سرویس تاریخ «انتخاب»؛ صبح اصفهان آمدیم. شاهنشاه از دانشگاه اصفهان بازدید فرمودند، دانشگاه کوچکی است ولی روی پای خودش ایستاده و به جلو می‌رود... شاهنشاه بعدازظهر از مرکز توپخانه و موشک اصفهان بازدید به عمل آوردند. من هم در رکاب رفتم. مسئله قابل توجه این بود که چون هم توپ و هم موشک آمریکایی و روسی داریم، در یک کلاس معلم آمریکایی تعلیم می‌داد و در یک کلاس معلم روسی! پهلوی یکدیگر! این واقعا از نوادر اتفاقاتی است که ممکن است در دنیای امروز بیفتد، فقط زاییده نبوغ شاه است و بس که به این شکل تعادل سیاسی را در کشور خود حفظ کرده است...
شب در پیشگاه شاه بسیار خوش گذشت.
عصری نقشه‌های عمرانی اصفهان و بلوارهای دانشگاه صنعتی آریامهر که باید از تهران به اصفهان منتقل شود و 16 میلیون متر زمین برای آن در نظر گرفته شده و تعبیه دریاچه روی زاینده‌رود و تونل سوم کوهرنگ همه و همه به عرض رسید. یک ساعت و نیم طول کشید. سر شام عرض کردم: «فکر نمی‌کنم هیچ پادشاهی در ایران به این اندازه موفق شده باشد چهره ایران را عوض کند و باید اعلیحضرت همایونی به شکرانه این موهبت خیلی صدقه بدهیم و این شعر را خواندم: شکر خدا که هرچه طلب کردم از خدای/ بر منتهای همت خود کامران شدم»
منبع، یادداشت‌های علم، جلد سوم؛ ۱۳۵۲؛ ویرایش علینقی عالیخانی، تهران: کتاب‌سرا.
