یک عضو پنجمین دوره شورای شهر تهران درخصوص ساختمان‌های نا ایمن تهران، بیان کرد که در شورای شهر تهران یک گزارشی در صحن ارائه کردند مبنی بر اینکه ما حدود 3 هزار ساختمان نا ایمن در تهران داشتیم، بنابراین تعدادش 129 نیست. بازرسی کل کشور در زمانی که این 3 هزار ساختمان ساخته می‌شد کجا بوده است؟ به نظر می‌رسد که باید این مسائل را می‌دید، نمی‌توان گفت که چننین چیزی را مشاهده نکرده‌ام و کاری از من ساخته نیست. فهرست این 3 هزار ساختمان موجود است، آن را دریافت کنیم و ببینیم اشکلات آنها کجاست؟
شب گذشته معاون حفاظت و پیشگیری حریق سازمان آتش نشانی در یک گفت و گوی تلویزیونی اعلام کرد که از زمان حادثه پلاسکو 129 مورد ساختمان با وضعیت بحرانی از نظر ایمنی شناسایی شده است. او همچنین عنوان کرد که تعداد زیادی از مراکز درمانی جزو این دسته از ساختمان‌های پر خطر هستند که به دلایلی نمی‌توان از آنها نام برد.
محمود میرلوحی عضو سابق شورای شهر تهران در گفتگو با «انتخاب»، درخصوص جزئیات این ساختمان‌های ناایمن، اظهار کرد: «بعد از فاجعه پلاسکو آقای روحانی یک هیئت حقیقت‌یابی را مشخص کردند که مجموعه‌ای از کارشناسان مستقل، علمی و متنوع بود. این هیئت یک گزارش جامعی تهیه کرد و ما هم به عنوان شورای پنجم از آنها دعوت کردیم و در صحن شورا گزارش خود را ارائه دادند. پس از آن هم کار گسترده‌ای شروع شد که در کمیسیون سلامت و محیط زیست شورا هم یک سری جلسات کارشناسی را در موضوع آتش نشانی، ایمنی ساختمان و... ساماندهی کردند.»
وی ادامه داد: «شورای شهر پنجم مصوبات متنوعی را هم در برنامه سوم و هم در برنامه‌های اختصاصی که درخصوص ایمنی ساختمان مطرح شد، تصویب کرد. در یکی از این مصوبات آتش‌نشانی ماموریت پیدا کرد که ساختمان‌های نا ایمن را شناسایی و تلاش کند تا این ساختمان‌ها با مقرارت و استانداردهای جدید تطبیق داده شود. کما اینکه در گذشته هم آیین نامه 2800 بود ولی متاسفانه عمل نمی‌شد. در شورای شهر تهران یک گزارشی در صحن ارائه کردند مبنی بر اینکه ما حدود 3 هزار ساختمان نا ایمن در تهران داشتیم، بنابراین تعدادش 129 نیست.»
میرلوحی تاکید کرد: «همانطور که می‌دانید یکی از تکالیف طرح جامع در سال 86 همین بود که در تهران ضوابط بلندمرتبه‌سازی از حیث مکان‌یابی و مسائل مناطق تا مقررات ساخت و اجرا، همه مشخص شده ولی عمل نشده بود. مدیریت شهری شورای پنجم برای این ضوابط بلندمرتبه‌سازی مشاور گرفت، آماده و به شورای عالی شهرسازی ابلاغ و این کار بعد از حدود 15 سال تاخیر به سامان شد. بعد از آن هم در مصوبات مختلف از جمله در طرح تفصیلی منطقه 22 فقط 150ساختمان در این منطقه بود که متاسفانه در آنها ضوابط صدور پروانه رعایت نشده بود.»
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب افزود: «بنابراین در این طرح تفصیلی، این ساختمان‌ها قانونمند شدند و نحوه تعیین و تکلیفش روشن شد. آتش‌نشانی هم چند بار دعوت شد و گزارش فعالیت‌ها و تلاش‌هایی که برای جلوگیری از ساخت ساختمان‌های بلند مرتبه و غیراستاندارد و همچنین تطبیق ساختمان‌های تکمیل شده با ضوابط را ارائه داد؛ بدین جهت که الگوی ساخت و بهره‌برداری ساختمان‌های ما با ضوابط و استانداردهای مرسوم دنیا منطبق شود.»
