ویدیو / در جستجوی یک همه‌گیری در سال ۱۸۵۴ + زیرنویس فارسی
از سال ۱۹۳۰ همه‌گیری وبا در سراسر پادشاهی انگلستان آغاز شد و هیچ کس نمی‌دانست بیماری چگونه منتشر می‌شود.
جان اسنو سعی کرد روش انتشار این همه گیری را بشناسد، او تمام تمرکزش بر روی آب آشامیدنی مردم قرار داد. در آن زمان مردم به آب مستقیم در خانه هایشان دسترسی نداشتند، او محل ابرسانی شرکتهای مختلف را در لندن بررسی کرد.
به اعتقاد او اگر هر یک از پمپ ها آلوده می‌شدند به نقطه مرگباری تبدیل می‌شد.
در سال ۱۸۵۴ اسنو جان تحقیق گسترده ای در یک محله درباره شیوع وبا انجام داد. او مشاهده کرد که افرادی که در نزدیکی پمپ‌آب آلوده هستند و بیشتر از آن آب استفاده میکنند بیشتر در معرض بیماری قرار میگیرند نسبت به افرادی که از محل پمپ آب دورتر بودند یا از آب چشمه استفاده می‌کردند. قبل از تحقیقات او گمان بر این بود که بیماری از طریق بو انتقال پیدا میکند.
سال ها طول کشید تا تحقیق او به الگویی برای همه گیری و کتابهای همه گیری تبدیل شود .
دولت ها در مواجهه با کرونا سه گزینه پیش رو دارند
۱_باشتاب برخورد کنند
۲_ به تعویق بیاندازنند و واکسیناسیون کنند
۳_ هماهنگ باشند و آن را از بین ببرند.
در روش اول دولت ها اجازه می‌دهند مردم در کمترین زمان در معرض ویروس قرار گیرند، در این روش صدها میلیون نفر می‌میرند یا با سیستم ایمنی بدنشان نجات پیدا میکنند. بعد از آن ایمنی گله ای ایجاد می‌شود.
در روش دوم دولت ها جریان شیوع را کند میکنند و به دانشمندان فرصت تولید واکسن می‌دهند،در این روش دولت ها افراد حامل بیماری را شناسایی و قرنطینه میکنند با این شیوه کشته‌ها به صدها هزار نفر کاهش می‌یابد، بعد ازاستفاده ازواکسن ایمنی گله ای ایجاد می‌شود.
در روش سوم ویروس را از طریق قرنطینه، فاصله گذاری اجتماعی و محدودیت سفر در همه جهان به صورت همزمان کنترل می‌کنیم.
راه حل اول بسیار سریع،اما می‌تواند به فاجعه ای جهانی بدل شود.
هماهنگی جهانی می‌تواند راه حل سریعی باشد اما تقریبا غیرممکن است.
بهترین راه واکسیناسیون همراه باحداکثر هماهنگی است.
