سرویس تاریخ« انتخاب»؛ در شیراز نیز نقاط متعددی برای بخت‌گشایی دختران بخت‌بسته وجود دارد. یکی از این محل‌های بخت‌گشایی خانه‌ای است در اوایل کوچه‌ی شمشیرگرها که می‌گویند هشتصد سال پیش ساخته شده و نظرکرده است. یک درخت بزرگ نیز در وسط این خانه هست که عمرش از هشتصد سال کمتر نیست. می‌گویند صاحب اصلی این خانه مرد بزرگواری به نام سید ابوتراب بوده که یک شب هوس یک قاب پلو می‌کند و فورا برایش حاضر می‌شودش و او هرچه جست‌وجو می‌کند آورنده‌ی آن را نمی‌یابد. از آن زمان این خانه به صورت محل متبرکی درمی‌آید.
زن‌های شیرازی برای آن‌که دختر خانه‌مانده‌شان شوهر پیدا کند به آن خانه می‌روند و زیر آن درخت حلوا می‌پزند. حلوا باید از آب چاه همان خانه باشد و مقدار اضافی آب را پای درخت بریزند. این حلوا را نذر می‌کنند و دختر آن‌ها در عرض چند روز شوهر خوبی پیدا می‌کند.
یک محل دیگر در شیراز برای بخت‌گشایی وجود دارد. این محل مسجد فتح است که هزار و دویست سال قبل ساخته شده است. در صحن این مسجد درخت سرو بزرگی بود که سال‌ها پیش از بین رفت. زن‌های قدیمی شیراز عقیده داشتند که حلوا پختن زیر این درخت سرو دو اثر دارد: هم بخت دخترها را باز می‌کند و هم زنان نازا را بچه‌دار می‌سازد.
در سال‌های اخیر به جای درخت سرو، درخت‌های نارنج کاشته‌اند. زن‌ها در زیر درختان مسجد فتح حلوا می‌پزند تا بخت دخترشان باز شود. [...]
محل دیگر برای بخت‌گشایی در شیراز زیر منبر خاتم‌کاری مسجدجامعه عتیق است. زن‌ها تا چند سال قبل برای باز شدن بخت دخترشان زیر این منبر حلوا می‌پختند اما چون آتش روشن کردن در زیر منبر خطرناک بود دیگر اجازه داده نشد که زن‌ها در آن‌جا حلوا بپزند. در این مسجد تخته‌سنگی وجود دارد که زن‌ها معتقدند هر زنی برود یک بار شیرش را روی آن بدوشد از هرگونه چشم‌زخم در امان خواهد بود.
سنگ سوراخی مراددهنده
در اطراف اصفهان سنگ سوراخی مراددهنده و شوهردرست‌کن دختران خانه‌مانده است. در قریه‌ی مورگان اصفهان در بالای کوه یک تخته‌سنگ خطرناک قرار دارد و وسط این تخته‌سنگ مغاره‌ای است دایره‌شکل به اندازه‌ی عبور یک انسان. در پناه این سنگ جای مسطح محدودی است به مساحت نیم متر که در آن‌جا فانوس‌های قدیمی گذاشته‌اند. مردم عقیده دارند هرکس روز جمعه این فانوس‌ها را با روغن چراغ روشن نماید و سه دفع از دهانه‌ی غار عبور کند هر حاجتی داشته باشد روا می‌شود و دخترهایی که انتظار شوهر دارند به همین سنگ سوراخی متوسل می‌شوند و موقع عبور از دهانه‌ی سوراخ اسم جوانی را که مورد علاقه‌شان است به زبان می‌آورند و می‌گویند: یا سنگ سوراخی! مهر من را زودِ زود به دل فلان آدم بینداز!
و اگر شوهر معینی را در نظر نداشته باشند می‌گویند: یا سنگ سوراخی زودِ زود شوهری را که به درد من بخورد به سراغم بفرست.
زنان و دخترانی که به این سنگ سوراخی اعتقاد دارند می‌گویند اگر کسی به آن‌جا برود و نسبت به اعجاز آن تردید کند از همان‌جا به تهِ دره پرتاب می‌شود.
منبع: اطلاعات هفتگی، ۵ بهمن ۱۳۴۱.
