سرویس تاریخ «انتخاب»؛ در پی فشار دانشجویان مسلمان برای حمایت از مبارزین فلسطینی، سازمان جبهه‌ي ملی در اروپا طی نامه‌ای به امام از ایشان سوال کرد: «آیا مبارزه علیه اسرائیل یک وظیفه‌ي مذهبی است؟» امام در پاسخ نوشته بودند: «مسلمانان به طور کلی و دولت‌های اسلامی به ویژه، وظیفه دارند تا با تمام امکانات به دفع دولت صهیونیستی پرداخته و از مبارزات علیه آن دفاع کنند.»
روزنامه‌ی «باختر امروز» ارگان جبهه‌ی ملی با درج این فتوا چنین نتیجه گرفت که نظر رهبر شیعیان جهان «مبارزه‌ی مسلحانه مردم در خاورمیانه» است.
قبل از این تعدادی از اعضای این جبهه که به شدت رویه و مشی مائوئیسی را انتخاب کرده بودند، سازمانی را تحت عنوان «گروه مارکسیستی ستاره» برای مبارزه‌ی مسلحانه در ایران بنا نهاده بودند. این گروه برای جلب نظر مسلمانان، خصوصا وابستگان به جبهه‌ی ملی سوم و تضعیف قدرتمند سازمان‌های انقلابی و کادرهای انقلابی، حزب توده و گروه توفان و... دست به چنین اقدامی زدند که با عکس‌العمل شدید انجمن‌های اسلامی در اروپا و آمریکا مواجه شدند.
مرگ مشکوک غلامرضا تختی
در دی‌ماه ۱۳۴۶ اعلام شد که غلامرضا تختی قهرمان جوانمرد و پهلوان نام‌دار و ملی ایران در هتلی در تهران دست به خودکشی زده است این شگرد ناجوانمردانه‌ي رژیم موجب خشم عمومی مردم و خیزش دانشجویان دانشگاه تهران و دانشگاه «پهلوی» شیراز گردید. در تظاهرات وسیع دانشجویی در تهران چند تن مجروح و متجاوز از ۳۰۰ تن بازداشت شدند. اعتراض به بازداشت یاران زندانی و درخواست آزادی آنان تا تابستان همان سال که برنامه‌ی «انقلاب آموزشی» شاه اعلام گردید ادامه داشت. هم‌زمان با این برنامه موج عظیم سرکوب و بازداشت دانشجویان آغاز شد که منجر به اعتصابات پنج‌ماه‌ی دانشجویان دانشگاه تبریز و تعویض رئیس آن دانشگاه و نیز بازتاب آن مبارزات در خارج از کشور گردید.
با اوج گرفتن مبارزات خارج از کشور، رژیم که جشن‌های تاج‌گذاری شاه را در پیش رو داشت، از درِ مسالمت وارد شده و تعداد زیادی از دانشجویان را آزاد کرد. ولی دیری نپایید که در پی تحولات درون کنفدراسیون و اعلام خبر اعزام چند واحد از کادرهای توده انقلابی به داخل کشور جهت تاسیس هسته‌های مسلحانه برای «رهایی خلق‌های ایران»، دوباره خشونت از سر گرفته شد. ده‌ها دانشجو بازداشت شده، تعداد زیادی از دانشگاه اخراج و به سربازی اعزام گردیدند.
ادامه دارد...
منبع: صادق طباطبایی، «خاطرات سیاسی اجتماعی (۱)؛ جنبش دانشجویی ایران»، تهران: موسسه چاپ و نشر عروج، چاپ سوم، ۱۳۹۳، صص ۲۵۲ و ۲۵۴.
