چرا اسرائیل برخلاف خواست آمریکا، به تجارت با چین چراغ سبز نشان می دهد؟

میدل ایست آی در مطلبی به قلم شیر هِور نوشت: روز دوشنبه، منابعی در دولت اسرائیل این خبر را به بیرون درز دادند که اسرائیل به وزارت خارجه آمریکا اطلاع داده است که از این پس، تمام معاملات تجاری بزرگ بین اسرائیل و چین ابتدا به اطلاع واشنگتن می رسد. به گزارش هاآرتص، این یک ابتکار از سوی اسرائیل به جای تسلیم شدن در برابر درخواست مستقیم آمریکا بود.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: این اعلامیه پس از آن صورت می گیرد که دولت اسرائیل در ماه های اخیر مرزهای حسن نیت ایالات متحده را نسبت به این دولت جابجا کرده است. در ماه سپتامبر، یائیر لاپید، وزیر امور خارجه اسرائیل از کنگره آمریکا خواست تا برای تصویب بودجه سیستم گنبد آهنین اسرائیل رای گیری جداگانه ای انجام دهد.

در ماه اکتبر، اسرائیل آشکارا مخالفت شدید ایالات متحده با گسترش سریع شهرک سازی های غیرقانونی را نادیده گرفت. در همین حال، در ماه‌های اخیر، نفتالی بنت، نخست‌وزیر اسرائیل، بارها جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا را تحت فشار قرار داده است تا در مورد مذاکرات هسته‌ای با ایران رویکردی سخت‌گیرانه اتخاذ کند.

در همین شرایط باید اشاره کرد که تجارت اسرائیل با چین پس از تجارت با آمریکا در رتبه دوم قرار دارد. تا سال 2020، اسرائیل 7.7 میلیارد دلار کالا از چین وارد کرده و 4.2 میلیارد دلار صادرات داشته است، در حالی که وارداتش از آمریکا 8 میلیارد دلار و صادراتش به آن 13.1 میلیارد دلار بوده است. این نشان می دهد که اسرائیل با چین کسری تجاری و با آمریکا مازاد تجاری دارد. با این حال، این تردید وجود دارد که آیا دولت اسرائیل به طور کامل هزینه راضی کردن واشنگتن در مورد تجارت با چین را متوجه شده است یا خیر.

تلاش نومیدانه
بخشی از تجارت فزاینده اسرائیل با چین و سایر کشورهای غیرغربی را می توان به اثرات جنبش بایکوت، عدم سرمایه گذاری و تحریم اسرائیل ربط داد. در سال 2013، بنت، وزیر اقتصاد اسرائیل در آن زمان، هشدار داد که کمپین رو به رشد این جنبش تجارت خارجی کشور را تهدید می کند.

از آنجایی که او معتقد بود حمایت از جنبش مورد بحث یک پدیده غربی است، در همان سال بنت به هند و چین سفر کرد تا بازارهای جدیدی را به دور از ممانعت های جنبش بایکوت، عدم سرمایه گذاری و تحریم اسرائیل جستجو کند.

عمر برغوتی، یکی از بنیانگذاران جنبش مورد بحث برای حقوق فلسطینیان، به میدل ایست آی گفت: اسرائیل به صورت پیشگیرانه و ناامیدانه تلاش کرده است به طور استراتژیک به سمت چین، هند و سایر کشورهای غیر غربی حرکت کند تا خسارت نهایی خود را بر اثر از دست دادن حامیان مالی اش در غرب و سپر سیاسی و دیپلماتیک آن در برابر تحریم های سازمان ملل متحد جبران کند.

با توجه به اینکه در این کشورها، بر خلاف ایالات متحده و اروپا، اسرائیل کاملاً فاقد اهرم استراتژیک چه از طریق بار مسئولیت یک تاریخ پر دردسر یا استفاده از گروه‌های لابی مؤثر است، این تلاش شانس کمی برای موفقیت دارد. تل آویو در واشنگتن و کشورهای اروپایی می تواند بی وقفه سیاستمداران را بترساند، قلدری کند یا به آنها رشوه بدهد تا تسلیم شوند. این اتفاقی است که در ایالات متحده، بریتانیا و جاهای دیگر می افتد.

