سرویس تاریخ «انتخاب»: در یادداشت‌های اسدالله علم، چهارشنبه در ۱۰ خرداد ۱۳۴۶ آمده است: امروز تمام به کار گذشت. صبح یک کلاس دانشکده افسری ناچار به صحبت شدم. نمی‌دانم چطور شد. برحسب تصادف خوب صحبت کردم. اهمیت ایران را بیان داشتم و وضع خودمان را در چهارصد سال اخیر با مقابله عثمانی، روس و انگلیس. خدمات شاهنشاه فقید و شاهنشاه فعلی را گفتم. اغلب دانشجویان نظامی گریه کردند. سخن کز دل براید لاجرم بنشیند اندر دل.
بحران خاورمیانه عربی شدیدتر است و صف بندی مشکل‌تر می‌شود. فکر می‌کنم اسرائیل غفلتا ضربه را تا بیشتر گرفتار نشده، وارد کند. بین روس و آمریکا چه پیش خواهد آمد معلوم نیست، شاید به رجز خوانی بگذرد.
امشب دستورات شهبانو را در سفر جنوب به همه ابلاغ کردم. باید اذعان کنم دیر شده، از لحاظ طرز وارم، نه اصل موضوع. من معتقدم هر کاری را باید همان روز انجام داد، ولی واقعا فرصت نداشتم.
امشب مهمانی در منزل عباس مسعودی در حضور علیا حضرت ملکه مادر بود و خوش گذشت.
