چرا آمار ابتلا به کرونا در قاره افریقا اینقدر کم است؟

در جنگ بین انسان و میکروب ها، آن چه بیش از هر چیز باعث شکست می شود، نقاط ضعف است. درواقع نقاط ضعف انسان می تواند راهی برای ورود میکروب ها به بدن و پیروزی آنها فراهم کند. این نقطه ضعف می تواند از یک بازار آلوده و پر رطوبت در ووهان چین شروع شود که ویروس را از خفاش یا پانگولین به بدن انسان می برد. ممکن است نقطه ضعف اقتصادی باشد؛ برای مثال رفتار و واکنش مقامات ایالات متحده به کرونا تا حد زیادی ناشی از ملاحظات اقتصادی و پیامدهای قرنطینه بر اقتصاد بود. در آفریقا، نقطه ضعف می تواند ناشی از سطح بهداشتی ضعیف و آزمایشات ناکافی باشد. پزشكان و پرستاران در بیمارستانهای کشورهای فقیر بسیار آسیب پذیر تر هستند.

به گزارش «انتخاب» به نقل از فاینشنال تایمز،  یکی از کشورهای آفریقایی درگیر کرونا مصر است که ده ها مسافر  گردشگری تور نیل  را در قرنطینه قرار داده و به نظر می رسد از سایر کشورها آسیب پذیر تر است. افزون بر مصر، حدود 10 کشور دیگر آفریقا نیز  موارد  ابتلا را تأیید کرده اند. اما این موارد فقط  حدود 100 نفر را شامل می شود. این رقم اندک ابتلا در شمال آفریقا و در قاره  ای با جمعیت حدودی 1.2 میلیارد نفری عجیب به نظر می رسد. ایتالیا با 60 میلیون نفر جمعیت ، بیش از 12000 پرونده ابتلا دارد. پس اگر به این تعداد بیمار در آفریقا باور داشته باشیم باید بگوییم که آفریقا بسیار خوش شانس بوده است.

برای توضیح چنین شرایطی چندین فرضیه وجود دارد:

یکی از فرضیه ها این است که اعداد معتبر نیستند. هنگامی که شیوع بیماری در چین آغاز شد ، فقط دو آزمایشگاه در صحرای آفریقا وجود داشتند که می توانستند ویروس را آزمایش کنند. این وضعیت اکنون بهبود یافته است  و بیش از 40 کشور دارای ظرفیت آزمایشگاهی هستند. اما این تعداد هنوز کافی نیست. درواقع حدس اولیه این است که شمار بیماران بسیار زیاد است اما امکانات برای تشخیص بیماری اندک است و در نتیجه تعداد ثبت شده بیماران کمتر از حد واقعی است.

مورد دیگر سیستم بهداشتی ضعیف آفریقا است. کشورهای این منطقه در مقابله با بیماری های عفونی ضعیف عمل می کنند. هنگامی که ، در سال 2014  یک مردی لیبیایی مبتلا به ابولا در سالن ورودی فرودگاه لاگوس بیهوش روی زمین افتاد، مقامات نیجریه کار قابل توجهی برای ردیابی ارتباط های وی و قرنطینه کردن انجام ندادند. این موضوع ماه گذشته با ورود بازرگانان ایتالیایی مبتلا به کرونا به نیجریه دوباره تکرار شد. بر همین اساس نیز تا کنون تنها دو مورد ابتلا به کرونا در نیجریه ثبت رسمی شده است.

سومین توضیحی است که برخی از معدود دانشمندان مطرح می کنند این است که شاید واقعا هوای گرم  در کنترل شیوع این بیماری نقش مثبت و کنترل کننده ایفا کند. فرضیه این گروه این است که این ویروس در هوای گرم عملکرد خوبی ندارد. اگر این فرضیه حقیقت داشته باشد ، با تغییر فصل از زمستان به بهار و تابستان می توانید در نیمکره شمالی شاهد تغییرات روند ابتلا باشید. و اگر روند ابتلا کنترل شود، پژوهشگران فرصت خواهند داشت روی آزمایش واکسن متمرکز شوند.

اگرچه ممکن است در حال حاضر آفریقا از بدترین شیوع کرونا به علت دمای هوا جان سالم به در برده باشد اما  آفریقا، بیشتر اوقات ، در خط مقدم مبارزه با بیماری های اپیدمیک است. برای مثال طی این ماه، آخرین بیمار ابولا در جمهوری دموکراتیک کنگو از بیمارستان مرخص شد. این در حالی است که زا زمان آغاز شیوع این بیماری در منطقه 2.264  نفر از 3444 نفر آلوده به ابولا جان باخته اند.

جنگ علیه ابولا در سخت ترین شرایط قابل تصور (از جمله یک جنگ واقعی داخلی در کنگو) انجام می شود. بنابراین  پیروزی علیه ابولا نه تنها برای کنگو بلکه برای جهان مهم است.  با توجه به شدت شیوع کرونا، اگر این ویروس چیزی به ما آموخته باشد ، واقعیت اتصال همه ما جهانیان به یکدیگر است.

این مباحث پیش از این نیز توسط نویسنده مشهور لوری گرت ، که به مدت چندین دهه در مورد آسیب پذیری ابدی ما در مورد میکروب ها نوشته ، به طرز شگفت انگیزی برجسته شده است. او معتقد است با فروپاشی بهداشت عمومی جهانی ، بهداشت خصوصی کشورها نیز به مرز خطر نزدیک می شود.

ما در عصری زندگی می کنیم که تهدید و خطرات بیماریهای غیرواگیر مانند سرطان ، فشار خون بالا و دیابت  را به خوبی می شناسیم و با کمک بهداشت فردی، تناسب اندام، رژیم و ورزش سعی داریم سلامت فردی خود را حفظ کنیم. اما بسیاری از ما دو واقعیت را نادیده می گیریم:

 یکی اینکه مؤثرترین مداخلات بهداشتی ، از آب تصفیه شده تا آنتی بیوتیک ها و واکسن ها ، مداخلاتی اجتماعی هستند. دوم اینکه بیماریهای عفونی شکست نخورده اند بلکه در بهترین حالت، کنترل شده اند. این موضوع توجه ما را به سمت دو قطب ثروتمند و فقیر جامعه نیز معطوف می کند. برای کشورهایی مانند ایالات متحده یا انگلیس، شیوع کرونا، بهداشت عمومی  و سلامتی آسیب پذیرترین افراد جامعه (سالمندان، بیماران و...)را به خطر می اندازد. اما در مناطق فقیر جهان، شیوع کرونا به معنای نبرد همه افراد جامعه با ویروس است.

هفته گذشته ، کنگره ایالات متحده تقریباً 8 میلیارد دلار  بودجه برای مقابله با کرونا تصویب کرد. اما چند روز قبل ، سازمان ملل متحد مبلغ ناچیز 15 میلیون دلار برای کمک به آسیب پذیرترین کشورهای جهان در مبارزه با همین شیوع تصویب کرده بود. چنین واکنشی عجیب نشان می دهد که  به طور جمع ، ما آنچه را که سالهاست کارشناسان بهداشت جهانی به ما می گفتند ، گوش نکرده ایم. ما فراموش کرده ایم که در مبارزه با بیماری های عفونی ، مشکل هر یک از ما، مشکل همه ما است.