دویچه وله: برخی از داده‌های آلمان و دانمارک ''ظاهراً'' نشان می‌دهند که احتمال ابتلا به اومیکرون در میان افراد واکسینهشده، نسبت به افرادی که واکسن نزده‌اند، بیشتر است. آیا این ادعا درست است؟
شمار ابتلا به اومیکرون در بسیاری از کشورها به سرعت در حال افزایش است و به همین نسبت، ادعاهای بیشتری درباره آن منتشر می‌شود. در حال حاضر اغلب ادعا می‌شود که احتمال ابتلای افراد واکسینهشده نسبت به افراد واکسینه‌نشده بیشتر است.
یکی از منابع مورد اشاره در این خصوص، آمارهای موسسه روبرت کخ مربوط به هفته آخر دسامبر سال گذشته میلادی است. یک پروفسور در این موسسه می‌گوید: «آمارهای یاد شده، حاوی یک اشتباه کوچک بود که بلافاصه تصحیح شد». در آن گزارش، به اشتباه، به جای ۱۹۶ نفر واکسینه‌نشده مبتلا به اومیکرون، رقم ۱۰۹۶ نفر ذکر شده بود.
به بیانی دیگر، یک اشتباه در آمار موسسه روبرت کخ به برداشتی اشتباه منجر شد.
از سوی دیگر، با افزایش شمار مبتلایان به اومیکرون، طبیعتا تعداد افراد واکسینهشده بیشتری را می‌توان در میان آنها یافت. این اما به معنای آن نیست که واکسیناسیون موثر نیست.
افزایش چشم‌گیر ایمنی در برابر کرونا با تزریق دوز سوم
نتایج نخستین مطالعات بین‌المللی نشان می‌دهد که تزریق دوز سوم یا تقویتی، حفاظت در برابر ابتلا به کرونا را به طرز قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد. مطالعه شرکت فایزر/ بیون‌تک نیز می‌گوید که «تزریق سه دوز واکسن کرونا علیه اومیکرون، عملکردی همچون تزریق دو دوز واکسن علیه انواع اولیه ویروس کرونا دارد».
ولفگانگ پریزر، ویروس‌شناس نیز با تایید کارآمدی واکسن تقویتی، به دویچه وله می‌گوید: «ما در آفریقای جنوبی تقریباً هیچ فرد واکسینه‌شده‌ای را در بخش مراقبت‌های ویژه ندیدیم و واکسیناسیون‌ها، به خوبی، از افراد در برابر مرگ و ابتلا به بیماری محافظت می‌کنند».
تفسیر نادرست از داده‌های دانمارک
شماری از منتقدان واکسیناسیون، اغلب به آمارهایی از دانمارک استناد می‌کنند که طی آن، اثربخشی واکسن‌های بیون‌تک و مدرنا علیه اومیکرون سه ماه بعد از تزریق، حتی منفی می‌شود. اما آیا این ادعا درست است؟
کریستین هولم هانسن، یکی از نویسندگان این مطالعه و اپیدمیولوژیست - متخصص بیماری‌های همه‌گیر- در موسسه ''استاتنس سرم'' در کپنهاگ با رد این ادعا می‌گوید: «یکی از دلایلی که ما شاهد شاخص بالاتر ابتلا به اومیکرون در میان افراد واکسینهشده هستیم، این است که واکسینهشدگان بیشتر از واکسینه‌نشدگان مبادرت به انجام تست می‌کنند.»
به گفته او، به همین دلیل است است که شناسایی آمار ابتلا در میان این افراد بیشتر است. به علاوه، از آن جا که تنها به افراد واکسینهشده یا بهبود یافته اجازه سفر یا شرکت در مراسم داده می‌شود، آنها بیشتر در معرض ابتلا قرار می‌گیرند. اما این بدان معنا نیست که این افراد به دلیل واکسیناسیون امکان ابتلا یافته‌اند.
هولم هانسن می‌گوید که نویسندگان این مطالعه نیز در گزارش خود به این موضوع‌ها اشاره کرده‌اند.
مشکل دیگر این تحقیق، آن است که تنها شمار ابتلا به اومیکرون را گزارش داده اما تفاوتی بین نوع خفیف یا شدید ابتلا به آن قائل نمی‌شود.
نتیجه نهایی: داده‌های آلمان و دانمارک ثابت نمی‌کنند که واکسن‌ها علیه اومیکرون موثر نیستند و این گونه جهش‌یافته کرونا در میان واکسینهشدگان نسبت به واکسینه‌نشدگان سرایت‌پذیرتر است. این داده‌ها با تفسیری دستکاری‌شده علیه واکسیناسیون مورد استفاده قرار می‌گیرند.
به علاوه، واکسن‌های دارای مجوز در مقابله با اومیکرون ایمنی‌زایی بنیادین ضعیف‌تری نسبت به سایر واریانت‌ها دارند، با این حال آنها می‌توانند برای واکسینهشدگان یک مصونیت نسبی علیه سیر شدید بیماری ایجاد کنند. همچنین مطالعات مقدماتی نشان می‌دهد که دوز سوم و تقویتی میزان محافظت در برابر ابتلا به عفونت ناشی از این بیماری و سیر شدید آن را به میزان چشم‌گیری افزایش می‌دهد.
