العهد در مطلبی به قلم عبیر بسّام نوشت: هفته گذشته، نیرو‌های هوایی روسیه و سوریه، مانور‌هایی را بر فراز جولان اشغالی انجام دادند؛ شبکه ۱۲ رژیم صهیونیستی این مانور‌های مشترک را پیامی برای اسرائیل دانست. طولی نکشید که دشمن صهیونیستی در واکنش به این مانورها، یک حمله موشکی را به اطراف دمشق ترتیب داد. این نوع تحریک‌ها با شروع بحران اوکراین بالا گرفت، بحرانی که می‌تواند موجب وزیدن باد تنش در منطقه شود و قطعا ترکیه و اسرائیل نیز از این وزش به دور نخواهند ماند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: این بمباران اسرائیلی دربردارنده پیام‌های متعددی بود، چرا که دشمن صهیونیستی قصد داشت بگوید موشک‌های مدافع می‌توانند به دمشق برسند و اگر جولان عبور نکند، می‌تواند از آسمان لبنان بگذرد، هدف از این بمباران تحریک آمیز، آزمودن قدرت مقاومت در مقابله با موشک‌ها و رساندن پیام‌هایی اعتراض آمیز به آموزش‌های روسی-سوری مشترک بر فراز جولان اشغالی است.
براساس گزارش شبکه ۱۲ اسرائیل، نقش ارتش روسیه نمی‌تواند تنها منحصر به تقویت نیرو‌های آن در مرز‌های اوکراین باشد، بلکه تصمیم وزارع دفاع روسیه در مورد مانور‌های هوایی مشترک با نیروی هوایی سوریه بر فراز جولان سوریه می‌تواند گامی باشد برای رساندن پیامی به اسرائیل که هدف از آن، محدود شدن فعالیت هوایی اسرائیل در منطقه باشد.
در این میان، ایالات متحده، روسیه را رقیب بزرگی برای خود می‌داند که سعی دارد به نظام تک قطبی مبتنی بر رهبری آمریکا پایان دهد. از این رو، آمریکا به دنبال پاک سازی شرق فرات از نیرو‌های داعش است، چرا که می‌داند در مرحله بعدی نمی‌تواند به این نیرو‌ها برای اجرای هیچ تصمیم و برنامه‌ای تکیه کند، بویژه پس از تجربه‌های شکست در یمن و افغانستان.
روابط رو به رشد بین ترکیه و اسرائیل هم در شرایط حاضر حائز اهمیت است، چرا که روابط این دو همواره بین جزر و مد قرار دارد که متاثر از منافع دو طرف است. تصمیم روسیه و سوریه برای مستقر کردن گشت‌های مشترکی در داخل شهر، پس از ارزیابی‌های روسیه از حمله احتمالی گروه‌های تروریستی در شمال سوریه در شهر لاذقیه اتخاذ شد و به این ترتیب، روسیه قصد اماده سازی برای هر حمله‌ای از سوی ترکیه به ادلب را داشت.
بر این اساس، چه بسا روسیه باید یک بازنگری در تاخیر اجرای توافق‌های آستانه با ترک‌ها و تاخیر آنها در ترک خاک سوریه و توقف حمایت از گروه‌های تروریستی بخصوص در ادلب داشته باشد. امروز ترک‌ها از مواجهه با روسیه در اوکراین، قزاقستان و شبه جزیره کریمه دور نیستند، به این دلیل که ترکیه به دنبال نوعی همکاری با این مناطق است که همین مساله می‌تواند به زیان منافع روسیه باشد.
ترکیه بازگشته است تا در کنار آمریکایی‌ها نقش خود برای توقف صادرات گاز روسیه به اروپا و شروع گازرسانی به کشور‌های اروپایی از طریق خاک ترکیه را ایفا کند. اگر به یاد داشته باشیم، یکی از دلایل جنگ علیه سوریه، مخالفت آن با عبور لوله‌های گاز قطر از مسیر سوریه بود.
قطعا لبنان از این صف ارایی‌هایی که آمریکایی‌ها برای محاصره روسیه در سواحل مدیترانه تدارک دیده اند، دور نیست، بویژه اگر حضور نیرو‌های آمریکایی در فرودگاه حامات و نقش آنها در زمان وقوع یک حادثه امنیتی در لبنان را در نظر بگیریم. آمریکا در تلاش است تا حضور خود در سواحل لبنان را در مقابل پایگاه حمیمیم روسیه در طرطوس گسترش دهد. پس از توسعه پایگاه السلطی در اردن، این سوال مطرح می‌شود که اگر بحران اوکراین اوج گیرد، برخورد بین روسیه و آمریکا در اوکراین اتفاق می‌افتد یا در منطقه عربی بین سوریه و عراق؟ یعنی جایی که منافع روسیه و آمریکا با یکدیگر تلاقی دارد.
