روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: برکناری وزیر صمت، در عین حال که اقدامی دیرهنگام بود و ماجرای عدم تصویب لایحه جدا شدن وزارت بازرگانی از صمت، سرانجام توانست رئیس‌جمهور روحانی را به این تصمیم درست برساند، ولی باید آن را قدم اول در خانه‌تکانی دولت یازدهم دانست.
واقعیت اینست که دولت یازدهم از همان آغاز با ترکیبی نامتجانس شروع به کار کرد، زیرا تعدادی از وزراء و اعضاء این دولت کارائی لازم برای مدیریت زیرمجموعه خود را نداشتند و هم‌اکنون نیز ادامه حضور این افراد در این سمت‌هاست که اجازه نمی‌دهد دولت بر مشکلات غلبه کند. مشکلاتی که کشور از آن‌ها رنج می‌برد، عمدتاً اقتصادی هستند و تا زمانی که رئیس‌جمهور روحانی افراد کاربلد، برخوردار از مدیریت، عاری از رانت‌دادن‌ها و مستقل را جایگزین مردان اقتصادی دولت خود اعم از وزرا و معاونین به‌ویژه رئیس سازمان برنامه و بودجه نکند، این مشکلات همچنان دامن‌گیر این دولت خواهند بود.
به شخصیت فردی این حضرات کاری نداریم، اما عملکرد آن‌ها نشان می‌دهد آن‌ها برای مدیریت به‌ویژه مدیریت اقتصادی آنهم در شرایط بحرانی این سال‌ها ساخته نشده‌اند. وزیری که اولین امضایش بعد از وزیر شدن، پای حکمی می‌رود که برای داماد رئیس‌جمهور صادر کرده از همان لحظه اول نشان داده است که از جنس انقلاب نیست. وزیری که در اولین روز‌های ورودش به وزارتخانه فرزند فلان وزیر دیگر را به مشاورت خود برمی‌گزیند آنهم مشاوری که در تاریخ بشر در یک وزارتخانه اقتصادی سابقه نداشته، کاملاً مشخص است که از جنس مدیریت یک جامعه بحران‌زده اقتصادی نیست. آنکس که بودجه را براساس فشار و رابطه تقسیم می‌کند نه استحقاق و ضابطه، خودش با این عملکردش به همه می‌فهماند که بی‌جهت پا جای پای عزیز مصر گذاشته است.
آن مشاوری که در طول دوران مشاورتش صد‌ها میلیارد تومان بودجه تحت عنوان بررسی‌های استراتژیک دریافت کرده ولی حاصل کارش را فقط در چند توئیت باربط و بی‌ربط می‌توان دید، پیداست که یک نیروی آویزان است. افرادی که ساختمان ریاست جمهوری را به قلعه‌ای نفوذ ناپذیر تبدیل کرده‌اند و راه را برای دسترسی آزاد افراد صاحبنظر به رئیس‌جمهور باز نمی‌کنند، روشن است که فقط برای دژبانی ساخته شده‌اند نه چیز دیگر. اینها که برشمردیم البته نمی‌توانند علاقمندی وافر آقای رئیس‌جمهور به دور از دسترس بودن را توجیه کنند ولی نقش بسیار منفی این حلقه بسیار تنگ و سخت را در پدید آمدن شرایط کنونی نمی‌توان نادیده گرفت. به این دلیل است که معتقدیم رئیس‌جمهور باید گام دوم را هم برای خانه‌تکانی دولت بردارد.
کسی نگوید در این یکسال و چندماه باقیمانده که نمی‌شود چیزی را عوض کرد، بنابراین نباید به تجدیدنظر در اعضاء دولت امیدوار بود. صاحبان این سخن، یا ارزش زمان را نمی‌دانند، یا از معجزه مدیریت صحیح و قوی بی‌خبرند و یا با شرایط اورژانسی کشور و فوریت‌های آن آشنائی ندارند. اگر رئیس‌جمهور روحانی همین قاطعیت قابل تقدیری را که در مورد عزل وزیر صمت نشان داد، در شکستن حلقه‌ای که اشاره کردیم و کنار گذاشتن اعضاء منفعل اقتصادی دولت و استفاده از نیرو‌های کاردان و فعال و قاطع و مستقل نیز نشان بدهد قطعاً در همین زمان باقیمانده، بر بحران موجود غلبه خواهد کرد و کارنامه قابل قبولی از خود برجا خواهد گذاشت.
