باران برگ های طلایی را آرام نوازش می کند تا خلوت عاشقان پناه برده بر خیابان ارم را برهم نزند،انگار قدم که می گذاری بر آخرین برگ های پاییز، غمهایت زیر خش خش برگ ها مدفون می شوند. پاییز هم رفت، زمستان آرام آرام آمد، اما همین پناهگاه های کوچک زیبا از سردی زمستان کم می کنند و دل آدم امیدوار می شود به دوبار زنده شدن زمین و دلها.