تقویم ایرانی تقویمی بسیار قدیمی و با اصالتی است که پس از اصلاحات و تغییراتی که در آن شکل گرفت کامل‌ترین و بی عیب ونقص‌ترین تقویم در جهان است
تقویم ایرانی در طول تاریخ تغییرات زیادی داشته است گفته میشود که ریشه‌ی گاهشمار ایرانیان، گاهشمار بابلی که گاهشماری خورشیدی مهی بوده است میباشد که ایرانیان با الهام از این تقویم، تقویمی که فقط براساس حرکت خورشید بوده است (تقویم خورشیدی) را تنظیم کردند
پس از میلاد زرتشت و حکومت هخامنشیان تقویم ایرانی دچار تغییراتی شد و تقویم هخامنشیان نام گرفت که به نام گاهشمار پارسی قدیم آنرا میشناسیم و از روی کتیبه‌هایی که در بیستون از داریوش بزرگ برجا مانده است میتوانیم چگونگی زمانبندی و تنظیم تقویم آگاه شویم
طبق مطالعات بدست آمده مشخص گردیده است که در آن دوره نیز ایرانیان از تقسیم بندی سال به دوازده ماه و تنظیم فصل‌ها آگاه بوده اند و سال را معادل ۳۶۵ روز و ۶ ساعت و ۱۵ دقیقه و ۴۱ ثانیه برآورد کرده بودند
پس از زرتشت تقویم ایرانی تغییراتی داشت و سال را بر اساس آن به شش فصل غیر مساوی ۴۵ روزه، ۶۰ روزه، ۷۵ روزه، ۳۰ روزه، ۸۰ روزه و ۷۵ روزه تقسیم کردند که در مجموع ۳۶۵ روز میشود هر فصل را گات مینامیدند و به دلیل ارزش و اهمیتی که اعیاد و مراسم‌های مذهبی داشتند جشن‌ها و مراسم‌های مذهبی زیادی در تقویم زرتشتی ثبت میشده
پس از اینکه آریایی‌ها در سرزمین‌های مختلف ایران مستقر شدند، تقویم زرتشتی دچار تغییراتی شد که تا زمان اشکانیان همین تقویم متداول بوده
پس از حمله اسکندر به ایران و نفوذ یونانیان در ایران، تقویم یونانی جایگزین تقویم زرتشتی گردید و به دلیل اینکه این تقویم دارای نواقص و اشتباهاتی در کبیسه گیری بود به رسمیت شناخته نشد و خیلی زود از میان برداشته شد
در زمان حکومت ساسانیان برای زنده کردن دین زرتشت مجددا تقویم زرتشی سروسامان گرفت و برای برگزاری آیین‌های مذهبی و فرایض دینی این تقویم و مناسبت‌ها و مراسم هایشان در میان ایرانیان رواج یافت
پس از آن تقویم یزدگردی تقویم رسمی ایرانیان گردید که در میان ایرانیان هند و پاکستان نیز رواج یافت
طبق این تقویم، روز‌های سال به ۱۲ ماه سی روزه تقسیم بندی میشده و پنج روز اضافی را بعد از اسفندماه می‌آوردند
ایرانیان قدیم این ۶ ساعت اضافی را در هر سال خرده ایام مینامیدند و آن‌ها را با اعمال کبیسه‌هایی جبران میکردند
پس از اسلام تقویم خورشیدی جلالی جایگزین این تقویم گردید و گفته میشود که حدود ۴۰۰ سال پس از فتح ایران به دست اعراب ملکشاه سلجوقی دستور تنظیم این تقویم را داده است و در سال ۴۷۱ هجری قمری تقویم جلالی در ایران تنظیم شد
و با گذشت زمان با انجام اصلاحاتی در این تقویم و برطرف کردن نواقص آن، هم چنین تغییر نام ماه‌ها به ماه‌های ایرانی در سال ۱۳۰۴ تقویم هجری خورشیدی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید که این تقویم هم اکنون در ایران و افغانستان تقویم رسمی کشور است و از کامل‌ترین و بدون نقص‌ترین تقویم‌ها است.
