همه را از شیوع قریب الوقوع آگاه کند ، وی را به عنوان نادان و ناآگاه می شناختند که قصد ترساندن مردم و ایجاد تهدیدی جدی برای صلح و سلامتی جهانی را دارد و خودش بیمار محسوب می شود. ترامپ متخصص پزشکی نیست و محققان حقایق را با گفتن این جمله که "همه چیز تحت کنترل است" به وی تحویل می دهند. چه چیزی می توانست دقیق تر باشد؟ شاید توقع داشتیم بگوید كرونا در آستانه نابودی تمدن است. خانواده ها باید ماسک، بنزین و غذا انبار کنند و در نهایت دعا کنند که وقتی آخرالزمان فرا می رسد مرگی بدون درد و سریع داشته باشند.
بدبینی منتقدان رئیس جمهور در اینجا بی حد و حصر است. هزاران دلیل معتبر وجود دارد که می توان از ترامپ انتقاد کرد. اما پاسخ هشیار دولت وی به ویروس کرونا یکی از آنها نیست. بگذارید یک نقل قول از نیویورک تایمز بگویم: "اگر احساس افتضاحی می کنید ، می دانید چه کسی را مقصر بدانید."
من هیچ مشکلی ندارم که اعتقاد داشته باشم که میلیون ها نفر از هموطنانم واقعاً اینگونه احساس می کنند(ترامپ مقصر است). اما نیازهای عجیب عاطفی آنها مشکل خودشان است ، نه ترامپ.
مترجم: رویا پاک سرشت
