سرویس تاریخ «انتخاب»؛ صبح پس از ملاقات‌های صبح و بدرقه شهبانو که به هفت‌تپه خوزستان تشریف می‌بردند، شرفیاب شدم. کار‌های جاری زیاد بود به عرض رساندم. عرض کردم که «دکتر خانلری، دوست من، که با قسمت‌های فرهنگی افغانستان در تماس است عرض می‌کند با آن‌که شاه و صدراعظم خیلی مایل به تصویب قرارداد هیرمند در مجلس می‌باشند، زمینه فراهم نیست و تصویب نخواهد شد.» شاهنشاه فرمودند: «اطلاعاتی که به ما رسیده غیر از این است، خود شاه دارد مداخله می‌کند و به نظر می‌رسد که کار را تمام خواهد کرد. به علاوه قراری به این اندازه به نفع افغانستان را چرا تصویب نکنند؟» عرض کردم: «من که نخست‌وزیر بودم، صحبت از سی متر (مکعب) می‌داشتیم، حالا به ۲۶ متر خاتمه شد.» فرمودند: «به هر صورت حالا افغان‌ها فهمیده‌اند که ما گذشت کرده‌ایم و معاملات دیگر یعنی معامله آب یا (مشارکت) Joint ventureها در چخانسوز و کجکی انجام خواهند داد.» عرض کردم: «ان‌شاءالله!»
راجع به بازی‌های المپیک آسیایی که دو سال دیگر در ایران انجام خواهد شد، فرموده‌اند مطالعه بکنیم. عرض کردم: «امکان فتوحات ما در فوتبال، بوکس، هالتر، واترپلو و شمشیربازی بیش از چیز‌های دیگر است و این‌ها باید تقویت شوند، به علاوه باید کاری کنیم که چینی‌ها در اغلب بازی‌ها شرکت بکنند.» گزارش مفصلی بود، تمام ترسم این بود که بفرمایند خودت سرپرستی کن، خوشبختانه نفرمودند، نفس راحتی کشیدم. فرمودند: «مراتب را به تربیت بدنی اطلاع بده.» راجع به در دست گرفتن مسلمانان آفریقا فرموده بودند، گزارشی به کمک انگلیسی‌ها حاضر کنم، تقدیم کردم. فرمودند: «مطالعه بیش‌تری لازم دارد، به آیت‌الله خوانساری بگویید با ما همکاری کند.»
عرض کردم: «وزیر دارایی شوروی که آمد، آیا راجع به تجدید نظر در قیمت گاز ما موافقت کرد یا نه؟» (حالا ما مترمکعبی ۲۴ سنت می‌فروشیم حال آن‌که قیمت دنیا حالا ۴۰ سنت است). فرمودند: «فشار که آوردیم، ولی جواب قطعی نداد تا بعد خبر بدهد.» (تفاوت سالیانه دویست میلیون دلار است).
منبع: یادداشت‌های علم، جلد سوم، سال ۱۳۵۲، تهران: مازیار و معین، چاپ یازدهم، ۱۳۹۱، صص ۲۳ و ۲۴.