بحران زیرساخت
در بحبوحه ظن فزاینده ایالات متحده به افزایش قدرت چین، واشنگتن در سال های اخیر از نفوذ خود بر اسرائیل برای جلوگیری از معاملات احتمالی تسلیحاتی تل آویو با پکن استفاده کرده است. در سال 2000، ایالات متحده معامله ای را متوقف کرد که در آن اسرائیل قصد داشت هواپیمای جاسوسی فالکون خود را به چین بفروشد. در سال 2005 نیز واشنگتن از فروش هواپیماهای بدون سرنشین اسرائیلی هارپی به پکن جلوگیری کرد. سال گذشته، سرویس مخفی اسرائیل یک حلقه صادرات تسلیحات را که ظاهراً قصد فروش هواپیماهای بدون سرنشین انتحاری به چین را داشت، منهدم کرد. این تلاش‌های صادراتی لغو شده نشان داد که صادرات تسلیحات اسرائیل به عنوان معروف‌ترین بخش تجاری صنعت اسرائیل، از نزدیک توسط ایالات متحده کنترل می‌شود و چین در میان خریداران ممنوعه برای تسلیحات اسرائیلی است. با این حال، با توجه به بحران در زیرساخت‌های رو به زوال، واردات از چین برای اسرائیل بسیار مهم‌تر از معاملات صادراتی از دست رفته بود. معروف ترین مورد مربوط به خصوصی سازی بندر حیفا است. در سال 2014، پنج شرکت اروپایی به دلیل ترس از تحریم فعالیت در اسرائیل، از پیشنهادات خود برای این قرارداد صرف نظر کردند. سال بعد، اسرائیل مناقصه ای را به گروه بندری بین المللی شانگهای چین اعطا کرد تا تأسیسات کشتیرانی تجاری را به مدت 25 سال اداره کند. این موضوع باعث اصطکاک تل آویو با ایالات متحده شد. واشنگتن استدلال می کرد که حضور پکن در حیفا، بندری که کشتی‌های جنگی ایالات متحده غالباً در آن پهلو می‌گیرند، می‌تواند به استفاده ی جاسوسی از آن منجر شود. در حالی که این ترمینال در سپتامبر سال گذشته افتتاح شد، زیرساخت های بندر حیفا هنوز کامل نشده است. در همین حال، در ماه دسامبر، وزارت دارایی اسرائیل شرکت DP World مستقر در امارات متحده عربی را از مناقصه برای تصاحب بندر محروم کرد و وابستگی به شرکت های چینی را بیش از پیش افزایش داد.

فشار آمریکا
در سپتامبر 2020، شرکت هاچیسون هنگ کنگ سهام خود را در شرکت مخابراتی پارتنر اسرائیل پس از رد مجوز کنترل آن به دلیل نگرانی های امنیتی و فشار ایالات متحده فروخت. پارتنر از سال 2016 پس از آنکه شریکش، شرکت مخابراتی فرانسوی اورنج اعلام کرد که به تمام معاملات تجاری با اسرائیل پایان می دهد، در بحران بود. اقدام این شرکت فرانسوی یکی از بزرگترین اقدامات در چارچوب جنبش بایکوت، عدم سرمایه گذاری و تحریم علیه اسرائیل در سال 2005 بود. در همین حال، برخی از خطوط سیستم ریلی سبک تل آویو به تعویق افتاده است، زیرا اسرائیل همچنان از اعلام برندگان مناقصه خودداری می کند. شرکت‌های چینی تقریباً در تمامی مناقصه هایی که برای ساخت و ساز گذاشته شده است، شرکت کرده اند. حال آنکه همکاری با آنها توسط واشنگتن به دلیل ارتباط با صنایع دفاعی چین ممنوع شده‌اند. اوایل این هفته، جروزالم پست گزارش داد که ایالات متحده نگران است یک شرکت چینی بتواند مسئولیت نصب کابل نوری را در تونل‌های حفر شده برای راه‌آهن سبک برعهده بگیرد و از آن برای جاسوسی استفاده کند.

روز دوشنبه، شرکت مخابراتی اسرائیلی گیلات از قراردادی به ارزش صدها میلیون دلار با یک غول سلولی در آسیا با پتانسیل رشد نامشخص خبر داد.

شرکت های اسرائیلی به طور مرتب قراردادهای خود را برای جذب سرمایه گذاران تبلیغ می کنند، معمولاً فقط شرکت های اسلحه سازی نام کشوری را که به آن تسلیحات می فروشند، پنهان می کنند.

از آنجایی که محصولات گیلات در دسته ی غیرنظامی طبقه بندی می شوند و نیازی به مجوز صادرات وزارت دفاع ندارند، تنها دلیل عدم افشای نام کشور مشتری یعنی چین، این است که از نظر سیاسی بحث برانگیز است.

نابودی جهانی
روز چهارشنبه، نوام گروبر، رئیس سابق تحقیقات شورای اقتصاد ملی اسرائیل، در مقاله‌ای برای مارکر، یک روزنامه تجاری اسرائیلی، به وعده اسرائیل به ایالات متحده برای محدود کردن تجارت با چین اعتراض کرد.

گروبر هشدار داد که بدون شرکت‌های چینی، تعداد شرکت‌های خارجی که مایل به انجام پروژه‌های زیرساختی در اسرائیل هستند کم است و این امر منجر به از دست دادن زمان و منابع می‌شود.

برغوتی با این استدلال که تنها لابی اسرائیل در واشنگتن است که اسرائیل را به یک قدرت منطقه ای قوی و نماینده منافع آمریکا در خاورمیانه تبدیل می کند، گفت: ارزش اسرائیل برای چین که در حال تبدیل شدن به بزرگترین قدرت اقتصادی جهان است، بسیار ناچیز است.

در نهایت، وعده اسرائیل به آمریکا در مورد چین نشان‌دهنده یک چشم‌انداز کوتاه‌مدت است که هدف آن کسب امتیازهایی از دولت بایدن به قیمت منافع اقتصادی بلندمدت اسرائیل است.

همانطور که تعداد بیشتری از اسرائیلی ها متوجه می شوند که زیرساخت های در حال فروپاشی تا حدی نتیجه جنبش بایکوت، عدم سرمایه گذاری و تحریم علیه اسرائیل است، محدودیت های حمایت ایالات متحده را کشف خواهند کرد.