او همچنین در واکنش به پاسخ دادستان کل کشور که درباره علت عدم توقف این 129 ساختمان بحرانی گفته بود: «وقتی دستگاه‌ها به وظایف‌شان عمل نمی‌کنند ما چه کار کنیم؟»، مطرح کرد: «متاسفانه خیلی نقش‌ها و مسئولیت‌ها در کشور جا به جا شده است. در ساخت و ساز بالاخره یک جایی باید طرح‌های تفصیلی را طبق قانون مدیریت شهری تنظیم کند و به شواری عالی بفرستد تا تصویب شود، این خودش یک کار زیربنایی است. مهم‌ترین مسئله یعنی بحث کاربری‌ها، نحوه ساخت و سازها و چینش، به مرکز رانت و آلودگی و فساد بدل شده است. افزون بر این که بحث تراکم که سال‌هاست همه در ظاهر از آن می‌نالند، باید در آنجا حل و فصل شود.»
میرلوحی خاطرنشان کرد: «بخش قابل توجه‌ای از این 3 هزار ساختمان نا ایمن در تهران، مربوط به این است که کوچه و معبر باریک بوده و اساسا نباید ساخته می‌شده. مثلا در منطقه یک تخلفات بیشتر است و از این 3 هزار حدود 800 ساختمان متعلق به منطقه یک است. شهرداری تهران بررسی کرد و دید که متاسفانه در منطقه یک ساختمان بدون طبقه اضافه نداشته‌ایم که این خود مسئله مهمی است. علت این مهم مربوط به مرحله تصویب طرح‌ها و کاربری‌ها و بعد از آن صدور پروانه، شهرداری و اجرا و در نهایت دستگاه‌های نظارتی، است.»
این عضو شورای شهر پنجم تهران، ادامه داد: «بازرسی کل کشور در زمانی که این 3 هزار ساختمان ساخته می‌شد کجا بوده است؟ به نظر می‌رسد که باید این مسائل را می‌دید، نمی‌توان گفت که چننپین چیزی را مشاهده نکرده‌ام و کاری از من ساخته نیست. فهرست این 3 هزار ساختمان موجود است، آن را دریافت کنیم و ببینیم اشکلات آنها کجاست؟ چرا در کوچه‌های کمتر از 20 متر یا در کوچه‌های شیب‌دار منطقه یک اجازه بلند مرتبه‌سازی داده‌ایم؟ مگر زلزله اطلاع می‌دهد؟ مگر ساختمان متروپل خبر داد که می‌خواهد فرو بریزد؟ کسی نمی‌گوید که کل ساختمان را تخریب کنید ولی چه اشکالی دارد که بار اضافی‌اش را مثل ساختمان علاالدین تخریب کنید.»
او ضمن تاکید بر اینکه مسائل باید تصمیم‌گیری شود و تنها اطلاع و تهیه فهرست کافی نیست، گفت: «ساختمان‌ها را باید انطباق دهیم؛ یعنی اینکه مثلا اگر نرده فرار ندارد، این را می‌توان اضافه کرد. ساختمان بلند مرتبه‌سازی اگر پله فرار ندارد، برایش آن را بگذارند، اینها خودش یک کار است. به خصوص در منطقه‌های ۱۳ و ۲۲ تهران که ساختمان‌های نظامی وجود دارد، ببینید چطور عین قوطی کبریت این ساختمان‌ها را بدون نرده ساخته‌اند که فرد از زیر ساختمان نمی‌تواند خود را نجات دهد، لااقل همین مسئله حل شود.»
میرلوحی افزود: «اشکالات این 3 هزار ساختمان مشابه هم نیست؛ بعضی نیاز به نصب پله فرار دارند، بعضی باید آموزش و تدبیر خاصی صورت گیرد، در برخی سازه باید سبک شود و... چرا که یک ساختمان اطلاع نمی‌دهد که تا چه زمانی برقرار است اما انجام این کارها باعث می‌شود که چنین سازه‌های نا ایمنی ساخته نشود.»
این عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ضمن تاکید بر اینکه شهرسازی و شوراهای شهر باید محکم روی ضوابط و سیاست‌های خود بایستند و نظارت کنند، گفت: «ما هم در شورای شهر پنجم روی موضوعاتی همچون درخت‌ها و محیط زیست ایستادگی کردیم و مانع شهرفروشی شدیم. مگر ما نیاز به پول نداشتیم؟ مگر کرونا و تحریم بیشترین فشار را ایجاد نکرد؟ ولی چرا ما تسلیم نشدیم و گفتیم باید طرح تفصیلی اجرا شود. خوشحالیم که ثابت کردیم که با همه تنگناها و تحریم‌ها می‌توان در مقابل همه مسائل ایستادگی کرد.»