در ادامه نگاهی داریم به تقویم سال 1400 شمسی و مناسبت ها و رویدادهای این سال را بررسی می کنیم:
تقویم ایرانی تقویمی بسیار قدیمی و با اصالتی است که پس از اصلاحات و تغییراتی که در آن شکل گرفت کامل‌ترین و بی عیب ونقص‌ترین تقویم در جهان است
تقویم ایرانی در طول تاریخ تغییرات زیادی داشته است گفته میشود که ریشه‌ی گاهشمار ایرانیان، گاهشمار بابلی که گاهشماری خورشیدی مهی بوده است میباشد که ایرانیان با الهام از این تقویم، تقویمی که فقط براساس حرکت خورشید بوده است (تقویم خورشیدی) را تنظیم کردند
پس از میلاد زرتشت و حکومت هخامنشیان تقویم ایرانی دچار تغییراتی شد و تقویم هخامنشیان نام گرفت که به نام گاهشمار پارسی قدیم آنرا میشناسیم و از روی کتیبه‌هایی که در بیستون از داریوش بزرگ برجا مانده است میتوانیم چگونگی زمانبندی و تنظیم تقویم آگاه شویم
طبق مطالعات بدست آمده مشخص گردیده است که در آن دوره نیز ایرانیان از تقسیم بندی سال به دوازده ماه و تنظیم فصل‌ها آگاه بوده اند و سال را معادل ۳۶۵ روز و ۶ ساعت و ۱۵ دقیقه و ۴۱ ثانیه برآورد کرده بودند
پس از زرتشت تقویم ایرانی تغییراتی داشت و سال را بر اساس آن به شش فصل غیر مساوی ۴۵ روزه، ۶۰ روزه، ۷۵ روزه، ۳۰ روزه، ۸۰ روزه و ۷۵ روزه تقسیم کردند که در مجموع ۳۶۵ روز میشود هر فصل را گات مینامیدند و به دلیل ارزش و اهمیتی که اعیاد و مراسم‌های مذهبی داشتند جشن‌ها و مراسم‌های مذهبی زیادی در تقویم زرتشتی ثبت میشده
پس از اینکه آریایی‌ها در سرزمین‌های مختلف ایران مستقر شدند، تقویم زرتشتی دچار تغییراتی شد که تا زمان اشکانیان همین تقویم متداول بوده
پس از حمله اسکندر به ایران و نفوذ یونانیان در ایران، تقویم یونانی جایگزین تقویم زرتشتی گردید و به دلیل اینکه این تقویم دارای نواقص و اشتباهاتی در کبیسه گیری بود به رسمیت شناخته نشد و خیلی زود از میان برداشته شد
در زمان حکومت ساسانیان برای زنده کردن دین زرتشت مجددا تقویم زرتشی سروسامان گرفت و برای برگزاری آیین‌های مذهبی و فرایض دینی این تقویم و مناسبت‌ها و مراسم هایشان در میان ایرانیان رواج یافت
پس از آن تقویم یزدگردی تقویم رسمی ایرانیان گردید که در میان ایرانیان هند و پاکستان نیز رواج یافت
طبق این تقویم، روز‌های سال به ۱۲ ماه سی روزه تقسیم بندی میشده و پنج روز اضافی را بعد از اسفندماه می‌آوردند
ایرانیان قدیم این ۶ ساعت اضافی را در هر سال خرده ایام مینامیدند و آن‌ها را با اعمال کبیسه‌هایی جبران میکردند
پس از اسلام تقویم خورشیدی جلالی جایگزین این تقویم گردید و گفته میشود که حدود ۴۰۰ سال پس از فتح ایران به دست اعراب ملکشاه سلجوقی دستور تنظیم این تقویم را داده است و در سال ۴۷۱ هجری قمری تقویم جلالی در ایران تنظیم شد
و با گذشت زمان با انجام اصلاحاتی در این تقویم و برطرف کردن نواقص آن، هم چنین تغییر نام ماه‌ها به ماه‌های ایرانی در سال ۱۳۰۴ تقویم هجری خورشیدی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید که این تقویم هم اکنون در ایران و افغانستان تقویم رسمی کشور است و از کامل‌ترین و بدون نقص‌ترین تقویم‌ها است.
در ادامه نگاهی داریم به تقویم سال 1400 شمسی و مناسبت ها و رویدادهای این سال را بررسی می کنیم:
