انتشار مطالب رسانه های خارجی با هدف اطلاع رسانی از نوع نگاه و برداشت آنان از تحولات صورت می گیرد و به منزله تایید آن از سوی «انتخاب» نیست.
یوسف حمود در الخلیج انلاین نوشت: پس از آنکه امارات روابط خود با اسرائیل را رسمی و علنی کرد، به دنبال توسعه این روابط و همچنین، افزایش نفوذ خود در منطقه است، ولو اینکه این افزایش نفوذ، به ضرر دولتهای دیگر، از جمله یمن باشد.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: به نظر میرسد هدف امارات از ورود به ائتلاف نظامی یمن به رهبری عربستان، پاسخ مثبت به حکومت قانونی در این کشور نبود، بلکه هدف اصلی آن، سیطره بر بنادر و سواحل یمن بوده، آنچه که در طول شش سال جنگ یمن، کاملا مشخص شده است.
اقدامات امارات در مورد ایجاد پایگاههای نظامی و جاسوسی برای خود در یمن، پنهان نبود، اما اعلام روابط اخیر آن با اسرائیل، سوالاتی را به دنبال دارد مبنی بر اینکه آیا یمن با توجه به جایگاه استراتژیک مهمی که در اختیار دارد، به مرکز جاسوسی اسرائیل تبدیل میشود و این مهم در سایه غیبت دولت یمنی صورت میگیرد که در ریاض به سر میبرد؟
در اواخر آگوست، یک سازمان بین المللی از ایجاد زیرساختهایی برای جمع آوری اطلاعات و جاسوسی در جزیر سقطری یمن، توسط امارات و اسرائیل خبر داد. در گزارش این سازمان آمده است که ابوظبی موفق به تبدیل جزیره سقطری به مرکزی برای خود شده است و از هر فرصتی برای تغییر موازین قوا به نفع خود استفاده میکند.
این در حالی است که شبکه الجزیره در ۲۹ آگوست از انتقال کارشناسان نظامی اماراتی با اصلیت اروپایی، به جزیره سقطری در یمن خبر داد.
فروپاشی دولت یمن
در همین رابطه، سیف مثنی، پژوهشگر مرکز مطالعات استراتژیک واشنگتن، ایجاد یک پایگاه نظامی و حضور جاسوسان اسرائیلی در یمن را بعید نمیداند و این مساله را به فروپاشی دولت یمن و نبود استقرار در این کشور ارجاع میدهد. به گفته مثنی، این فروپاشی دولت در یمن، راه را برای امارات هموار کرد، تا این کشور را به پادگانهای نظامی برای خود تبدیل کرده و هر آنچه مربوط به جنگ جغرافیایی سیاسی است را بویژه در سقطری، تسهیل نماید.
وی در گفتگو با الخلیج آنلاین تصریح کرد که پایگاه نظامی که با مرکزیت سقطری ایجاد شده، وظیفه تحت نظر گرفتن نیروهای حوثی را بر عهده دارد، چرا که حوثیها همواره تهدید به بمباران اسرائیل از طریق لبنان یا سوریه کرده اند. علاوه بر اینکه اسرائیل به این شکل میتواند تحرکات دریایی ایران در منطقه را نیز در نظر داشته باشد. ضمن اینکه هدف از حضور نیروهای اطلاعاتی اسرائیل در یمن، به طور کلی، تحلیل تحرکات دریایی و هوایی در جنوب دریای سرخ است.
این در حالی است که برخی تحلیلگران معتقدند ایجاد پایگاه نظامی توسط امارات و کمک گرفتن از کارشناسان اسرائیلی و اروپایی، در مقابل ایجاد پایگاه ترکی در شاخ افریقا و در سایه تنشهایی که اخیرا بین امارات و ترکیه بوده، صورت گرفته است.
رویای قدیم اسرائیل
محمد عبدالسلام، رئیس مرکز مطالعات ابعاد، تاکید میکند که اسرائیل از قدیم آرزوی حضور دائمی در باب المندب و شاخ افریقا را داشته و جنگ حوثیها در یمن، فرصت خوبی برای حضور امارات و محقق شدن رویای دیرینه اسرائیل توسط امارات، فراهم کرده است.
وی در گفتگو با الخلیج انلاین ابوظبی را به تلاش برای اثبات جدیت ائتلافش با اسرائیل، از طریق بها دادن و حمایت از خواستهای تل آویو در دریای سرخ و اقیانوس هند، متهم کرد.
عبدالسلام معتقد است که تاکید رسیدن کارشناسان اماراتی و اسرائیلی به جزیر سقطری، برای بررسی موقعیت این جزیره، حاکی از آن است که امارات از جنگ یمن برای تحقق اهداف منطقهای اش استفاده کرده است، که هیچ ارتباطی با اهداف طوفان قاطعیت در یمن، ندارد.
باب المندب و اسرائیل
توجه اسرائیل به تنگه باب المندب، از مدتها پیش مشخص شد، یعنی در آگوست ۲۰۱۸، زمانی که بنیامین نتانیاهو تهدید کرد که با تمام قدرت با تلاشهای ایران از طریق هم پیمانان حوثی اش، برای بستن تنگه هرمز در دریای سرخ، مقابله میکند.
در آن هنگام، نتانیاهو افزود: «در صورتی که ایران تلاش کند تنگه باب المندب را ببندد، حتم دارم که خود را در برابر یک ائتلاف بین المللی مییابد که برای جلوگیری از این اتفاق، مصمم است».
باب المندب که شبه جزیره عرب را از شاخ آفریقا و دریای سرخ را از دریای العرب جدا میکند، یک گذرگاه حیاتی برای محمولههای نفت دولتهای حاشیه خلیج فارس و یکی از راههای دریایی بسیار فعال در سطح جهان است.
اظهارات پومپئو، با آنچه پیش از این در مورد «توافق صلح» بین اسرائیل و امارات خوانده شده بود، تفاوت دارد. در وهله اول، امارات از توافق خود با اسرائیل، برای توقف الحاق اراضی فلسطین به اسرائیل صحبت میکرد، که این امر با تکذیب تل آویو مواجه شد، تا مشخص شود یک توافق سیاسی-نظامی در کار است که به موجب آن، ابوظبی میتواند به جنگندههای اف ۳۵ دست یابد، اما این مساله نیز از سوی اسرائیل انکار شد و همچنان در مرحله توجیه و انکار از سوی سه طرف آمریکا، امارات و اسرائیل قرار دارد.